روز گذشته خانم شیرین عبادی مقاله ای را تحت عنوان «به مناسبت روز جهانی حقوق بشر: آرامش امروز ایران آتش زیر خاکستر است»، در سایت «شورای گذار» منتشر کردند که در آن به درستی بر دو رکن اساسی برای صلح پایدار در جامعه، یعنی «دموکراسی و عدالت اجتماعی»، تأکید کرده اند، و دموکراسی مدرن را بر اساس ضوابط حقوق بشر، توضیح داده اند. جان رالز در کتاب سخنرانی هائی درباره تاریخ فلسفه اخلاق که در سال ۲۰۰۰ کمی پیش از فوت، منتشر کرد، ملاحظات جالبی را درباره فلاسفه عهد باستان نظیر افلاطون، در مقایسه با فلاسفه مدرن نظیر هیوم و کانت، در ارتباط با پرسش هایی نظیر عدالت و فلسفه اخلاق طرح کرده است.
او نشان می دهد که چگونه در مدافعات سقراط، مرکز توجه فلاسفه ی باستان نظیر سقراط، مشخص کردن فضیلت و نیکی است، در صورتی که برای فلاسفه ی مدرن نظیر هیوم، مسأله حقوق است.
در نتیجه خانم عبادی به درستی بر حقوق بشر برای دموکراسی مدرن در ایران، تأکید می ورزند؛ اما این نوع نگرش، گرچه برای مقابله با رژیم های سکولار توتالیترِ قرن بیستم، نظیر فاشیسم هیتلری و شوروی استالینی، لازم و کافی بود؛ اما، برای مقابله با رژیم کوکلاکس کلانهایِ اسلامیِ حاکم بر ایران، کافی نیست.
به همین دلیل فراخوان برای حقوق بشر در زمان جیمی کارتر، شوروی و بلوک شرق را به لرزه درآورد و یک دهه بعد شاهد سقوط بلوک شرق و شوروی سابق بودیم، اما در ۴۲ سال گذشته، چنین فراخوانی در مورد رژیم اسلامی حاکم بر ایران، نتیجه ی چشمگیری نداده است. سیزده سال پیش مقاله ای از این نگارنده تحت عنوان «چرا سکولاریسم آینده ایران را رقم خواهد زد»، منتشر شد و متأسفانه بعد از ۱۳ سال هنوز فعالان حقوق بشر و تشکیلاتهای حقوق بشری ایران توجهی به آن نوشتار نکردند، در حالی که منظور اینکه ضروری است کل ساختار نظری تشکیلات های حقوق بشری بر این اساس تغییر کند وگرنه برای مقابله با کوکلاکس کلانهای اسلامی کارائی نداشته و نخواهند داشت.
بحث اصلی در آن این موضوع بود که استراتژی فراخوان و تلاش برای «حقوق بشر» در جهان که نقش اصلی را برای سقوط شوروی و بلوک شرق ایفا کرد، در مورد جریان خیزش اسلام گرایی در جهان و رژیم هایی نظیر طالبان، رژیم اسلامی ایران، و بعد هم داعش، نه تنها بدون تلاش مستمر برای برقراری سکولاریسم، کارایی نخواهد داشت بلکه این تلاش برای سکولاریسم است که آینده ی ایران را رقم میزند و در نتیجه تشکیلاتهای حقوق بشری ایران ضروری است که سکولاریسم را بعنوان رکن اصلی فعالیتهای خود معرفی کنند گرچه این کار تا مدت ها موضوع تشکیلاتهای حقوق بشری بین المللی، نخواهد بود!
جای خوشحالی است که خانم شیرین عبادی در نوشتار اخیر خود، مشخصاً از «حکومت سکولار و دموکراتیک» برای ایران سخن می گویند، اما ما به بیش از این احتیاج داریم، و آن هم طرح ابتکار گلوبال برای سکولاریسم است که بیش از ۵ سال پیش مطرح شد و بازهم سازمانهای حقوق بشری ایران بی اعتنایی کردند،
گرچه کم کم امروز کشورهایی نظیر فرانسه دارند به اهمیت آن پی می برند، با اینحال رهبریِ چنین تلاش بین المللی را، لازم است تشکیلات های حقوق بشری، مدنی و سیاسی ایران در دست گیرند چرا که کشور اصلیِ تحت حاکمیت کوکلاکس کلانهای اسلامی در حال حاضر، آنهم طی ۴۲ سال، ایران است، که شبیه حاکمیت شوروی است که حدود ۷۰ سال بعنوان کشور اصلی توتالیتاریسم کمونیستی در قدرت ماند، و در نتیجه مرکز جنبش حقوق بشری برای بیش از نیم قرن، بر آن کشور متمرکز شد؛ اما، در جریان بیش از نیم قرن اسلام گرایی که همچنان جهان را در قرن بیست و یکم مورد تهدید قرار داده است،
این سکولاریسم است که آینده ی این جنبش را رقم می زند و متأسفانه همه ی اعلامیه های سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری در جهان این موضوع را نادیده می گیرند، چون برای جهانی نوشته شده بودند که در قرن بیستم، اروپا و آمریکا قرن ها از دنیایی که در آن حکومتهای مذهبی وجود داشت، فاصله داشتند.
این بحث همان سیزده سال پیش در مقاله ی «چرا سکولاریسم آینده ایران را رقم خواهد زد»، به طور مبسوط، مطرح شد که امیدوارم خانم شیرین عبادی، دیگر فعالان حقوق بشر و همه ی خوانندگان، فرصت مطالعه ی آنرا پیدا کنند. وقت آن است که «جبهه ی واحد جهانی ضد کوکلاکس کلانهای اسلامی» را، تشکیل دهیم با تأکید بر فعالیتهای فرهنگی، سیاسی و ایدئولوژیک، و نه نظامی، و در برابر جنایات کوکلاکس کلانهای اسلامی در جهان، بویژه در ایران و خاورمیانه، برای مردم ایران و جهان، راهگشای زندگی متمدنانه ی تازه ای شویم، آنچه را که کوکلاکس کلانهای اسلامی در نیم قرن اخیر در تلاش برای نابودی کامل آن بوده اند!
به امید جمهوری آینده‌نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
بیست و یکم آذر ماه ۱۳۹۹
December 11, 2020