۴۴ تن از زندانیان سیاسی زن و هم‌بندی‌های پیشین «مریم اکبری‌منفرد»، با انتشار نامه‌ای، خواهان توقف «پرونده‌سازی» علیه این زندانی سیاسی تبعیدی و آزادی فوری او شدند.
مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۸۸ بازداشت شده و نزدیک به ۱۴ سال گذشته را بدون حتی یک روز مرخصی، در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده است.
در روزهای گذشته، گزارش‌هایی منتشر شده بود که براساس آن، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با هدف جلوگیری از آزادی خانم اکبری منفرد، دو پرونده جدید علیه او تشکیل داده است.
۴۴ فعال مدنی زندانی کنونی و سابق در نامه خود، هدف از «پرونده‌سازی» علیه خانم اکبری منفرد را،«شکنجه» این زندانی سیاسی و خانواده‌اش عنوان و تأکید کرده‌اند: «دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمل حبس‌های بی‌پایان، دادخواهی را متوقف کند.»
این فعالان سیاسی و مدنی در نامه خود نوشته‌اند: «مریم از عاشورای هشتادوهشت، بی‌وقفه در زندان است. دختران مریم خردسال بودند که مادرشان راهی زندان شد و تمام دیدارهای کودکی و نوجوانی‌شان با مادر، به سالن ملاقات زندان ختم شد. مریم اکبری‌منفرد پس از یازده سال تحمل حبس در زندان‌های گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین، از حدود سه سال پیش به زندان سمنان تبعید شده‌است و فرزندانش هر هفته برای دیدن او مسافتی طولانی را طی می‌کنند.»
«نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سپیده قلیان، فریبا کمال‌آبادی، مهوش شهریاری، ناهید تقوی، فائزه هاشمی، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، شکیلا منفرد و شیوا اسماعیلی»، از جمله زندانیان سیاسی زن هستند که این نامه را امضا کرده‌اند.
آنان در ادامه نامه خود آورده‌اند: «ما نگران مریم هستیم. ما نگران دختران مریم هستیم که پس از پانزده سال آزادی مادر را انتظار می‌کشند. پرونده‌سازی پس از پانزده سال حبس ناعادلانه، دیگر نه تداوم حبس، بلکه شکنجه مریم و خانواده اوست.»
امضاکنندگان نامه افزوده‌اند: «اتهام مریم این‌بار حمایت‌های حقوق‌بشری صورت گرفته از او و همچنین ابراز نگرانی‌ها نسبت به حبس طولانی مدت اوست. اتهامی که هیچ مبنای حقوقی‌ای ندارد.»
این کنشگران در پایان نامه خود نوشتند: «با صدایی رسا می‌گوییم که دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمل حبس‌هایی بی‌پایان، دادخواهی را متوقف کند. دادخواهی نه جرم، بلکه خود دادی‌ست بر بیداد. صدای دادخواهی دیگر نه فقط از حنجره مریم که از چهار سوی ایران به گوش می‌رسد.»
مریم اکبری منفرد در ۱۰دی۱۳۸۸ در پی اعتراضات عاشورا در آن سال بازداشت و توسط «ابوالقاسم صلواتی» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
این زندانی سیاسی به «هواداری از سازمان مجاهدین خلق» متهم است. اما به گفته همسرش «حسن جعفری»، تنها ارتباط او با این سازمان، «چند تماس تلفنی با خواهر و برادرش در کمپ اشرف در عراق» بوده است.
دو برادر خانم اکبری منفرد در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ و یک خواهر و یک برادرش نیز در تابستان ۱۳۶۷، در جریان کشتار دسته‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده‌اند.
برگرفته از سایت ایران وایر،۱۷ جولای ۲۰۲۳