اگر تعریف زندگی معمولی را وضعیتی بدانیم که در آن همه برنامه‌ریزی‌های دولت، نه برای تحقق اهداف ایدئولوژیک یا مذهبی، بلکه در راستای برآوردن نیازهای مردم و ایجاد رفاه برای آنها صورت بگیرد، خودبه‌خود معلوم می‌شود که چرا حکومتی مثل آنچه که به خودش نام جمهوری اسلامی داده را نمی‌شود فراهم آورنده رفاه ملت ایران دانست
ادامه ◄