هر روز اطلاعات بیشتری درباره کشتار مردم بی دفاع و جنایت علیه بشریت در جریان اعتراضات آبان ماه در ایران فاش می شود.
اخبار و گزارشاتی که اخیرا از داخل ایران فاش شده حاکی از این است که مامورین امنیتی در بیمارستان فاطمه‌الزهرا رباط‌کریم به زخمی ها تیر خلاص زده اند.
یک شاهد عینی که یکی از اقوامش در تظاهرات زخمی شده از مشاهداتش در بیمارستان این‌طور گزارش کرد:
«یکی از اقوام ما در تظاهرات زخمی شد. طرف‌های ساعت ۶ بعداز ظهر بود که خودم را به بیمارستان فاطمه‌ی زهرا رساندم. چند دقیقه‌ای نگذشته بود که چند ماشین پیکاب با افراد مسلح لباس شخصی و چند نفر که لباس سپاه به تن داشتند، وارد محوطه بیمارستان شدند. از همان دقایق اول با سر و صدا و ایجاد رعب و وحشت مردم را از ساختمان بیمارستان به سمت محوطه هدایت کردند، بعد از چند دقیقه کادر بیمارستان هم از ساختمان خارج شدند. لباس شخصی‌ها به مردم گفتند: یک نفر مسلح وارد بیمارستان شده ما آمده‌ایم تا او را دستگیر کنیم شماهم اینجا نمانید. چون ممکن است هدف تیراندازی قرار بگیرید! عدهای وحشت زده رفتند.
ولی ما نگران در محوطه ایستادیم که ناگهان صدای تیراندازی شروع شد. چند دقیقه بیشتر طول نکشید بعد هم بدون اینکه شخصی را بازداشت کرده باشند با عجله از بیمارستان خارج شدند. حداقل ما ندیدیم که کسی بازداشت شده باشد! اول کادر بیمارستان رفتند داخل و بعد ما خانواده‌ها رفتیم. هر چه اصرار کردیم اجازه ملاقات ندادند تا حدود ساعت ۱۱ شب. با وجود اینکه قبل از این ماجرا، اجازه ملاقات به خانواده‌ها داده بودند و عدهای فرزندانشان را دیده بودند که هوشیار هستند فقط از ناحیه‌ی دست یا پا آسیب دیده‌اند.
ساعت پایانی شب دکترها و پرستارها آمدند و به چند تا از همان خانواده‌ها گفتند عزیزتان فوت کرده! به علت کمبود خون، ایست قلبی، خونریزی داخلی و بهانه‌های مشابه که با عقل ما جور درنمی‌امد. همینطور ایستاده بودیم که یک پرستار خانوم آمد سمت ما. اطلاع داد پسر ۲۲سالهای که از اقوام ما بود هم بر اثر ایست قلبی فوت کرده است. مادر و خواهرهایش باور نمی‌کردند می‌گفتند: حتما اشتباه شده. ما خودمان دیدیم که فقط پایش تیر خورده چطور فوت کرده؟ اما کسی پاسخگو نبود. بعد از هفت روز از خانواده‌ش تعهد گرفتند که بگویند. فرزندشان را اشرار کشته و حق اطلاع رسانی ندارند و خاک‌سپاری را هم نباید در شهرهای بزرگ انجام دهند. با این شرایط جنازه‌اش را تحویل خانواده دادند. اول اجازه ندادند صورتش را ببینیم، اما مادرش انقدر بی‌قراری کرد که بالاخره راضی شدند چند ثانیه اورا ببیند. همین که کفن را باز کرد با ناله گفت سرش تیر خورده اما از ترس اینکه امنیتی ها مانع خاک‌سپاری شوند سریع ساکت شد و شروع کرد به بوسیدن پسرش و آرام اشک ریخت. مادرش بعد از پایان خاک‌سپاری گفت گلوله به سرش زدند. این در حالی بود که در تظاهرات از پشت به ران پایش گلوله شلیک شده بود.»
با گذشت زمان پس از سرکوب وحشیانه قیام مردم در اعتراضات آبان‌ماه، ابعاد بزرگتری از سرکوب و کشتار معترضان توسط رژیم ایران را می‌بنیم و می‌شنویم. آنچه که بر اساس گزارشات شاهدان عینی در ایران اتفاق افتاده، جنایت علیه بشریت است.
شلیک از فاصله نزدیک به معترضان، حمله به مردم بی دفاع با تبر و قمه و چاقو، هدف قرار دادن زنان باردار و یا کودکانی که از مدرسه به خانه باز می‌گشتند و قتل معترضان زیر شکنجه. همانطور که کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد اظهار داشت، «تصویری که از ایران در حال نمایان شدن است بسیار آزاردهنده است.
نیروهای امنیتی و لباس شخصی بسیاری از معترضین مجروح را از بیمارستان‌ها برده اند. یک شاهد عینی از تهران گفته است: «من با یکی از دوستانم که در بیمارستان لبافی نژاد تهران کار می‌کنه صحبت می‌کردم ایشون می‌گفت در شب‌های ۲۵ و ۲۶ آبان تعداد بسیار بسیار زیادی افراد رو میاوردن از چشم مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند. اکثرا ازکرج. بیشترشون رو همون شب یا روز بعدش مامورهای امنیتی بدون درمان کامل بردن.»
گزارش‌هایی از شهرهای مختلف ایران حاکی از این است که اطلاعات سپاە پس از دستگیری و شکنجه و قتل جوانانی که در اعتراضات اخیر دستگیر شده بودند، پیکر آنان را بە داخل سد و رودخانە انداختە است.
همزمان عکس‌ها و خبرهایی از پیدا شدن اجسادی در رودخانه اصفهان، دریاچه همدان، رودخانه کرج، رودخانه اهواز و سدی در سنندج در رسانه های اجتماعی منتشر شده است.
بعضى از فعالان مى گويند این جوانان از افراد معترض و بازداشت شده در اعتراضات آبان هستند. بعضى از خانواده‌هاى بازداشت شدگان كه هنوز از سرنوشت فرزندشان اطلاعى ندارند، نگرانند كه نهادهاى امنيتى مرتكب جنايتى عليه فرزندانشان شوند.
منبع: سایت مانیتورینگ حقوق بشر ایران، ۲۳ آذر ۹۸