از اعتصاب داروی لیلا حسین‌زاده، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته انسان‌شناسی دانشگاه تهران، ۱۳ روز و از بازداشت او ۱۳۵ روز می‌گذرد. او از ۲۹ آذر در اعتراض به «فریب‌کاری پزشکی» در روند بررسی درمانش در زندان و دریافت نکردن داروی مناسب، اعتصاب دارو کرد و در یک پیام صوتی از زندان عادل‌آباد شیراز گفت که یک قتل حکومتی خاموش علیه او در جریان است.
به گزارش شوراهای صنفی دانشجویان، با اعتصاب داروی لیلا حسین‌زاده عوارض گوارشی بیماری او مانند خونریزی و درد شدید در ناحیه شکم تشدید شده و اختلال دید و درد شدید چشم‌ها، کبودی‌های دست و عارضه‌های پوستی در قسمت پا از دیگر عوارض مصرف نکردن داروها و فقدان رسیدگی پزشکی است که حال او را هر روز وخیم‌تر می‌کند.
لیلا حسین‌زاده اکنون در بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز بلاتکلیف است. این در حالی است که پزشکی قانونی دو بار حکم «عدم تحمل حبس قطعی به دلیل ابتلا به بیماری خودایمنی کرون» را برای او صادر کرده است. طی بیش از چهار ماهی که از بازداشت این فعال دانشجویی می‌گذرد، بیماری او رو به وخامت گذاشته است.
حسین‌زاده پیش از این، از مقاومت خود در مقابل نیروهای امنیتی سخن گفته و در یک فایل صوتی اعلام کرده بود: «همه این‌ها برای چیست؟ که خدای دهه ۶۰ زنده است؟ می‌دانم اما به آن کافرم و کافریم. نه فقط به این خدای مرگ سجده نمی‌کنم که در هشت ماه گذشته دو بار مقابل مناسک اجباری اعتراف کشیشانش مقاومت کردم. حتی به اندازه کلمه‌ای. این بار در ورودی ۲۰۹، حتی به اندازه گفتن مشخصاتم.»
به گزارش شوراهای صنفی دانشجویان، طبق اعلام نظر کمیسیون پزشکی قانونی که در تاریخ ۱۸ خرداد به شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای تهران ارسال شد، لیلا حسین‌زاده باید حداقل سه ماه در خارج از زندان زیر نظر پزشک متخصص تحت درمان قرار گیرد. با وجود ارسال نامه از سوی دادسرای تهران به بازپرسی شیراز در تاریخ ۱۸ مهر مبتنی بر نظر کمیسیون پزشکی قانونی، قرار بازداشت موقت او همچنان فک نشده است.
لیلا حسین‌زاده ۲۹ مرداد مقابل منزلش در تهران همراه با ضربوشتم، دستگیر شد. در بازپرسی دادسرای تهران، حکم یک ساعت تا هفت روز برای تحقیقات را به او نشان دادند و پس از ۲۴ ساعت، او را به اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل کردند. پس از یک هفته، روند تحقیقات و بازجویی‌ها در بازداشتگاه سروش شیراز به اتمام رسید و او به بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شد و از آن تاریخ در بازداشت موقت است.
فقدان رسیدگی پزشکی به لیلا حسین‌زاده عواقب جدی و برگشت ناپذیری برای سلامتی او در پی خواهد داشت. خانواده او و تشکل‌های صنفی بارها خواستار آزادی و انتقال لیلا حسین‌زاده به بیمارستان برای درمان شده‌اند.
از سوی دیگر، برخی گزارش‌ها حاکی از وخامت حال سهیلا حجاب، از دیگر زندانیان سیاسی، است. سهیلا حجاب، زندانی سیاسی و از مخالفان حجاب اجباری، به دلیل آسیب از ناحیه کمر و پا به دلیل ضربوشتم برای تفهیم اتهام در دادگستری کرمانشاه روی ویلچر به آنجا رفت تا برای پرونده‌ای جدید تفهیم اتهام شود. سهیلا حجاب پیش‌تر در زندان هدف ضربوشتم شدید قرار گرفته بود. او در یک تماس تلفنی که فایل صوتی آن در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، در حیاط زندان فریاد «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنه‌ای» سر داده است.
بلاتکلیف نگه داشتن زندانیان به یکی از راه‌های شکنجه روانی زندانیان جمهوری اسلامی تبدیل شده است. بازداشت‌شدگان در بسیاری در زندان‌های جمهوری اسلامی با وجود پایان یافتن دوره بازداشت موقت و بازجویی، کماکان با تمدید بازداشت موقت در زندان نگهداری می‌شوند و از آزادی و تعیین قرار وثیقه برای آن‌ها خبری نیست. خبرها حاکی از آن است که علی اسدالهی نیز با گذشت بیش از ۴۰ روز از زمان بازداشت، همچنان در سلول انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات نگهداری میشود. او که شاعر، منشی کانون نویسندگان ایران و دانشجوی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه تهران است، روز دوشنبه ۳۰ آبان در منزل مسکونی خود بازداشت شد و به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان مراجعات مکرر خانواده او به دادسرای اوین برای اطلاع از شرایطش تاکنون بی نتیجه مانده است. علی اسداللهی از فعالان سابق دانشجویی و ورودی سال ۱۳۸۴ دانشگاه علم وصنعت است که به دلیل فعالیت‌های دانشجویی از طریق کمیته انضباطی از دانشگاه اخراج شده بود.
نازی حبیبی، گرافیست و بازیگر تئاتر، هم که در روز سوم آذر دستگیر شد، کماکان در بلاتکلیفی به سر می‌برد. بر اساس گزارشهای رسیده به کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان، او به «اجتماع و تبانی علیه نظام و تشویق به فساد» متهم شده است. نازی حبیبی هم‌اکنون در زندان قرچک نگهداری میشود و علیرغم وعدههای داده‌شده در مورد آزادی موقتش با قرار وثیقه، همچنان بلاتکلیف در زندان است.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۱ ژانویه ۲۰۲۳