در پی تایید حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی در دیوان عالی قضایی جمهوری اسلامی ایران، سازمان‌های حقوق‌بشری درباره احتمال موج جدید اعدام معترضان بازداشت‌شده در ایران هشدار دادند و همزمان، شاهزاده رضا پهلوی نیز با انتقاد شدید از «بی‌عملی» سازمان ملل، نهادهای بین‌المللی حقوق‌بشری و کشورهای غربی، هشدار داد که «جمهوری اسلامی در نظر دارد دو مبارز آزادی دلیر ایرانی را اعدام کند».
«مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» نیز یکشنبه، سوم دی (۲۴ دسامبر)، با اشاره به تایید حکم اعدام مجاهد کورکور، نگرانی خود را از احتمال اجرای این حکم ابراز کرد.
«سازمان حقوق بشر ایران» نیز با تاکید بر اینکه رضا رسایی که در یک تجمع اعتراضی بازداشت شده بود، «تحت فشار قرار گرفت تا علیه خود اعتراف کند» افزود که دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی ایران این جوان معترض را «برای پذیرش اتهام قتل یک عضو سپاه پاسداران به‌شدت شکنجه کرده‌اند».
این سازمان حقوق بشری با هشدار به اینکه «رضا رسایی در خطر اعدام قرار دارد» خواهان حمایت عمومی برای جلوگیری از اجرای این حکم شد.
شاهزاده رضا پهلوی نیز یکشنبه، سوم دی (۲۴ دسامبر)، در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق)، درباره احتمال اعدام رضا رسایی و مجاهد کورکور هشدار داد و نوشت: «جمهوری اسلامی در نظر دارد دو مبارز آزاده و دلیر ایرانی را اعدام کند.»
شاهزاده رضا پهلوی افزود: «این رژیم آزارگر در سکوت رسانه‌های بین‌المللی، خانواده‌های غیرنظامیان کشته‌شده را علیه یکدیگر قرار می‌دهد و مجاهد کورکور را به قتل کیان پیرفلک متهم می‌کند.»
او ضمن اشاره به اظهارات پدر کیان پیرفلک که مجاهد کورکور را بی‌گناه خوانده و گفته است که جمهوری اسلامی، فرزند ۹ ساله‌اش را کشته است، نوشت: «از سازمان ملل متحد، سازمان‌های بین‌المللی حقوق‌بشری و کشورهای غربی که هنوز فشار دیپلماتیک کافی به این رژیم قاتل اعمال نکرده‌اند، می‌خواهم تا آن را به لغو احکام شرم‌آور اعدام مجبور کنند.»
شاهزاده رضا پهلوی خطاب به آنان نوشت: «جان ایرانیان نباید فدای بی‌عملی و بی‌تفاوتی شما شود.»
نگار کورکور، خواهر مجاهد کورکور، یکشنبه، سوم دی، با انتشار ویدیویی، از تایید حکم اعدام برادرش در دیوان عالی کشور خبر داد و گفت: «امروز باخبر شدم حکم اعدام برادر در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شده است.»
او افزود که این حکم پس از تایید در دیوان عالی کشور، از «شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز به دادگاه ایذه ارجاع شده» است.
نگار کورکور از مردم خواست که صدای برادرش باشند و گفت: «لطفا صدای برادرم باشید، برادرم بی‌گناه است.»
پس از کشته شدن کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله اهل ایذه، و چند نفر از نوجوانان، جوانان و دست‌کم یک زن در اثر تیراندازی نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در شامگاه ۲۵ آبان ۱۴۰۱، نخست مقام‌های حکومتی، از جمله محسن رضایی، از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، ادعا کردند که عاملان این کشتار در «کمتر بیست‌و‌چهار ساعت، وقتی قصد خروج از مرزهای شمال‌غربی کشور را داشتند، بازداشت شده‌اند.»
حدود یک ماه بعد، سه‌شنبه، ۲۹ آذر ۱۴۰۱، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در حمله‌ای مسلحانه به روستای «پرسوراخ» در اطراف ایذه، محمود احمدی و حسین سعیدی، دو تن از معترضان جوان، را کشتند و عباس کورکور مشهور به «مجاهد کورکور»، را بازداشت کردند.
پس از نزدیک به سه ماه بازداشت و اعمال فشار بر مجاهد کورکور در بازداشگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی، خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه، ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ از برگزاری دادگاه او خبر داد و اعلام کرد که دادستانی ایذه در کیفرخواست مجاهد کورکور، او را به «تیراندازی با سلاح جنگی، اخلال در نظم عمومی و ایراد خسارت به تمامیت جسمانی منتج به جان باختن هفت نفر، از جمله کیان پیرفلک» متهم کرده است.
خبرگزاری قوه قضائیه بیست روز بعد، ۱۸ فروردین ۱۴۰۲، اعلام کرد که برای «عباس کورکوری مشهور به مجاهد کورکور» در جایگاه «متهم اصلی کشته شدن کیان پیرفلک»، حکم اعدام صادر شده است.
این در حالی است که پدر و مادر کیان پیرفلک، خانواده میلاد سعیدیان‌جو و دیگر خانواده‌های دادخواه شهر ایذه بارها تاکید کرده‌اند که فرزندانشان به ضرب گلوله نیروهای امنیتی به قتل رسیده‌اند و مجاهد کورکور بی‌گناه است.
ماه‌منیر مولایی‌راد، مادر کیان پیرفلک، که هنگام شلیک نیروهای حکومتی به فرزند و همسرش، خود نیز در خودرو حضور داشته است، در مراسم تشییع پیکر کیان گفت که نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به کیان پیرفلک شلیک کردند. او سپس به دیدن مادر مجاهد کورکور رفت و تاکید کرد که مجاهد کورکور بی‌گناه است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان، که خود نیز در اثر اصابت گلوله در شامگاه ۲۵ آبان به شدت مجروح شده بود، پس از بهبودی با انتشار ویدیویی، ابراد هرگونه اتهامی را به مجاهد کورکور در پیوند با کشته شدن فرزندش، کیان پیرفلک، رد کرد.
درخواست فوری عفو بین‌الملل: جان مجاهد کورکور در خطر است؛ حکم اعدام باید متوقف شود
پدر کیان با انتشار پیامی ویدیویی گفت: «دادخواه خون پسرم هستم، من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچه‌های ایذه نکرده و نخواهم کرد، چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور[از فرماندهان سپاه پاسداران]، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
خانواده کیان پیرفلک، خانواده میلاد سعیدیان‌جو و خانواده‌های دیگر کشته‌شدگان ایذه نیز بارها رسما اعلام کرده‌اند که شکایتی از مجاهد کورکور ندارند و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی را عامل شلیک و کشتار کودکان و نوجوانان ایذه می‌دانند.
قوه قضائیه و دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی ایران از بهار سال جاری تاکنون فشار بر خانواده‌های دادخواه ایذه را تشدید، و چندین عضو خانواده‌های دادخواه را چند ماه بازداشت کرده‌اند و همزمان، فشار به خانواده مجاهد کورکور را نیز افزایش داده‌اند.
همزمان، دستگاه‌های تبلیغاتی و رسانه‌های حکومتی نیز به انتشار همزمان حجم گسترده‌ای از تبلیغات سوء علیه مجاهد کورکور و خانواده‌های دادخواه ایذه اقدام کرده‌اند.
حکم اعدام مجاهد کورکور در حالی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شده است که او از زمان دستگیری در ۲۹ آذر ۱۴۰۱ تاکنون، بیش از یک سال تحت بازداشت و فشار دستگاه‌های امنیتی قرار داشته و از دادرسی عادلانه و دسترسی به وکیل انتخابی محروم بوده است.
سازمان عفو بین‌الملل پیش از این در بیانیه‌ای با برشمردن ایرادهای حقوقی بسیاری که در پرونده مجاهد کورکور وجود دارد، درباره احتمال اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام این زندانی سیاسی هشدار داده است.
عفو بین‌الملل همچنین از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است که حکم اعدام مجاهد کورکور را «لغو» و او را بدون قید‌وشرط آزاد کنند، و همزمان تاکید کرده است که این زندانی سیاسی محکوم به اعدام، از هنگام بازداشت «تحت شکنجه» قرار گرفته و از «ابتدایی‌ترین حقوق» خود محروم بوده است.
در همین حال وبسایت هرانا، پایگاه اطلاع‌رسانی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با اشاره به «تایید حکم اعدام رضا رسایی، از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری» ۱۴۰۱، درباره احتمال اجرای این حکم هشدار داد و افزود: «حکم اعدام صادره از شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان کرمانشاه، عینا توسط شعبه هفدهم دیوان عالی کشور تایید شده است».
رضا رسایی ۳۵ ساله، شهروند معتقد به آیین یارسان و اهل شهرستان صحنه در کرمانشاه، سوم آذر ۱۴۰۱، به دلیل حضور در تجمع اعتراضی علیه نظام جمهوری اسلامی در شهریار استان تهران، به دست نیروهای سرکوبگر بازداشت شد، اما حدود ۱۱ ماه بعد، ۲۰ مهر سال جاری، شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان کرمانشاه او را «بدون ارائه مدرک و سند» و با اتهام «مباشرت در قتل عمد نادر بیرامی، رئیس اداره اطلاعات سپاه در شهر صحنه»، به قصاص محکوم کرد.
یکی از دوستان نزدیک رضا رسایی، شنبه، چهارم آذرماه، در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی، از «شکنجه‌های سنگین و شکستن انگشتان و دنده‌های قفسه سینه» او به دست نیروهای اداره اطلاعات سپاه در کرمانشاه برای وادار کردنش به «اعتراف علیه خود و قبول اتهام قتل نادر بیرامی»، سخن گفت.
او افزود: «نه در حکم قاضی و نه در کل پرونده که وکیل رضا مطالعه کرده است، هیچ مدرک و سندی که نشان دهد او در قتل نادر بیرامی مشارکت داشته، پیدا نشد و قاضی تنها با استناد به یک امضای اجباری و اثر انگشتی که تحت شکنجه از رضا در بازداشتگاه اخذ شده بود، چنین حکم وحشتناکی را علیه او صادر کرده است.»
او در ادامه گفت: «تمام اقوام و دوستان رضا رسایی می‌دانند که او چه انسان آرام و باشخصیت و فرهیخته‌ای است، اصلا اهل قتل و آدم‌کشی نیست و تنها برای دفاع از حقوق هموطنان و دوستانش، در تجمع‌های اعتراضی علیه نظام در [شهرک] شهریار که محل زندگی‌اش بود، شرکت کرد.»
او در این گفت‌وگو درباره احتمال اجرای ناگهانی حکم اعدام رضا رسایی هشدار داد و افزود: «هر لحظه احتمال دارد که جان او را بگیرند. رضا بی‌گناه است. کاش بتوانیم برایش کاری کنیم.»
قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران پیش از این محسن شکاری، معترض بازداشت‌شده در تهران، مجیدرضا رهنورد، معترض بازداشت‌شده در مشهد، محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، معترضان بازداشت‌شده در کرج، و صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی، سه معترض بازداشت‌شده در اصفهان، را اعدام کرده است.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همچنین پنجشنبه، دوم آذر ۱۴۰۲، میلاد زهره‌وند، جوان معترض همدانی، را که او نیز چون مجاهد کورکور و رضا رسایی از دسترسی به دادرسی عادلانه محروم بود، ناگهانی و بدون اعلام قبلی، اعدام کرد.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳