فرزاد صیفی کاران
۸۲ خانواده دادخواه و کنشگر مدنی متنی را زیر عنوان «پیمان دادخواهی» منتشر کردند. پرستو فروهر و رضا معینی در گفتوگو با «زمانه» تعمیق خواسته‌های جنبش دادخواهی را برای پایان دادن به خشونت حکومتی و رسیدن به فردایی روشن ضروری دانستند.
ده‌ها خانواده دادخواه و کنشگر مدنی در داخل و خارج از کشور، روز پنج‌شنبه، چهارم اسفند با انتشار بیانیه‌ای تحت عنوان «پیمان دادخواهی» بر لزوم همبستگی در راستای جنبش زن، زندگی، آزادی، و جلوگیری از چرخه خشونت، و بازگشت به مبانی دادخواهی، یعنی آشکار شدن حقیقت، تاکید کردند.
در این بیانیه ۸۲ خانواده دادخواه و کنشگر مدنی هم‌چنین خواهان «بازسازی و استقلال کامل دستگاه قضایی» و «مبارزه با فراموشی با پذیرش گوناگونی روایت‌ها و تکوین دقیق حافظه تاریخی» شده‌‌اند.
آنها اعلام کرده‌اند که «پنهان کردن حقیقت با هر دستاویزی حتی به بهانه آشتی ملی یا برقراری صلح و دموکراسی، پاک کردن حافظه و سوزاندن تاریخ است که به تکرار گذشته می‌انجامد.»
در بیانیه «پیمان دادخواهی»، هم‌چنین از «کشتار فردی یا جمعی و هراس‌افکنی گسترده» در چهار دهه گذشته با هدف «سیاست حذف دیگری در جامعه» نام برده شده که موجب «محروم کردن پاره‌های بزرگ جامعه از حقوق بنیادین» و «چندپارگی جامعه و پراکندن دشمنی» شده است.
زمانه برای بررسی بیشتر بیانیه «پیمان دادخواهی» و لزوم انتشار آن در مقطع کنونی، با پرستو فروهر و رضا معینی از خانواده‌های دادخواه و امضاکنندگان این بیانیه گفتوگو کرده است.
گفت‌وگوی زمانه با پرستو فروهر را بشنوید:
پرستو فروهر، یکی از دادخواهان امضاکننده پیمان دادخواهی، درباره دلیل انتشار بیانیه در وضعیت فعلی گفت:
مهم است در شرایط جنبش زن زندگی آزادی، خواسته‌های جنبش دادخواهی مطرح شوند تا بتوان بر سر آنها گفتوگو کرد و این خواسته‌ها را تعمیق کرد.
پرستو فروهر با اشاره به مخالفت بیانیه با خشونت حکومتی گفت: «آینده را اکنون می‌توان ساخت، با جهت‌گیری‌ها و موضع‌های درست».
گفت‌وگوی زمانه با رضا معینی را بشنوید:
رضا معینی، یکی دیگر از دادخواهان امضاکننده پیمان دادخواهی، درباره آن می‌گوید: امروز جنبش ژینا در ایران سربرآورده. این جنبش با دادخواهی برای یک دختر کرد، یک زن ایرانی، علیه خشونت حکومتی آغاز شد. این خشونت ادامه دارد و باید به آن پایان داد. از امروز برای فردا.
معینی نیز همچون فروهر دادخواهی را برای رسیدن به آینده‌ای روشن بدون خشونت حکومتی ضروری می‌داند.
امضا کنندگان این پیمان اعلام کرده‌اند به تمام کنوانسیون‌ها و میثاق‌های جهانی ناظر بر رعایت حقوق بشر از امروز تا آن فردای امید، پایبند هستند و مطالبات زیر را مطرح کرده‌اند:
- لغو مجازات اعدام در ایران.
- دادخواهی با فرجام حقیقت و عدالت در هر موقعیت. این امر مستلزم همکاری و همیاری با نهادهای ملی و بین‌المللی برای روشن کردن همه حقایق درباره‌ی نقض فاحش حقوق بشر در ایران و به ویژه جنایت‌های سیاسی است که برخی از آنها مصداق بارز «جنایت علیه بشریت» هستند.
- پایان دادن به مصونیت از مجازات برای آمران و عاملان جنایت‌های سیاسی.
- بازسازی و استقلال کامل دستگاه قضایی.
- مبارزه با فراموشی با پذیرش گوناگونی روایت‌ها و تکوین دقیق حافظه‌ی تاریخی به دور از هر چشم‌پوشی.
برگرفته ای از سایت رادیو زمانه، ۲۵ فوریه ۲۰۲۳