آکسیون سرتاسری “طوفان توییتری” که قرار است همزمان در داخل و خارج از کشور در روز سه شنبه ۱۱ مرداد در حمایت از معلمان و کارگران زندانی در ایران شروع شود، با هماهنگی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و حمایت فدراسیون‌های جهانی اتحادیه ای: آموزش بین‌الملل (EI) و فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل (ITF)، برگزار می شود.
از روز جهانی کارگر (۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱)، حاکمیت و نیروهای امنیتی آن موج جدیدی از حمله به معلمان و دیگر فعالان کارگری در ایران را آغاز کرده‌اند. در این مدت کوتاه بیش از ۲۰۰ فعال صنفی دستگیر و یا احضار شده اند. تعدادی از معلمان و فعالان کارگری شناخته شده ازآن زمان در بازداشت و تحت بازجویی های سنگین به سر می برند. از فعالان صنفی که همچنان در بازداشت به سر می برند؛ می توان از اعضای شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، رسول بداقی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، مسعود نیکخواه، جعفر ابراهیمی، و محمد حبیبی و نیز رضا شهابی و حسن سعیدی از اعضای شناخته شده سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و همچنین فعالان کارگری آنیشا اسداللهی، ریحانه انصای نژاد، کیوان مهتدی و واله زمانی نام برد. همه ی این بازداشت شدگان مورد اتهامات ساختگی و بی اساس مرتبط با امنیت ملی قرارگرفته اند.
ما سیاستها و اقدامات سرکوبگرانه دولت را در قبال معلمان و فعالان سندیکایی درایران را به شدت محکوم می کنیم. تظاهرات مسالمت آمیز، حق تشکل و سازماندهی مستقل و خواست شرایط کاری مناسب، حقوق اساسی و همگانی همه کارگران اعم از معلمان آموزش و پرورش، کارگران حمل و نقل و سایر نیروی کار بخش های دولتی و خصوصی است. حق داشتن تشکل و تشکل یابی برای تمام اتحادیه های صنفی مانند تشکل های صنفی فرهنگیان و سندیکای کارگران اتوبوسرانی و نهادهای هماهنگ کننده ی کشوری مانند شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان ایران هم براساس قوانین داخلی و نیز براساس استانداردهای بین المللی، از جمله مقاوله نامه های جهانی ۹۸ و ۸۷ سازمان بین المللی کار و “بیانیه اصول و حقوق بنیادین در کار”، کاملاً قانونی هستند.
کارگران ایران از جمله معلمان، کارگران اتوبوسرانی و سایر کارمندان بخش دولتی و خصوصی در این کشور در خط مقدم مبارزه با سیاست های نئولیبرالی در کشور بوده اند. سیاست‌هایی که خدمات عمومی مانند آموزش و پرورش عمومی و رایگان را هدف قرار داده است و آموزش و سایر برنامه ها و امکاناتی که باید برای همگان عمومی و رایگان باشد، را کالایی کرده است.
دولت به جای شنیدن صدای اعتراض فعالان صنفی و کارگری، با روش‌های سرکوبگرانه قصد ساکت کردن اعضای فعال شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان ایران، سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و دیگر مدافعان حقوق کارگران در سراسر کشور را دارد. اقدامات ظالمانه دولت از جمله سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز، اخراج و دستگیری فعالان صنفی، تحمیل حبس انفرادی و حبس های طولانی مدت برای اعضای فعال تشکل های صنفی معلمان، غیرقانونی و خلاف حقوق اولیه فردی و جمعی معلمان و فعالان صنفی است.
ما ازهمه ی فعالان صنفی و نیروهای مترقی در سراسر جهان دعوت می کنیم که درهمبستگی با معلمان و فعالان کارگری زندانی در ایران به پا خیزند و صدای آنان باشند. تعدادی دیگر از فعالان صنفی درحال سپری کردن محکومیت های طولانی مدت از قبل هستند و اگر ما به طورصریح و فعالانه از بازداشتیان اخیر حمایت نکنیم، آنها نیز امکان دارد با حبس های طولانی مدت روبرو شوند.
برگفته ای از سایت اخبار روز، ۳۱ جولای ۲۰۲۲