زر امیرابراهیمی، بازیگر فیلم «عنکبوت مقدس» که جایزه بهترین بازیگر را در جشنواره کن از آن خود کرد، در گفتوگو با خبرگزاری فرانسه گفت که انقلاب بعدی ایران را زنانی رقم خواهند زد که آزادیشان از آنان سلب شده است.
فیلم «عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی که ماه پیش در جشنواره کن نمایش داده شد، از ماجرای قتلهای زنجیرهای زنان کارگر جنسی در مشهد به دست سعید حنایی الهام گرفته است. امیرابراهیمی در این فیلم نقش خبرنگاری را بازی میکند که از تهران برای تحقیق در مورد این قتلها آمده است و حالا با معضلات بسیار جامعه مردسالار روبهرو است.
«ایندیپندنت فارسی» پیش از این در پوشش خود از جشنواره کن، در مورد این فیلم نوشته است و گفتوگویی اختصاصی نیز با زر امیرابراهیمی داشته است.
زر امیرابراهیمی در پی دریافت این جایزه، به یک پدیده بدل شده است. جایزه گرفتن او با تبریکهای گسترده، نه فقط از سوی سینماییها، بلکه از سوی طیف وسیعی از چهرههای سیاسی ایرانی مواجه شد؛ بهعنوان مثال شاهزاده رضا پهلوی به او تبریک گفت در عینحال که رسانههای حکومتی و مقامهای جمهوری اسلامی ایران به او و فیلمی که در آن بازی کرده بود، تاختند.
امیرابراهیمی حالا در گفتوگویی با خبرگزاری فرانسه که روز یکشنبه، ۲۶ ژوئن منتشر شد، از این میگوید که با اینکه تصویر فیلم از وضعیت زنان شاید نومیدکننده به نظر برسد، مبارزات آنها امیدبخش است. او میگوید: «اگر بار دیگر انقلابی در ایران درگیرد، اینبار انقلاب زنان خواهد بود.»
زر امیرابراهیمی میگوید: «زنان در نبردند تا چند حق معدودی که در این جامعه دارند، حفظ کنند. آستینهای خود را بالا میزنند و جور متفاوتی لباس میپوشند. از خانه بیرون میروند و آواز میخوانند و گروههای مخفی رقص درست میکنند. ما اینقدر زیر فشار بودهایم که آماده انفجاریم. امید من از همینجا است. تغییری باید صورت گیرد.»
این بازیگر ۴۱ ساله با اشاره به زیر پا گذاشته شدن مکرر حجاب اجباری در ایران، گفت: «ما جرات نداشتیم در خیابان روسریمان را درآوریم، اما نسل جدید این جرات را دارد.»
عباسی، کارگردان فیلم، که شهروند دوتابعیتی ایران و دانمارک است، نخست کوشیده بود فیلم را در ایران بسازد. اما وقتی اجازه این کار را پیدا نکرد و ترکیه هم به او اجازه نداد، فیلمبرداری نهایتا در اردن انجام شد؛ جایی که کادر سینمایی موفق شده است هنرمندانه شهر مشهد را بازسازی کند.
امیرابراهیمی در این گفتوگو از گذشته خود نیز سخن میگوید و از اینکه ماجرای خودش نشانی آشکار از تبعیض علیه زنان در ایران است. او در مورد ماجرای انتشار فیلم خصوصی رابطه جنسیاش که نهایتا او را وادار به خروج از ایران کرد، میگوید که دوستپسرش نقشی در انتشار فیلم نداشته است و تاکید میکند: «ما خیلی عاشق همدیگر بودیم.» او میگوید که فیلم را «دوست مشترکی که به کامپیوترمان دسترسی داشت» درز داده است. او همچنین از این میگوید که فیلم مزبور در آن هنگام در بازار سیاه مجموعا به ارزش سه میلیون دلار فروش رفته بود.
او با یادآوری برخوردی که در پی آن ماجرا با او شد، میگوید: «مثل فیلممان بود که در آن قاتل، قهرمان میشود. در اینجا جامعهای بیمار را میبینیم؛ جامعهای که عادت ندارد زنان را به رسمیت بشناسد. این دقیقا همان چیزی است که دولت میخواهد؛ که همه دشمن همدیگر بشوند.»
ابراهیمی در عینحال تاکید میکند که هیچ خصومتی با جامعه ایران ندارد و میگوید: «با اینکه مرا نابود کرد، اما من متوجهم که ما همه قربانی سنت و جامعهای مذهبی هستیم.»
امیرابراهیمی که اکنون در پاریس زندگی میکند، میگوید: «وقتی آدم سابقه موفقیت داشته باشد، از ابتدا آغاز کردن راحت نیست. به جایی میرسی و حتی زبان را بلد نیستی. من سوار مترو شدم و یک کلمه هم نمیفهمیدم.»
پیدا کردن کار سینمایی در کشور جدید نیز راحت نبود؛ حتی برای بازیگری که مدت کوتاهی قبل با سریال «نرگس»، ستارهای نامآشنا در ایران بود. او میگوید: «البته که مرا به عنوان پناهنده یا مهاجر میبینند. خیلی به ندرت پیش میآمد که پیشنهادی دریافت کنم.»
حالا با موفقیت بزرگ او در کن، احتمالا این اوضاع هم عوض میشود. او میگوید: «این جایزه همه چیز را عوض میکند. حالا آنقدر پیام دریافت میکنم که به پاسخ دادن به تمامشان هم نمیرسم. خوشحالم.»
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۲۸ ژوئن ۲۰۲۲