به مناسبت اول ماه مه ( ١١ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر
اعلام پشتیبانی از بیانیه مشترک سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه، سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به مناسبت اول ماه مه ( ١١ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر
تجلی اتحاد عمل کارگران سراسر جهان در روز کارگر، فراگیر شدن جنبش اعتراضی کارگران شیکاگو در صد و سی و سه سال پیش است که نظام سرمایه داری با همۀ تمهیداتش نمی تواند در مقابل نیروی متحد طبقۀ کارگر عمری ابدی داشته باشد. طبقۀ کارگر اکثریت عظیمی است که ارادۀ آن می تواند همۀ چرخ های اقتصاد نظام سرمایه داری را از حرکت باز دارد و نظم نوینی را بر پایۀ نفی استثمار، محو مالکیت خصوصی بر ابزار تولید و اعمال حاکمیت شورا های کارگران و زحمتکشان بنا نهد. با درس آموزی از پیام تاریخی اول ما مه که بر ضرورت اتحاد و همبستگی کارگران همۀ کشورها و مبارزۀ مشترک و مستقل آنان برای دستیابی به حقوق اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی تأکید داشته است، ما امضا کنندگان زیرپشتیبانی کامل خود را از بیانیه ۷ اردیبهشت تشکل های نامبرده اعلام می کنیم.
دراین بیانیه علاوه بر نشان دادن روحیه رزمندگی طبقۀ کارگر به درستی بر خواست ها ی طبقۀ کارگر و اقشار زحمتکش جامعه از جمله معلمان، بازنشستگان، زنان، پرستاران، دانشجویان و …تأکید شده است.
واقعیتی که هیچ کارگر مزدی نباید فراموش کند این است که کارگران تنها با اتکا بر نیروی اتحاد،همفکری و همکاری خود، تنها با مبارزۀ مشترک و مستقل بر اساس اصول و منافع حقیقی خود، تنها با تلاش برای تحقق خواست های مبرم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی اعلام شده و مخالفت صریح با عظمت طلبی و شووینیسم جمهوری اسلامی در منطقه و در همان حال اهداف میان مدت و دراز مدت خود می توانند یک زندگی شایستۀ انسانی برای خود و نسل های آینده پی ریزی کنند. نه کارفرمایان، نه دولت حامی آنها، نه کسانی که برگزیده و منصوب آنها در نهاد های کارگری حکومتی هستند دغدغۀ رفاه، حقوق و آزادی کارگران را ندارند. کارگران برای آنکه بتوانند به شکل مؤثری به همکاری و همفکری و مبارزۀ مشترک بپردازند باید بتوانند افکار و نظرات خود را بیان کنند، باید بتوانند گرد هم جمع شوند، باید بتوانند تشکل اقتصادی و سیاسی ایجاد کنندو غیره. به عبارت دیگر کارگران به آزادی عقیده و بیان، آزادی گردهمایی، آزادی تشکل و تحزب، آزادی اعتصاب و غیره نیاز دارند. در قرن بیست و یکم که درآن زندگی می کنیم اینها جزء امور بدیهی هستند. واقیعیت این است که نیاز کارگران به آزادی همتراز نیاز آنان به هوا،آب، نان، مسکن و غیره است. پس مبارزۀ اقتصادی – اجتماعی کارگران نمی تواند ازمبارزۀ سیاسی این طبقه جدا باشد. استقلال طبقاتی طبقۀ کارگر مستلزم عمل سیاسی مستقل این طبقه هم هست . این یکی از آموزش های بزرگ اول ماه مه است.
زنده باد اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی کارگران همۀ کشورها، پیروز باد مبارزۀ مشترک کارگران برای حقوق اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی طبقۀ کارگر و زحمتکشان
کارگران پروژه های پارس جنوبی
کارگران پتروشیمی های منطقه ماهشهر و بندر امام
فعالان کارگری جنوب
فعالان کارگری شوش و اندیمشک
جمعی از کارگران محور تهران – کرج
اردیبهشت ٩٨
منبع: فیسبوک Shahryar Ghasemi