مطالعه جدید نشان می‌دهد که وقتی به اواسط دهه ۴۰ و اوایل دهه ۶۰ می‌رسیم بدنمان به‌سرعت پیر می‌شود. درمورد پیری خوب یا تدریجی نظرات مختلفی وجود دارد، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بدن ناگهان پیر می‌شود و تغییرات سریع به‌خصوص در حدود ۴۴ سالگی و تغییرات دیگر در ۶۰ سالگی رخ می‌دهند.
طبق پژوهشی که در ۱۴ اوت در مجله «پیری طبیعت» (Nature Aging) منتشر شد، ما پیری را فرایندی ثابت و خطی در زمان در نظر می‌گیریم، اما با توجه به کاهش یا افزایش قابل‌‌توجه انواع خاص مولکول‌های بدن که در اواسط دهه ۴۰ یا اوایل دهه ۶۰ رخ می‌دهند، پیری ممکن است به‌شکل غیر خطی روی دهد.
مایکل اسنایدر، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد ژنتیک در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، میگوید که ما فقط به‌شکل تدریجی و در طول زمان تغییر نمی‌کنیم و به نظر می‌رسد که اواسط دهه ۴۰ مانند اوایل دهه ۶۰، صرف‌نظر از اینکه چه دسته‌ای از مولکول‌ها را در نظر می‌گیریم، زمان تغییرات چشمگیر است.
تحقیقات جدید چه چیزی را نشان می‌دهد؟
محققان در این مطالعه، داده‌های ۱۰۸ شرکت‌کننده را، که طی چندین سال هرچند ماه یک‌بار نمونه‌های خونی و سایر نمونه‌ها را برای آزمایش ارائه می‌کردند، بررسی کردند. آنها تغییرات مرتبط با سن را در بیش از ۱۳۵ هزار مولکول، پروتئین و میکروب مختلف تجزیه و تحلیل کردند.
طبق یافته‌های محققان، هزاران مورد از این مولکول‌ها و ریز‌اندام‌ها، درواقع حدود ۸۱ درصد آنهایی که بررسی شدند، در سنین خاصی افزایش یا کاهش بیشتری داشتند. آنها دریافتند که بیشترین تغییرات مولکول‌ها در اواسط دهه ۴۰ و اوایل ۶۰ سالگی رخ می‌دهد. به گفته اسنایدر، مشاهده تغییرات در اوایل دهه ۶۰ با در نظر گرفتن افزایش خطر ابتلا به بیماری‌ها در این سن چندان تعجب‌آور نیست، اما تغییراتی که در اواسط دهه ۴۰ به یک میزان در زنان و مردان رخ می‌دهد حیرت‌آور است.
شیائوتائو شن، اولین نویسنده این مطالعه و محقق سابق فوق‌دکتری پزشکی استنفورد، میگوید: «نتایج نشان می‌دهد که دوره یائسگی یا پیش‌یائسگی در اواسط دهه ۴۰ ممکن است باعث تغییراتی در زنان شود، اما احتمالا هم در مردان و هم در زنان عوامل مهم دیگری وجود دارند که بر این تغییرات تاثیرگذار است.» به گفته شن، شناسایی و مطالعه این عوامل باید اولویت تحقیقات در آینده باشد.
نتایج خاص براساس گروه سنی:
اواسط دهه ۴۰: در میزان مولکول‌های مربوط به بیماری‌های قلبی عروقی، پوست و عضله، الکل، کافئین و سوخت‌وساز لیپید، «تغییرات قابل‌توجهی» مشاهده شد.
دهه ۶۰: تغییراتی که در این سن مشاهده شد به سوخت‌وساز کربوهیدرات و کافئین، تنظیم ایمنی، عملکرد کلیه، بیماری‌های قلبی عروقی، و پوست و ماهیچه مربوط می‌شد.
محققان براساس دریافت‌های جدید چه توصیه‌ای دارند؟
اسنایدر به یو‌اس‌ای تودی میگوید: «افرادی که در آستانه پیری ناگهانی و در اواسط دهه ۴۰ یا اوایل ۶۰ سالگی قرار دارند، بهتر است برای تقویت عضلانی تمرینات بدنی داشته باشند.» او میگوید که در دهه ۴۰ برای جلوگیری از تصلب شرایین و بهبود رسوب چربی حتما چربی بدنتان را کنترل و مدیریت کنید.
اسنایدر میگوید که محققان میان افزایش متابولیسم الکل و پیامدهای بهداشتی آن و تغییر سلامت ربط علی و معلولی پیدا نکرده‌اند، اما افزایش مصرف الکل در اواسط دهه ۴۰ می‌تواند عامل پیری باشد. به گفته او، با نزدیک شدن به ۶۰ سالگی ورزش به داد عضلات می‌رسد و باعث تقویت آنها می‌شود و احتمالا علائم بیماری قلب و عروقی را، که در هر دو دوره تغییر قابل مشاهده است، بهبود می‌بخشد.
او همچنین توصیه می‌کند: افرادی که به ۶۰ سالگی می‌رسند باید به میزان مصرف کربوهیدرات و همچنین آبرسانی کافی به بدن توجه داشته باشند تا با این کار عملکرد کلیه‌ها را تقویت کنند. البته این گروه تحقیقاتی به فعالیتش در زمینه زیست‌شناسی پیری ادامه خواهد داد و توصیه می‌کند که تا زمانی که هنوز سالم‌اید سبک زندگی‌تان را اصلاح و تنظیم کنید.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۱۹ اگوست ۲۰۲۴