با شروع سال تحصیلی جدید و با توجه به مواردی نظیر از سرگیری سرکوب و همچنین حمله به معیشت ما دانشجویان لازم می‌بینیم از نظر سیاسی نیز جایگاه جنبش دانشجویی و همچنین دانشجویان مستقل را اعلام داریم.
در دانشگاه‌های کل کشور و پس از دوران انقلاب فرهنگی (سرکوب دانشجویان و تسویه حساب ایدئولوژیک دستگاه حاکم با مخالفین و منتقدین خود) تا همین امروز که دستگاه سیاسی حاکم سعی دارد دانشجویان آزادیخواه را به بهانه‌های مختلف محاکمه کند؛ همواره دانشگاه صحنه صف‌آرایی دو جریان سیاسی بوده است که منافعی کاملا در تضاد با یکدیگر دارند. چرا که قسمتی از این جنبش دانشجویی همواره در موضع‌گیری و رهنمودها، خود را هم‌خط با سیستم می‌داند و آن بخش دیگر منتقد شرایط موجود است و خواهان تغییرات بنیادی.
درست است که این دو دسته زیرشاخه‌های متعددی دارند؛ اما آنچه که کلیت ماجرا را برای ما روشن می‌کند، بر سر دفاع یا انتقاد پایه‌ای از کلیت وضع موجود است. جریانات سیاسی‌ای که در دانشگاه فعالیت علنی داشته و می‌توانند مقاصد و آرمان‌های سیاسی خود را با استفاده از بزرگترین ابزارهای رسانه‌ای داخل دانشگاه (از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا نشریات و …) به گوش همه برسانند و یا به عبارتی گوش همه را با مواضع خود آزار دهند، همواره تاب حضور جریانات مستقل و آزادی‌خواهی نظیر ما دانشجویان پیشرو و مستقل دانشگاه اصفهان را نداشته‌اند و ما نیز هیچگاه چشم امیدی بر مواضع حتی بَزَک شده آنان نداشته‌ایم.
از همین روی لازم است اعلام کنیم که ما هیچگونه وابستگی‌ای به جریانات مدافع و خواهان ابقای وضع موجود نداریم. انجمن‌های اسلامی، بسیج دانشجویی، مجامع اسلامی و تمام جریانات هم‌رده، ادامه بقا و حضور خود در دانشگاه را مرهون سرکوب جریانات سیاسی مستقل و آزادیخواه و دخالت نیروهای سرکوبگر داخل (بخشی از خود این جمع‌ها) و خارج دانشگاه هستند. تا زمانی که همه ما دانشجویان با هر تفکر و عقیدهای امکان ابراز مواضع سیاسی از رسانه‌های علنی دانشگاه و اجرای آنها در صورت پیروزی‌شان در رای‌گیری بین دانشجویان و اساتید در دانشگاه را نداشته باشیم، یعنی این سرکوب ادامه دارد. لذا این امر هم از نظر عملی و هم نظری هرگونه همکاری و همراهی با جریاناتی که منافع متضاد نسبت به ما دانشجویان را خواسته یا ناخواسته نمایندگی می‌کنند، ناممکن می‌سازد.
دانشجویان پیشرو اصفهان