در اغلب شهرهای بزرگ آلمان انجمن های خیریه و فعالان حقوق بشری امکاناتی برای مداوای کسانی که وضعیت اقامتشان نامشخص است یا برگه شناسایی معتبر ندارند تدارک دیده‌اند.
در بیمارستان Diakonie هامبورگ، وابسته به انجمن خیریه کلیسای انجیلی آلمان، بخش ویژه‌ای برای شهروندان بدون برگه شناسایی و اجازه اقامت معتبر وجود دارد که در آن برای پذیرش بیماران مدارک شناسایی و اقامتی آنها کنترل نمی‌شود.
این وضعیت تا میانه ماه مارس و آغاز شیوع گسترده و اوج‌گیری بیماری کووید- ۱۹ در آلمان ادامه داشت و اکنون تغییر یافته است. بخش پذیرش اضطراری این بیمارستان در حال حاضر فعالیت نمی‌کند و در اتاق انتظار که پیش از شیوع کرونا ۲۰ تا ۳۰ نفر حضور داشتند اکنون شش نفر بیشتر اجازه ورود ندارند و آنها نیز باید قبلا وقت گرفته باشند.
مایکه یانسن، یکی از پزشکان بیمارستان دیاکونی هامبورگ نگران است که بسیاری از مهاجران بدون اجازه اقامت از خدمات درمانی محروم بمانند. او به دویچه‌وله می‌گوید مراکز مشاوره که بیماران بدون برگه را به مراکز درمانی معرفی می‌کردند فعالیت خود را به شدت کاهش داده یا کاملا متوقف کرده‌اند.
PICUM، شبکه بین‌المللی سازمان‌های غیردولتی تاکید می‌کند که به افراد بدون برگه اقامت که جزو گروه‌های در معرض خطر محسوب می‌شوند نباید کم‌توجهی کرد. این نهاد هشدار می‌دهد: «همه‌گیری بیماری کووید- ۱۹ یادآوری می‌کند که به یک مراقبت بهداشتی جهانی نیاز است که شامل انسان‌های حاشیه جامعه نیز بشود تا از سلامت همگانی اطمینان حاصل شود.»
در آلمان شمار کسانی که وضعیت اقامتی نامشخصی دارند بین ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار نفر برآورد می‌شود. اغلب آنها با دستمزدهای ناچیز در بخش خدمات مشغول به کار هستند.
شبکه بین‌المللی سازمان‌های مردم نهاد می‌گوید اینها کسانی هستند که از سالمندان و کودکان ما نگهداری می‌کنند، به نظافت خانه‌ها و دفترهای کار می‌پردازند، در رستوران‌ها آشپزی می‌کنند و به ما سرویس می‌دهند و ساختمان‌های ما را می‌سازند.
بسیاری از این افراد در زمان بیماری نیز به کار ادامه می‌دهند زیرا اغلب آنها از داشتن بیمه درمانی محروم هستند. اغلب این افراد در دوره شیوع کرونا درآمد خود را از دست داده‌اند.
سازمان بهداشت جهانی تاکید می‌کند انسان‌هایی که در شرایط نامناسب قرار دارند نیز باید از خدمات بهداشتی بهرهمند باشند. گروه‌های مشاوره سازمان‌های مردم نهاد، مانند گروه وابسته به انجمن خیریه کلیسای انجیلی هامبورگ معتقدند این کار از وظایف دولت است.
در آغاز شیوع ویروس جدید کرونا در آلمان، تقریبا هیچ اطلاعاتی در این زمینه به زبانی غیر از آلمانی در اختیار شهروندان قرار نمی‌گرفت. کلاوس والراف، همکار موسسه‌ای که در ۲۰ کشور به کسانی که بیمه درمانی ندارند خدمات ارائه می‌دهد، می‌گوید در آغاز بحران کرونا بسیاری از مراکز مشاوره باید خدمات خود را به شدت کاهش می‌دادند یا به طور کامل متوقف می‌کردند.
او می‌گوید یک از علت‌های این امر محدودیت فضا با توجه به ضرورت رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی است و علت دیگر این است که بسیاری از همکاران افتخاری موسسه خود افراد سالمندی هستند که جزو گروه‌های در معرض خطر به شمار می‌روند.
در ماه مارس بیش از ۴۰ تشکل مردم نهاد در نامه سرگشاده‌ای به ستاد بحران دولت آلمان خواستار اتخاذ “تدابیر اضطراری فوری” برای تقبل مخارج معاینه و مداوای بیماری کووید- ۱۹ برای “همه شهروندان” شدند. این سازمان‌ها از ستاد بحران کرونا خواسته‌اند این کار در صورت نیاز به شکل ناشناس انجام شود و انتقال اطلاعات مربوط به بیماران به اداره امور خارجیان ممنوع باشد. دولت آلمان تا کنون به این نامه پاسخی نداده و تغییری در ارائه اطلاعات بیماران خارجی به اداره امور خارجیان نیز مشاهده نمی‌شود.
برخی ناظران معتقدند نگرانی مهاجران غیرقانونی می‌تواند به تعلل آنها در مراجعه به مراکز درمانی با وجود مشاهده علائم ابتلا به کرونا منجر شود و این مسئله هم سلامت آنها را به خطر می‌اندازد و هم احتمال سرایت ویروس به دیگران را افزایش می‌دهد.
چندی پیش ۲۷ نماینده حزب چپ‌ها در پارلمان آلمان (بوندستاگ) در بیانیه‌ای اعلام کردند که افراد بدون مجوز معتبر اقامت نیز جزیی از جامعه آلمان هستند و خواستار ارائه کمک به آنها برای مقابله با کرونا و عفو عمومی تمام کسانی شدند که به طور غیرقانونی در این کشور به سر می‌برند.
مطابق فهرست دانشگاه آمریکایی جانز هاپکینز تا بعد از ظهر چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت بیش از ۱۷۳ هزار و ۵۴۰ مورد ابتلا به ویروس کرونا در آلمان شناسایی شده و هفت هزار و ۷۸۰ نفر بر اثر ابتلا به بیماری کووید- ۱۹ جان خود را از دست داده‌اند.
منبع: سایت صدای آلمان (دویچه وله) به زبان فارسی، ۱۳ می ۲۰۲۰