سازمان دیده‌بان حقوق بشر خواهان آزادی «جمشید شارمهد»، زندانی سیاسی شد. به دلیل اتهاماتی که جمهوری اسلامی علیه جمشید شارمهد مطرح کرده جان او می‌تواند در خطر باشد.
به نوشته جروزالم پست، ونزل میچالسکی از دیده‌بان حقوق بشر با انتشار توییتی نوشت: «جمشید شارمهد را آزاد کنید»
او در ادامه افزود: «تقریباً یک سال است که جمشید شارمهد بدون تفهیم اتهامات یا تعیین تاریخ دادگاه، در بازداشت خودسرانه در ایران به سر می‌برد. شارمهد، ۶۶ ساله، یک تبعه ایرانی-آلمانی است.»
او نوشت که وزارت امور خارجه آلمان “باید فوراً خواستار آزادی جمشید شارمهد شود. «جمهوری اسلامی ایران شارمهد را به عضویت در گروه سلطنتی و سکولار تندر متهم کرد. گروهی که به دنبال سرنگونی حکومت رادیکال تئوکراتیک با بنیان‌گذاری آیت‌الله خمینی در سال ۱۹۷۹ است. تندر در فارسی به معنی “رعد” است.»
در تاریخ ۱ ژوئیه، دیده‌بان حقوق بشر در وب‌سایت خود نوشت: «بازداشت شارمهد به ویژه با توجه به شرایط سلامتی او نگران کننده است. عفو بین‌الملل نیز گزارش داد که شارمهد به دیابت، بیماری قلبی و پارکینسون مبتلا است. طبق حداقل قوانین استاندارد سازمان ملل متحد در مورد رفتار با زندانیان، معروف به قوانین ماندلا، زندانیانی که نیاز به درمان ویژه دارند باید به کلینیک‌های تخصصی یا بیمارستان‌های منتقل شوند.»
ماه گذشته، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده در مورد پرونده شارمهد گفت: «ما با متحدان خود، درباره بسیاری از افرادی که در حال حاضر توسط ایران بازداشت شده‌اند، همکاری خواهیم کرد تا شهروندان خود را آزاد کنیم و در برابر عملکرد ننگین استفاده از بازداشت‌های ناعادلانه خارجی‌ها شهروندان به‌عنوان یک ابزار سیاسی ایستادگی کنیم.»
سازمان آمریکایی اتحاد جهانی آزادی به‌عنوان نماینده خانواده شارمهد، در ماه ژوئن نامه‌ای را به سازمان ملل ارسال کرد که در آن نامه به نقل از دختر شارمهد آمده است: «مادرم از زمان دستگیری شریک زندگی خود و وقتی عشق او پس از ۴۰ سال ازدواج به زور گرفته شد.، حتی یک شب خواب نداشته است. من و برادرم ناامید هستیم که بدون الگوی خود، پدر و بهترین دوستمان چه‌کار کنیم. دخترم، تنها نوه او، پنج ماه پیش متولد شد و من حتی نمی‌خواهم تصور کنم که ممکن است هرگز فرصتی برای نگه‌داشتن او در آغوش نداشته باشد.»
تلویزیون جمهوری اسلامی در اوت سال ۲۰۲۰ تصاویری را پخش کرد که در آن شارمهد ظاهر شده و در حالی که چشم‌هایش را بسته بودند، به یک حمله تروریستی در سال ۲۰۰۸ در شیراز، ایران اعتراف کرد که منجر به کشته‌شدن ۱۴ نفر و بیش از ۲۰۰ زخمی شد.
غزاله، دختر شارمهد در این باره گفت رژیم ایران با استفاده از پروپاگاندا، “اعتراف اجباری” را پخش کرده که در آن پدرش “به جرمی که مرتکب نشده است اعتراف کرده است.”
به گفته سازمان حقوق بشر عفو بین‌الملل، رژیم ایران با استفاده از خشونت زندانیان سیاسی را مجبور به اعتراف به جنایاتی می‌کند که در آن مسئولیتی ندارند.
وزارت خارجه آلمان اعلام کرد”دولت فدرال آلمان بارها از زندانیان آلمانی در ایران حمایت کرده است و به این کار ادامه خواهد داد. در این زمینه، ما تلاش خود را برای دسترسی کنسولی به شخص مورد نظر ادامه خواهیم داد. اما به طور معمول، ایران به زندانیانی که تابعیت ایرانی نیز دارند، اجازه دسترسی کنسولی نمی‌دهد. “
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۵ جولای ۲۰۲۱