اوج حماقت و نادانی و بی خردی حاکم بر ایران را در بازیهای ملی ما که میزبان هستیم می توان نظاره گر بود و به حال خود زار زار گریه کرد. بانوی ایرانی پشت درب های استادیوم می ماند و به داخل راه داده نمی شود. اگر اعتراضی کند با خشونت بدان پاسخ داده می شود.
راهکار می دهند که می توانی با پرچم کشور میهمان وارد شده و خود را هوادار کشوری دیگر و غیرایرانی جا بزنی. اگر هم در این میان کشف حجاب کردی بازخواست نخواهی شد. واقعا چرا ما گرفتار چنین افول و سقوطی گشته ایم و راه رهایی را نیز گم کرده ایم.
پی نوشت: عکس یکی از هواداران تیم ملی سوریه در بازی اخیر که در استادیوم آزادی برگزار گردید.
منبع فیسبوک امین کریمی