اعضای کمپین حمایت از معلولان در اعتراض به اوضاع معیشتی، امروز شنبه ۱۳ آذر یک روز پس از روز جهانی معلولان در سه شهر متفاوت ایران تجمع کردند.
معلولان ایرانی همواره با مشکلات متعددی مواجه بوده‌اند و شیوع کرونا این وضعیت را بحرانی‌تر نیز کرده است. تعطیلی مراکز توانبخشی و نبودن سازوکارهای کافی برای اقدام‌های جایگزین درمانی، توجه نکردن به وضعیت معیشتی افراد کم‌توان که با بحران‌های شغلی و درآمدی مواجهند باعث شده این افراد در شرایط نامناسبی قرار بگیرند.
این مشکلات باعث شده معلولان که از اوضاع نامناسب اقتصادی گلایه دارند، با تجمع صدای اعتراضشان را بلندتر کنند. ایلنا گزارش داده است که امروز معلولان ایرانی با در دست داشتن پلاکاردهای «بودجه معلولان کجاست؟» و «اجرای قانون معلولان حق مسلم ماست!» مقابل سازمان برنامه و بودجه تهران، استانداری خراسان رضوی و فرمانداری شهرستان سقز حضور یافته و خواهان توجه مسئولان شدند.
یکی از موارد مورد مطالبه این افراد، دریافت حداقل دستمزد به عنوان کمک معیشتی ماهیانه است که در ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان به آن اشاره شده است. بر اساس این ماده، دولت مکلف است کمک هزینه افراد دارای معلولیت بسیار شدید و شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور، منظور کند. اتفاقی که تاکنون نیفتاده و با این که میزان حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار برای سال ۱۴۰۰، ۲ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان تعیین شده است، در حال حاضر ۳۰۰ هزار معلول ماهیانه بابت خانوار تک نفره ۳۵۰ هزار تومان، خانوار ۲ نفره ۵۲۰ هزار تومان، ۳ نفره ۷۰۰ هزار تومان، ۴ نفره ۹۰۰ هزار تومان و ۵ نفر و بیشتر ۱ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان مستمری دریافت می‌کنند.
یکی از جدی‌ترین مشکلات معلولان ایرانی، اشتغال و تبعیض‌های استخدامی است. این وضعیت بعد از شیوع کرونا شدت گرفته و آنها بیشتر از گذشته با موانعی در پیدا کردن شغل مواجهند. در چنین شرایطی و در اوج گرانی‌ها، در حالی که بر مبنای قانون برنامه ششم توسعه باید ماهانه ۳۰ درصد حداقل دستمزد کارگران به آنها پرداخت شود که میزان آن برای سال ۱۴۰۰ به ۵۲۰ هزار تومان می‌رسد، یک معلول تنها ۳۵۰ هزار تومان مستمری دریافت می‌کند.
این اولین بار نیست که همزمان با سوم دسامبر که روز جهانی معلولان نامگذاری شده است، معلولان ایرانی با تجمع نسبت به وضعیت ناگوار شغل و درآمدشان اعتراض می‌کنند. سال گذشته نیز آنها در تجمعی اعتراضی مقابل نهاد ریاست‌جمهوری حاضر شدند و با شعار «داشتن زندگی شایسته حق ماست»، درخواست گفتگوی رودررو با سخنگوی دولت یا یکی از مسئولان دولتی را داشتند اما هیچ مسئولی حاضر نشد میان آنها رفته و به حرف‌هایشان گوش دهد.
از خواسته‌های معلولان، در تجمع‌های چندین ساله، اجرای قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت، مناسب‌سازی فضای شهری برای تردد معلولین، بیمه درمانی و تکمیلی، توجه به توانمندسازی و اشتغال بوده است، در حالی که هر سال مسئولان فقط به تبریک و شعار بسنده می‌کنند.
زهرا نعمتی عضو تیم ملی تیراندازی با کمان با اشاره به وعده‌های توخالی مسئولان و شرایط سخت زندگی معلولان ایرانی روز جمعه دوازدهم آذر در صفحه اینستاگرامش نوشت: «ای کاش به‌جای هر تبلیغ و شادباشی، فقط و فقط به فکر هموار کردن راهی باشند تا شهروندی در انجام ساده‌ترین کارهای روزمره خود ناتوان نباشد. این حق هر انسانی است که بتواند از امکانات شهر خود استفاده کند، اما این کار برای ما ممکن نیست. در سالیان گذشته مبالغ قابل توجهی به‌عنوان مناسب‌سازی معابر شهری هزینه شده است، آیا ما یعنی سالمندان، معلولان و کودکان در این هزینه‌ها دیده شده‌ایم؟ وظیفه خود می‌دانم که از شما بخواهم تا برای کم‌توان‌های شهرهایمان، شهری بسازید که دچار انزوا نشوند.»
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۵ دسامبر ۲۰۲۱