شش ماه از آغاز انقلابمان می‌گذرد، انقلابی که به راستی مانند یک رنسانس انسانی است علیه ضدانسانی‌ترین حکومتی که طی قرن حاضر، جهان به خود دیده است. انسان‌های خواهان آزادی و برابری و انسانیت به معنای عمیق این کلمات، برخاسته‌اند تا یک زندگی لایق منزلت بشر را برای خود و دیگران بسازند. این برخاستن را عملا در روزهای آغازین سال جدید هم دیدیم، از تظاهرات در زاهدان گرفته تا شعارنویسی‌های بی‌پایان در سراسر کشور، از شعارهای شبانه لحظه سال تحویل گرفته تا دادخواهی خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور از جمله کردستان.
در فراخوان‌های سراسری اخیر، در بیست و هفت بهمن، در اعتراض علیه حمله شیمیایی به مدارس و دانشگاه‌ها و همچنین اعتراضات روز جهانی زن و البته یک چهارشنبه سوری آتشین سه روزه، بار دیگر اثبات کردیم که این انقلاب سر ایستادن ندارد.
انقلابی که با یک قتل حکومتی دیگر، قتل ژینا (مهسا) امینی شعله‌ور شد، خیلی سریع سراسر کشور را زیر پای دیکتاتورهای خونخوار جمهوری اسلامی تبدیل به جهنمی سوزان کرد. اینبار اما متفاوت از اعتراضات دوره‌های پیشین، با پدیده‌ای به نام انقلاب مواجه شدیم و دیدیم حکومت نتوانست حتی با کشتن و ناقص کردن چشم و بدن معترضین، این انقلاب را متوقف کند.
علی‌رغم جنایات مکرر جمهوری اسلامی در طول شش ماه گذشته، به همت مبارزات بخش‌های مختلف جامعه و مشخصا تشکل‌ها و جمع‌های معترض دانشجویان، دانش‌آموزان، جوانان، زنان، معلمان، پزشکان و کادر درمان که در دل انقلاب عروج کرده و همچنین تشکل‌های مستقل فعال پیش از انقلاب، حتی رهبری میدانی نیز تا حدی متحقق شد و به خوبی مشخص شد که هیچ نیرویی نخواهد توانست برابر این انقلاب ایستادگی کند. ما در طول این شش ماه در کنار هم جنگیده‌ایم، در کنار هم گریستیم، در کنار هم فریاد خشم‌مان را بر سر جمهوری اسلامی فرود آوردیم و در کنار هم به خیابان‌ها آمدیم و انقلابمان «زن زندگی آزادی» را پیش برده‌ایم و جمهوری اسلامی را به پرتگاه سرنگونی نزدیک و نزدیکتر کرده‌ایم.
به پایان سال ۱۴۰۱ نزدیک می‌شویم و سال جدید فرا می‌رسد. قلب ما سراسر خشم و اندوه است؛ احساساتی که عمیقا ما را به یاد تک‌تک عزیزان از دست رفته‌مان در شش ماه گذشته می‌اندازد. آنهایی که توسط جمهوری اسلامی کشته شدند، لحظه به لحظه در قلب و ذهن ما حضور دارند. ما به یاد بازداشت‌شدگان انقلابمان و همه زندانیان سیاسی، شرایط وحشتناک حاکم بر زیست این عزیزان هستیم.
سال آینده، سال سرنوشت‌سازی است، ما در کنار خانواده جانباختگان و خانواده بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی، به همراه میلیون‌ها تن از مردم تحت سرکوب و تحت محرومیت و ستم، سال جدید را با امید و تلاش آغاز خواهیم کرد. امید و تلاشی جمعی و متشکل برای سرنگونی جمهوری اسلامی. سال آینده به معنای واقعی کلمه، سال پیوستن بیشتر به یکدیگر و همبسته شدن سراسری‌تر و ایجاد تشکل‌ها، نهادهای مردمی به منظور پیروزی انقلاب «زن زندگی آزادی»، در ایران خواهد بود.
ما علی‌رغم سختی‌ها یا دردهای مبارز بودن، همچنان محکم ایستاده‌ایم، ایستاده‌ایم تا وعده‌مان به یارانی که تا پای جان برای آزادی جنگیدند را متحقق کنیم. ما وعده پیروزی این نبرد و انقلاب علیه حکومت خونخوار جمهوری اسلامی را متحقق خواهیم کرد.
جمهوری اسلامی نابود باید گردد
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
فروردین ۱۴۰۱
لیست امضا کنندگان پیام و اطلاعیه:
تشکل دانشجویان پیشرو
نهاد دانشجویان آزادیخواه دانشگاه خوارزمی
تشکل دانش‌آموزان انقلابی تهران
نهاد دانشجویان آزاد (دانشگاه) خوراسگان
جمعیت دانشجویان آزاد (دانشگاه آزاد سنندج)
کمیته سراسری دانشجویان کردستان
نهاد آزاداندیشان جندی‌شاپور
نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال
تشکل دانش‌آموزان انقلابی بوشهر
نهاد اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا
دانشجویان آزادیخواه شهرقدس
نهاد اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان
جمعی از دانشجویان و فعالین:
دانشگاه اصفهان
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل
دانشگاه تهران غرب
دانشگاه کردستان
پیام نور کردستان
دانشگاه فنی دخترانه سنندج
دانشگاه یزدان‌پناه کردستان
جوانان انقلابی کامیاران
کمیته جوانان انقلابی خامسان
گروه زنان و جوانان انقلابی تهرانسر
گروه فعالین انقلابی برای لغو کار کودک – تهران
گروه دختران آفتاب ارومیه
هسته جوانان انقلابی دزیره – تهران
جوانان انقلابی و پیشرو رفسنجان
برگفته ای از سایت اخبار روز، ۲۷ مارس۲۰۲۳