۱۲ اردیبهشت در تقویم ایران روز معلم نام گرفته است و امسال شرایط ویژه کرونا باعث شد تا تجمعات اعتراضی فعالان صنفی به گستردگی سال‌های گذشته نباشد و رسول بداقی معتقد است جمهوری اسلامی در سال گذشته با تعطیل کردن مدارس به بهانه شیوع و گسترش کرونا تنها خود را از تجمعات و اعتراضات معلمان در امان نگاه داشته است.
امسال همزمان با روز معلم گروهی از فعالان کارگری، معلمان، وکلا، فعالان اجتماعی و مدافعان حقوق بشر با حضور در مقابل ندامتگاه کرج خواهان آزادی معلم در بند اسماعیل عبدی و همچنین کارگران زندانی و زندانیان سیاسی شدند.
در این تجمع جعفر عظیم‌زاده فعال کارگری و زندانی سیاسی سابق، در نطقی کوتاه به حبس معلمان و کارگران زندانی اعتراض کرد. همچنین نرگس محمدی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، با اشاره به ممانعت ماموران از شکل‌گیری تجمعات مردمی روزهای اخیر، درباره حق تجمع و اعتراض شهروندان صحبت کرد.
رسول بداقی، عضو کانون صنفی معلمان ایران با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی در سال گذشته با تعطیل کردن مدارس به بهانه شیوع و گسترش کرونا تنها خود را از تجمعات و اعتراضات معلمان در امان نگاه داشت به صدای آمریکا گفت: «به جای آنکه شرایط مدرسه را مناسب کنند، مدارس را تعطیل کردند تا از طرفی در بودجه‌ای که ندارند صرفه‌جویی کنند و از طرفی دیگر تشکل‌های صنفی را محدود‌تر کنند تا تشکل‌ها امکان تجمع، تحصن و یا اعتصاب نداشته باشند.»
به گفته این فعال صنفی فرهنگیان، در سالی که گذشت «معلمان مجبور بودند به دلیل تعطیلی مدارس، کیفیت تدریس حضوری را با ساعات بیشتری از طریق موبایل‌ها و یا امکاناتی که در دسترس آنها بود جبران کنند، بسیاری از لحاظ روحی ضربه دیدند، افسردگی به سراغ آنها آمد و این تعطیلی مدارس هزینه هنگفتی را بر روی دستان معلمان گذاشت.»
آقای بداقی در ادامه افزود: «تحقق مطالبات نه تنها برای معلمان بلکه با بودن جمهوری اسلامی برای هیچ قشری امکان پذیر نیست؛ حکومت به بن بست رسیده و نه بودجه‌ای دارد و نه می‌خواهد از آن منیت، جبروت و هیمنه توخالی که برای خود تصور می‌کند پایین بیاید.»
این عضو کانون صنفی معلمان ایران به صدای آمریکا گفت: «تنها راه چاره کشور، یا عقب نشینی ۹۰ درصدی جمهوری اسلامی است یا یک حرکت ملی و سراسری که بتواند حاکمیت را به عقب نشینی وادارد کند… مطالبات معلمان در روز معلم و در مقابل مجلس، آزادی معلمان زندانی، کارگران زندانی و زندانیان مدنی خواهد بود و آنها به جو سرکوب، رعب و وحشت و به این جو چپاول کشور اعتراض خواهند کرد.»
بر اساس اطلاعات موجود ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ معلمان ایرانی جهت احقاق حقوق خود و به رهبری محمد درخشش، رییس جامعه معلمان ایران دست به اعتراض و اعتصاب سراسری زدند. اعتراضاتی که در مقابل ساختمان مجلس به خشونت کشیده شد و باعث جانباختن ابولحسن خانعلی، مدرس دروس فلسفه و زبان عربی با شلیک یکی از ماموران پلیس شد.
پس از این اتفاق و بازداشت محمد درخشش، این اعتراضات رنگ دیگری به خود گرفت و طولی نکشید که جعفر شریف امامی، رئیس مجلس سنا از مقام خود استفعاء داد. پس از استعفاء شریف امامی و آزادی محمد درخشش از زندان، در تاریخ ۱۸ اردیبهشت معلمان با اجتماع در باشگاه مهرگان کانون معلمان ایران، طی قطع نامه‌ای روز ۱۲ اردیبهشت را به خاطر اعتصاب موفقیت آمیز خود و گرامی داشت دکتر خانعلی روز معلم نامیدند.
اما طولی نکشید که پس از دو سال و ثبت نشدن این تاریخ به صورت رسمی در تقویم ایران، این روز به فراموشی سپرده شد، تا آنکه در سال ۱۳۵۸ معلمین در صدد زنده کردن روز معلم بر آمدند که مصادف با ترور آیت الله مطهری و مرگ وی در ۱۱ اردیبهشت شد. دولت وقت با یک روز تاخیر ۱۲ اردیبهشت را روز شهادت مطهری و روز معلم اعلام کرد و به این ترتیب روز معلم در ایران تثبیت شد.
برگفته ای از سایت فارسی صدای امریکا، ۳ مه ۲۰۲۱