دوم آذر ۱۳۰۸؛ ۹۱ سال پيش در چنين روزی ويگن دردريان در همدان زاده شد. می‌گفت: “خواننده‌ای كه يک ساز هم می‌نوازد خواننده درست و حسابی است”.
پدر ويگن دردريان از ارامنه آواره گريخته از تركيه بود. ۱۰ ساله بود كه با خانواده به بروجرد رفت و ۱۲ ساله بود كه در آنجا پدر را از دست داد و مادرش پرورش او و هفت خواهر و برادرش را به عهده گرفت.
۱۳ ساله بود كه به اراک رفت و در شراب‌سازی دايی خود كار می كرد و ۱۷ ساله بود كه با مادرش در تهران مقيم شد و يک سال بعد سرباز شد و برای انجام خدمت به آبادان رفت. از نوجوانی در گروه هم‌آوايان كليساها و بعد در دوره خدمت نظام در باشگاه افسران آبادان می‌خواند:
“دوره بعد از اشغال ايران توسط متفقين بود. از يک آمريكايی يک گيتار به قيمت چهار تومان خريدم و شوهر خواهرم كه روس‌تبار بود، آكوردها را به من ياد داد”.
او به اين خاطر هميشه گيتارش را به سبک روس‌ها كوک می‌كرد و با آسان‌ترين روش، آكورد می‌گرفت. در دوران پرالتهاب دهه ۱۳۲۰ او و برادر شاعرش کارو به جریان سیاسی چپ گرایش داشتند.
۱۹ ساله بود كه از خدمت سربازی گريخت و به تهران بازگشت و در كافه شميران ترانه‌های ارمنی و تركی و انگليسی می‌خواند: “دكتر جمشيد وحيدی روزنامه‌نگار و همكار راديو كه نام و يادش را هيچگاه فراموش نمی‌كنم، يک شب آنجا بود و پرسيد چرا راديو نمی‌آيی؟ گفتم آخر آنجا بايد دستگاه‌های موسيقی سنتی بدانی و تحرير بدهی كه من نمی‌دانم. گفت: سبک تو جديد است، بيا”.
۲۲ ساله بود كه به راديو رفت و برای نخستين بار يک ترانه ايرانی “سلام بر غم” را به سبک پاپ و با سازهای غربی خواند و از آن پس اين شيوه را كه به اشتباه “جاز” می‌گفتند، در راديو پايه ريخت.
۲۴ ساله بود كه برای نخستين بار در فيلم “چهارراه حوادث” به نويسندگی و كارگردانی ساموئل خاچيكيان بازی كرد و از آن پس در ۲۸ فيلم نقش آفريد يا ترانه خواند.
او حدود ۵۰۰ ترانه از آهنگ‌های عطاءالله و همايون خرم و شعرهای كارو، رهی معيری، پرويز وكيلی و ناصر رستگارنژاد را خوانده كه بسياری از آنها مانند “مهتاب”، “رقيب”، “بارون بارونه” و “شاه‌دوماد” هنوز خوانده و شنيده می‌شوند.
می‌گفت: “از ملودی‌های غربی بايد شور و حال ايرانی در آورد”. قطعه “لالايی” او بيش از ۱۵ سال هر شب پس از “داستان شب” از راديو پخش می‌شد. ۴۲ ساله بود كه به كاليفرنيا مهاجرت كرد و چهار سال بعد به تهران بازگشت ولی با بروز انقلاب ۵۷ برای هميشه مجبور به ترک ايران شد و اين كمبود را در ترانه‌هايی كه گاه خود می‌ساخت، بازتاب داد.
زنده یاد ويگن در ۷۳ سالگی در لس‌آنجلس درگذشت.
برگرفته ای سایت صدای آلمان (دویچه وله) به زبان فارسی، ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰