در پی شیوع ویروس کرونا و افزایش مبتلایان و فوتی‌های ناشی از آن، خواست آزادی زندانیان و یا دست‌کم مرخصی دادن به آنها نیز افزایش یافته است. گروه‌های مختلف مردم با انتشار نامه، بیانیه، مقاله، هشتک و ویدیو خواستار رهایی زندانیان – ولو به صورت موقت – شده‌اند.
این خواست به ویژه متوجه زندانیان سیاسی است که در شرایط مرگ‌بار کنونی به‌عمد مورد بی‌اعتنایی حاکمیت قرار دارند. به‌تازگی بیانیه‌ای با امضای ۷۰۰ نویسنده، هنرمند و فعال اجتماعی منتشر شده است که امضاکنندگان آن خواستار مرخصی دادن به همه‌ی زندانیان سیاسی تا فروکش کردن بیماری کرونا شده‌اند. در آغاز این بیانیه با اشاره به بخشنامه‌ی قوه‌ی قضاییه آمده است: « همزمان با اوج‌گیری احضارها و بازداشت‌ها و صدور و تأیید احکام حبس نویسندگان و کنشگران، سرایت کورونا به ایران و گسترش روزافزون آن، مکان‌های عمومی کشورمان را به قتل‌گاه‌های بالفعل بدل کرده است. در حالی که حتی در ایام عادی هم زندان‌ها صدرنشین فهرست مکان‌های پرخطرند، با شگفتی بسیار، در بخشنامه اخیر قوه قضاییه برای اعطای مرخصی نوروزی به محبوسان متهم به جرم‌های گوناگون، شاهد رویکردی کاملا متناقض و تبعیض‌آمیز نسبت به نویسندگان و کنشگران هستیم.»
نویسندگان بیانیه سپس به نمونه‌ای از این رویکرد “متناقض و تبعیض‌آمیز” پرداخته و نوشته‌اند: « با این همه در تقریر آن، بی‌اعتنا به مصلحت عمومی و بحران خطرناکی در ابعاد ملی و بین‌المللی، متهمان به «اقدام علیه امنیت ملی» و محکومان به این «جرم» که «محکومیت آنها بیش از ۵ سال باشد»، از مرخصی موقت محروم مانده‌اند. روشن است که بدین گونه شمار زیادی از نویسندگان وکنش‌گرانی که بدین اتهام مجهول و تعریف ناشده محکوم به حبس‌های سنگین شده‌اند، از این مرخصی ناقابل هم محروم خواهند ماند.»
بیانیه همچنین به افزایش “شمار احضارها و بازجویی‌ها” اشاره کرده است: «از این همه گذشته، شمار احضارها و بازجویی‌ها و دادرسی‌های این گونه متهمان هم، که چندی بود افزایش یافته بود، بیش از پیش شده است. در حالی که گزارش‌های رسمی حکایت از ترخیص ده‌ها هزار زندانی با اتهامات متنوع می‌کند، آخرین خبر تا لحظه نوشتن این متن، احضار دور از انتظار سه عضو «محکوم» کانون نویسندگان ایران، بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی به زندان است. عجیب‌تر این که حکم شش ساله کیوان باژن پیش‌تر در دادگاه تجدیدنظر به سه سال و نیم کاهش یافته بود، و ایشان حتی در صورت حضور در زندان هم طبق بخشنامه می‌بایست تاکنون به مرخصی موقت می‌آمدند.» در پایان بیانیه نیز امضاکنندگان «به نام زندگی، آزادی و عدالت، خواهان اعطای مرخصی به تمام نویسندگان، روزنامه‌نگاران … و فعالان صنفی و مدنی، تا زمان فروکش کردن این امواج مسموم…» و نیز «خواستار توقف تمام احضارها، بازجویی‌ها، دادگاه‌ها و … روندهای مشابه انتظامی و قضایی در قبال تمامی این گونه متهمان . . .» شده‌اند.
منبع: کانون نویسندگان ایران، ۷ فروردین ۱۳۹۹