در هفته‌ی پیش در خبرگاه خواندیم که چشم‌انداز صندوق پولی میان‌ملتی درباره‌ی ایران دگرگون شده و رشد منفی اقتصادی نزدیک به دوبرابر بیش از پیش‌بینی پیشین را شمارده‌اند. این پیش‌بینی آمدن یک فسردگی سنگین را نشان می‌دهد.
امروز نیز در خبرگاه از افزایش چشمگیر شاخص بورس آگاه شدیم که نشان از آماس بزرگ و شیب کاهش تند ارزش پول ملی است. از برآیند فسردگی (Depression) و آماس (Inflation) چیزی پدید می‌آید به نام فسردگی آماسیده (Stagflation). در یادداشت امروز به بررسی این پدیده‌ها می‌پردازم.
پدید آمدن چالش‌ها و آشفتگی‌ها در کشورداری (Statecraft) ناگزیر است و گشودن راه‌های گذر از تنگناهای مالی و اجتماعی از توانایی‌های سیاست‌مداران است. ملت‌هایی که به سکولار دموکراسی دست یافته‌اند این آزادی را دارند که با گزینش خود، فرماندهی کشور را به دست تواناترین و آگاه‌ترین دیوان‌سالاران بسپارند و در هر دوره با داوری بر کارنامه‌ی آنها، خواست‌های خود را در رای‌گیری‌ها نشان دهند.
حکومت اسلامی مسلط بر ايران از آغازین روز خود با گرفتاری‌های گوناگونی دست و پنجه نرم کرده است. این گرفتاری‌ها مانند رویدادهایی که برای همه‌ی کشورها روی می‌دهد بوده است، اما ناآگاهی، نادانی، هوش‌بهر اندک گردانندگان امور به جای گشودن تنگناها، گره بر گره افزوده است.
رویکرد حکومتگران اسلامی در ایران به «پول»، همانند نمونه‌های دیگری همچون داعش، آشکار می‌کند که آنها برداشت روشنی از گردش مالی، سرمایه، ثروت و روی هم رفته امور مالی در اندازه‌ی کشوری و کلان ندارند. شناخت پدیده‌هایی مانند فسردگی (Depression) یا آماس Inflation)) مالی، برایشان اگر ناشدنی نباشد، بسیار دشوار است. کشاکش میان تکنوکرات‌هایی که با حکومت اسلامی همکاری می‌کنند با سران این حکومت همچنان ادامه دارد. اما نگاه اسلامی چیره بر حکومت، دوری از اقتصاد توحیدی در کنار بانکداری ربوی و پول حرام را مایه‌ی از هم گسستگی مالی می‌داند!
با دانستن روش بفروش- خرج کن حکومت‌های اسلامی در ایران و شام، باید آگاه باشیم که به زودی فروپاشی مالی (Economic collapse) از راه میرسد.
فسردگی مالی چیست؟
واژه فسردگی (Depression) در بخش‌های گوناگون دانش مانند هواشناسی، روانشناسی و ستاره‌شناسی به کار می‌رود و در همه‌جا نیز دریافتی از پژمردگی و فروافتادگی دارد که با واژه‌های هم‌راستای خود در زبان‌های هنداروپایی یکسان است.
فسردگی (افسردگی) که در لاتین دپرسیون می‌گویند از ریشه‌ی دپریمارِ به چم فشردن یا کشیدن به پایین، می‌آید.
همچنین اقتصاد یا Economy در ریشه‌ی یونانی‌اش به چم مدیریت امور خانه است.
فسردگی اقتصادی به یک دوره‌ی دراز (بیش از سه ماه یا دو دوره‌ی پیاپی سه ماهه) گفته می‌شود که در آن گردش مالی-پولی به اندازه‌ی چشمگیری کاهش میابد، بازار با کمبود درخواست روبه‌رو می‌شود، کالا‌های ساخته شده از آنجایی که خریداری ندارند در انبار کارخانه‌ها انباشته می‌شوند، کارخانه‌ها ناتوان از پرداخت بدهی خود به نیروی کار و پخش‌کنندگان مواد نخستین می‌شوند، نیروی‌کار توان خریدش را از دست می‌دهد پخش‌کنندگان مواد نخستین نیز نمی‌توانند بدهی خود را به کشاورزان، شرکت‌های کانی و دیگر تولیدکنندگان پایه‌ای بپردازند. به اینگونه زنجیره‌های بلندی از بده‌کاران و بستانکاران، شرکت‌های ورشکسته، قراردادهای نیمه‌کاره و انبوهی از بیکاران با چندین‌ماه دستمزد دریافت نشده پدید می آید.
فسردگی مالی در ایران چگونه پدید آمد؟
انقلاب اسلامی از زیانبارترین رویدادهای تاریخ ایران بوده است. رویکرد رهبر این انقلاب ویرانگر را در جمله‌ی پرآوازه‌ی «اقتصاد مال خر است» میتوان یافت. او در سخنرانی‌های گوناگونی شناخت بی‌خردانه‌ی خود را از امور مالی و ترازداری نشان می‌دهد. بنابراین با آغاز حکومت اسلامی رشد مالی بالای ایران که نمونه‌ای از اجرای گسترده‌ی برنامه‌های توسعه‌ای بود، ناگهان دچار شوک سنگینی شد و روندی زیر نمودار را طی کرد.
قوانین روح سکولار خود را از دست دادند و منطق اقتصادی اسلامی جایگزین آن گردید. رفتاری که با کارخانه‌داران و مدیران شرکت‌های بزرگ انجام شد، مانند رفتار با اموال چاپیده شده در جنگ‌های دوره‌های آغاز اسلام در حجاز بود: اعدام و قتل کارخانه دار به نام طاغوتی و بخش کردن غنایم جنگی!
در این ساختار مهره‌های ابله و بی‌خرد از بنی‌صدر تا سروش، میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی، خامنه‌ای، رجایی، باهنر و دیگر آدم‌های بی‌مقدار با اسلامی کردن همه‌ی امور دیوانی توانستند ایدئولوژی کهنه‌ای که از اقتصاد تنها ربا و حلال و حرام را می‌فهمید، جایگزین مدیریت مالی سکولار و دانش‌بنیاد نمایند. همین کار را خلیفه ابوبکر البغدادی و یارانش نیز نیز انجام دادند.
بخشی از سخنان خمینی که گویای اندازه‌ی شناخت او از جهان است:
پس از خمینی نیز با اینکه قیمت نفت افزایش بسیاری یافت، اما نابودی تولید، نبود برنامه ریزی، مدیریت جهادی، ورود سپاه به بازار، رفتارهای مافیایی گروه‌های حکومتی، ساختاری آلوده و ناهماهنگ از مدیریت فاجعه بار اقتصادی را به نمایش گذاشت.
آغاز نرخ رشد اقتصادی منفی با آغاز انقلاب:
آماس مالی چیست؟
آماس (Inflation) را در یک جمله میتوان گفت: افزایش قیمت یک نمونه سبد از کالا در دوره‌های زمانی که با کاهش ارزش پول همراه است. این گاهی با افزایش درخواست بیرون از توان بازار پدید میاید. به گونه‌ای که به خاطر کمبود کالای درخواست شده، مشتری‌ها پول بیشتری می‌توانند بپردازند.
امروزه می‌دانیم که آماس تا چهار درصد می‌تواند به نرخ رشد اقتصادی کمک کند و بازار را پویا و گردش مالی را پایدار نگاه دارد.
اما ناتوانی از نگهداری ارزش پول ملی و یک نرخ آماس دو رقمی و پایدار در دراز مدت ساختار اقتصاد کشور را ازکار افتاده می‌کند. بزرگ‌آماس‌های(Hyper Inflation) بیش از چهل درصد از بیماری‌های فراگیر در کشورهایی که غوطه‌ور در جنگ و آشفتگی‌های اجتماعی و زیست بومی هستند می‌باشند. البته از آنجایی که خوانندگان ما ایرانیانی هستند که در چهل سال گذشته در حالت جنگی و آشفتگی زیسته‌اند و با افزایش بی مهار قیمت‌ها در بازار و کاهش همیشگی ارزش پول ملی روبه‌رو هستند، به ژرفای آماس مالی آشنا هستند و از پرداختن به ویژگی‌های بیشتر آن می‌پرهیزم.
نوسان‌های سهمگین تورمی در ایران به گزارش بانک مرکزی:
فسردگی آماسیده چیست؟
همراهی همزمان فسردگی با ویژگی‌هایی که گفته شد و نیز آماس مالی با آنچه که برشمرده شد فاجعه‌ای اقتصادی را به بار میاورد به نام فسردگی آماسیده یا رکود تورمی (Stagflation).
کاهش ارزش دستمزد به همراهی افزایش بی‌مهار قیمت‌ها آنچنان در حال افزایش است که با رویدادهای زیست‌بومی که پیش آمده است، چشم اندازی جز فروپاشی مالی نخواهد داشت. در این راستا صندوق میان ملتی پول که در آغاز فروردین چشم انداز خود را از رشد اقتصادی -۳/۲ اعلام کرده بود به -۶ رساند. اما شیب نمودار، پیش‌بینی ما را به -۱۰ که رقمی غیر قابل تحمل است می‌رساند. در همین راستا بزرگ‌آماس‌های بیش از پنجاه درصدی نیز در پیش است که حکومت از جلوگیری از افزایش آن ناتوان است و هر روز از کنجی از مهار بیرون می‌روند. پیاز، گوشت، مرغ، پوشک، قیر، طلا، دلار و صدها نمونه‌ی دیگر از این دسته هستند.
گزارش‌های صندوق میان‌ملتی پولی نشان می‌دهد که مدیریت‌تروریستی- جهادی کم‌هوش‌ها و پلیدزادگان دولت اسلامی در ایران، ایران را در یکی از بدترین فسردگی‌های آماسی گیر انداخته است.
با بررسی گزارش‌ها و آمارهای رسیده، پیش‌بینی من بروز شورش‌های گسترده‌در ایران است. دولت تمام ابزارهایی که می‌توانست را به کار گرفت ولی این روش‌های جهادی-تروریستی اگر در چهل سال گذشته کارگر بود، امروز به این درد گرفتار نمی‌آمدیم.
در همین راستا نگاه کنید به خبرهای زیر:
https://news.isdparty.com/?p=1871
https://news.isdparty.com/?p=1742
میلاد آقایی
۲۴ فروردین ۱۳۹۷
خبرگاه