جعفر سمیعی زفرقندی؛ از بودجه برای هیات عزاداری تا مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس

اطرافیانش در شهرداری تهران می‌گویند خودش را از خانواده «شهدا» معرفی می‌کرد اما پدرش در جبهه و جنگ با عراق کشته نشده است. تنها فردی که در سامانه «بنیاد شهید و امور ایثارگران» با نام خانوادگی «سمیعی زفرقندی» (نه ظفرقندی) به ثبت رسیده، شخصی است به نام کوچک «رضا» که سال ۱۳۵۹ وقتی در بندر ماهشهر به شهادت رسید، حدود ۱۹ سال سن داشت. ولی آن‌چه می‌توان در موردش یافت، دو شرکت به نام‌های «رایحه احرار» و «بیت‌الزهرا سلام‌الله» است.

شرکت رایحه احرار در سال ۱۳۸۴ توسط جعفر سمیعی، «امیر نجاتی» و «امیر شبعانی علیشاهی» به ثبت رسید. حوزه فعالیتش چیست؟ انجام امور اطلاع‌رسانی مذهبی، پژوهشی، نظرسنجی اجتماعی، اجرای سیستم‌های اوقات فراغت، برگزاری سمینارها، مناقصه‌ها و مزایده‌های دولتی و خصوصی و همین‌طور «دفاع از محیط زیست».

دومی، یعنی شرکت بیت‌الزهرا، ۱۰ سال بعد، در سال ۱۳۹۴ با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همین‌طور اداره کل تبلیغات اسلامی استان تهران، با حضور «عادله جاهی»، جعفر سمیعی زفرقندی، «رقیه قره‌قاضی» و «بهمن جاهی» تاسیس شد. زمینه فعالیت این شرکت، خلاصه و مفید قید شده است؛ «قرآن و عترت».

وب سایت «اقتصاد ایران» در سال ۱۳۹۱ (سه سال پیش از تاسیس این شرکت و هیات مذهبی) خبر داد که سازمان تبلیغات اسلامی حدود ۱۰۰ میلیارد تومان برای حیات هیات‌های مذهبی در ایران هزینه می‌کند. این بودجه در سال ۱۳۹۹ به بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان رسید.

فعالیت‌های اقتصادی مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان به درآمدهای امور مذهبی خلاصه نمی‌شوند، نشانه‌‌های دیگری هم از درآمدهای خانوادگی آن‌ها در بزرگ‌ترین نمایندگی «کیا موتورز» شرق تهران دیده می‌شود.

همین‌جا باید سراغ بیانیه هیات مدیره باشگاه پرسپولیس، پس از انتصاب جعفر سمیعی زفرقندی رفت. پنج‌شنبه عصر هشتم آبان، ساعاتی پس از آن ‌که «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان رسما حکم مدیرعامل باشگاه پرسپولیس را صادر کرد، هیات مدیره این باشگاه در بیانیه‌ای نوشت: «جز جلوگیری از رخنه باندهای فساد در پرسپولیس، انتظاری از مدیرعامل جدید باشگاه نداریم.»

خودش هم شخصا بازی با واژه‌ها را در دست گرفت. او به خبرگزاری امنیتی «تسنیم» گفت: «با تمام باندهای فساد اطراف باشگاه پرسپولیس مبارزه خواهم کرد.»

او پنج هدف را برای خودش تعریف و تشریح کرده است. پنج‌گانه جعفر سمیعی زفرقندی در «قهرمانی با پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا»، «ورود باشگاه پرسپولیس به بازار سرمایه و بورس»، «مبارزه با باندهای فساد»، «تشکیل کمیته فنی» و «استفاده از پتانسیل پیش‌کسوت‌ها» خلاصه می‌شود. تحلیل هر یک و میزان خطرناک بودن هر کدام در صورت ورود او، مقالی مجزا است.

مردی که در ظاهر برای مقابله با فساد از مسعود سلطانی‌فر حکم گرفت، خودش ریاست حراست وزارت ورزش و جوانانی را برعهده داشت که شائبه‌هایی جدی در مورد فساد مدیرانش وجود دارد.

از پول‌شویی وزیر ورزش و جوانان برای «امید اسدبیگی» در پرونده «شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه» تا فساد آقازاده‌‌های وزیر و معاونانش، همه و همه در دوران ریاست سمیعی زفرقندی در وزارت ورزش رخ داده‌اند.

اگر تصور کنیم که قرار است جعفر سمیعی زفرقندی ناجی باشگاه پرسپولیس از بند فساد باشد، می‌توان سراغ دو گزینه دیگری رفت که پیش از این از اتاق حراست وزارت ورزش و جوانان، به بالاترین درجه‌های مدیریتی در باشگاه‌های «استقلال» و پرسپولیس رسیده بودند. اولی، «رضا حسنی‌خو» یا همان «رضا علیخانی» و یا به عبارتی، «حاج رضا» دهه ۶۰ کردستان است؛ مردی با بیش از ۱۰ نام مستعار که از فرماندهی سپاه در غرب کشور تا صداوسیما، وزارت اطلاعات، وزارت ورزش و باشگاه استقلال را تجربه کرد. نام واقعی او رضا علیخانی و برادر بزرگ‌تر و به عبارتی، پشتیبان دایمی «احسان علیخانی»، مجری مشهور تلویزیون ایران است. او در سال‌هایی که مسوولیت حفاظت اطلاعات صداوسیما را برعهده داشت، برادرش را وارد این مجموعه کرد.

رضا علیخانی در بدو ورودش به باشگاه، ساختار این مجموعه را «ویرانه» نامید. سپس با فاصله‌ای کوتاه استعفا داد و مدعی شد که خانواده‌اش او را از جنس مدیریت فوتبال نمی‌دانستند.

«ایرج عرب»، دیگر مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان بود که کمتر از یک سال مدیریت باشگاه پرسپولیس را در دست داشت. خودش زمانی که سرپرست حراست وزارت ورزش و جوانان شد، به برخی گفته بود که اساسا شخصی به نام ایرج عرب وجود خارجی ندارد و این فقط یکی از اسامی مستعار او است.

نتیجه‌ حضورش در اتاق مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس که کمتر از یک سال هم به درازا کشید، بیش از چهار میلیون دلار بدهی خارجی بود.

دیگر مدیر حراست وزارت ورزش که خبرگزاری «تابناک» او را با لقب «مارکوپولوی آزاد ورزش» معرفی کرده، «محمدجواد عباباف» است. او پیش از جعفر سمیعی، مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان بود و در مدتی کمتر از سه سال، همراه تیم ملی فوتبال ایران، به جام جهانی، جام ملت‌های آسیا، تمامی اردوهای خارج از کشور و رقابت‌های جهانی و آسیایی رفت. پس از سه سال، با وجود همه رایزنی‌هایی که مسعود سلطانی‌فر برای بقای او در حراست وزارت ورزش کرد، به دلیل بازنشستگی مجبور به خروج از اتاق امنیتی خود شد.

تجربه حضور مدیران حراستی در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس نشان از کوتاه شدن دست دلالان یا پایان فساد در این مجموعه‌ها ندارد. مگر این‌که جعفر سمیعی برای حراستی‌های وزارت‌خانه مسعود سلطانی‌فر سنت‌شکنی کند.

تابناک با طرح تردیدهایی در مورد چرایی حضور مدیران حراستی در باشگاه‌های تحت امر وزارت ورزش، احتمال داده است که مدیرعاملی جعفر سمیعی زفرقندی، به دلیل تردید مجلس و دولت در قرارداد کارگزار باشگاه پرسپولیس و شبهات در واگذاری این باشگاه در بورس باشد.

خبرگزاری امنیتی «فارس» از حضور یک نیروی امنیتی در باشگاه پرسپولیس استقبال کرد و سایر رسانه‌ها تلاش کردند واکنشی توام با تحلیل، نسبت به حضور او در پرسپولیس نداشته باشند.

جعفر سمیعی زفرقندی پیش از حضور در حراست وزارت ورزش و جوانان، با حکم «محمدعلی افشانی»، شهردار وقت تهران، به عنوان مشاور شهردار و رییس کل حراست شهرداری منصوب شده بود. هم‌چنین عضویت در هیات رییسه «کمیته پدافند غیرعامل» رژیم اسلامی نیز از سابقه‌های مکتوب و «رسانه‌ای شده» او محسوب می‌شود.

برگرفته ای از سایت ایران وایر ، ۳۰ اکتبر ۲۰۲۰