صدها تن از ساکنان شهرستانهای دشتی و تنگستان استان بوشهر در اعتراض به فعالیت دوباره «معدن سنگ مرمریت دشتی» در کوه بیرمی تجمع کردند. این معدن در مجاورت عمارت تاریخی «شیرینه» و بزرگترین چشمه آب شیرین منطقه قرار دارد. مردم نگراناند که فعالیتهای این معدن آبهای زیرزمینی را آلوده و زندگی حیات وحش و محیط زیست این منطقه را به خطر بیندازد.
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایلنا، پنجشنبه ۹ مرداد/ ۳۰ ژوئیه، بیش از ۵۰۰ نفر از مردم شهرستانهای دشتی و تنگستان برای جلوگیری از فعالیت دوباره معدن سنگ مرمریت دشتی که در کنار عمارت تاریخی «شیرینه» و بزرگترین آبشخور شیرین حیات وحش منطقه قرار دارد، به نشانه اعتراض در کوه بیرمی تجمع کردند.
پروانه بهرهبرداری از «معدن سنگ مرمریت دشتی» در سال ۹۷ برای بهرهبرداری بخش خصوصی از این معدن در دشتی صادر شد. پس از آن پویش نجات بیرمی که متشکل از دوستداران محیط زیست و منابع طبیعی و مردم محلی است، برای مصون ماندن منطقه حفاظت شده کوه بیرمی از آسیبهای احتمالی خواستار لغو مجوز فعالیت این معدن شدند.
مجوز این معدن را سازمان صنعت و معدن و تجارت( صمت) بدون استعلام از سازمان محیط زیست، و با موافقت منابع طبیعی به عنوان متولی صادر کرده است.
.
این معدن در تنگه «شیرینه» و جایی که مخازن و منابع اصلی آب زیرزمینی شهرستان هستند، واقع شده است. این منابع آب تنها به شهرستان دشتی مربوط نمیشود ولی بخش عمده آب آن به شبکه شهرستان دشتی تزریق میشود که بیش از ۸۰ هزارنفر جمعیت دارد.
تنگه شیرینه بخشی از کوه بیرمی و یکی از مهمترین آبخوانهای استان بوشهر است که بخش بزرگی از آب شرب شهرستان دشتی و همچنین آبشخور حیات وحش بیرمی را تامین میکند. بنا بر گفتههای مردم محلی و فعالان محیط زیست منطقه، فعالیت معدن مرمریت دشتی، آبخوان را تخریب خواهد کرد.
آبخوانها سفرههای آب زیرزمینی هستند که ۲۰ درصد از آبهای شیرین و بخش عمدهای از آب مصرفی ما را تشکیل میدهند و در مناطق مرکزی ایران که کم آب تر هستند، اهمیت بهسزایی دارند.
عمارت «شیرینه» که در ۵ کیلومتری شرق خورموج قرار دارد، یکی از آثار ملی ثبت شده ایران در شهرستان دشتی است که قدمت آن دوره به قاجاریه بازمیگردد.
از سال ۹۷ تا امروز پویش نجات بیرمی علیه معدن سنگ مرمریت دشتی اعتراضهای متعددی ترتیب داده است. بسیاری از مردم محلی و فعالین محیط زیست نگران آلوده شدن چشمههای آب شیرین و محیط زیست و حیات وحش منطقه هستند.
منبع: برگرفته از سایت هرانا (مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران)، ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۰