«کنفرانس ایران» به میزبانی نوفدی، نشست‌‌های‌ دو روزه برای بررسی سیاست‌گذاری واشینگتن در قبال تهران

اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران (نوفدی)، روزهای ۱۲ و ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، در شهر واشینگتن میزبان «کنفرانس ایران‌» است و جمعی از کارشناسان، فعالان سیاسی و تحلیلگران امور ایران و خاورمیانه و سیاست‌گذاری ایالات متحده از طیف‌های مختلف سیاسی را گرد هم آورد تا درباره ایران و سیاست‌گذاری در قبال جمهوری اسلامی ایران بحث و گفت‌وگو کنند.

اندیشکده نوفدی که از سال ۲۰۰۳ در شهر واشینگتن اعلام موجودیت و فعالیت خود را آغاز کرد، هدف از برگزاری این نشست دو روزه را فرصتی برای شنیدن نظرهای مختلف و توانمند کردن مشارکت‌کنندگان با ارائه دیدگاه‌هایی برای اقدام، توصیف کرد.

در روز اول این نشست شش پنل با این موضوع‌ها؛ دیپلماسی گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و توقف آن، محور مقاومت: ایران و رقابت قدرت، فناوری و کمک به پیروزی مردم ایران، پاسخگو کردن جمهوری اسلامی در قبال جنایات، اکثریتی که دیگر خاموش نیستند و مطالبات مردم ایران، و پایان «اتاق پژواک»، برگزار شد.

کاملیا انتخابی‌فرد، سعید قاسمی‌نژاد، مهدی یحیی‌نژاد، لن خودورکوفسکی، آرزو رشیدیان، غزاله شارمهد، بهنام بن‌ طالب‌لو، گبریل نورونها، ایلان برمان، مارک دوبوویتس، پاتریک کلاسون و نازنین انصاری از جمله فعالان، تحلیلگران و کارشناسان سیاسی و امور بین‌الملل‌اند که در این نشست‌ها سخنرانی می‌کنند.

در روز اول کنفرانس ایران، بانو یاسمین پهلوی، همسر شاهزاده رضا پهلوی نیز حضور داشت.

جنگی که در خاورمیانه میان حماس و اسرائیل در‌گرفته است، و این واقعیت که جمهوری اسلامی حامی اصلی گروه‌های فلسطینی حماس و جهاد اسلامی در نوار غزه است، موضوعی بود که تقریبا در تمامی بحث‌های مرتبط با ایران در تمام زمینه‌ها، از حقوق‌بشر گرفته تا خیزش سراسری مردم ایران در سال گذشته برای رسیدن به آزادی، مطرح شد و شرکت‌کنندگان از زوایای مختلف به آن پرداختند.

کاملیا انتخابی‌فرد، روزنامه‌نگار و سردبیر «ایندیپندنت فارسی»، در این کنفرانس گفت که جمهوری اسلامی و جریانات ساختگی و تجزیه‌طلب خارج از کشور همواره تلاش کرده‌اند تا با دستاویز قرار دادن مسائلی چون قومیت و زبان و مذهب، میان مردم تفرقه‌افکنی کنند. او افزود که روایت بسیاری از رسانه‌های غربی درباره قومیت یا زمینه مذهبی کشته‌شدگان و قربانیان سرکوب و خشونت حکومتی در ایران، در داخل کشور نمود ندارد و شعارهایی که مردم ایران در شهرهای مختلف سردادند مشابه، روشن و «همگی در نفی جمهوری اسلامی و رهبرانش» بود.

کاملیا انتخابی‌فرد همچنین درباره جنگ حماس و اسرائیل گفت: «ای کاش جمهوری اسلامی آن‌طور که ادعا می‌کند حامی مردم فلسطینی بود. جمهوری اسلامی از وضعیت فلسطینیان سوءاستفاده می‌کند و از طریق حمایت گروه‌های تروریستی چون حماس و جهاد اسلامی مقاصد خود را در منطقه جلو می‌برد. او افزود که تشکیل کشور مستقل فلسطینی، فرصت را از جمهوری اسلامی برای حمایت از حماس و حزب‌الله و جهاد اسلامی می‌گیرد.»

الکس وطن‌خواه، تحلیلگر مسائل ایران در اندیشکده خاورمیانه در واشینگتن، اعتراضات مردم ایران علیه جمهوری اسلامی که بیش از یک سال پیش آغاز شد و علی‌رغم سرکوب حکومت ادامه یافت را با ناآرامی‌های سال ۲۰۰۹ مقایسه کرد و گفت: «تظاهرات ۲۰۰۹ در ایران یک جنگ داخلی بود، در حالی که در تظاهرات سراسری اخیر، مردم ایران علیه کل ساختار حکومت به خیابان‌ها ریختند.»

کارشناسان و فعالان در این نشست‌ها گفتند که سیاست چند دهه گروگان‌گیری جمهوری اسلامی برای آمریکایی‌ها شناخته‌شده است و از روز اول روی کار آمدن جمهوری اسلامی، با گروگان‌گیری کارمندان سفارت آمریکا در تهران آغاز شد و تاکنون ادامه یافته است.

نزار زکا، شهروند لبنانی‌الاصلی که در گذشته در جمهوری اسلامی ایران به گروگان گرفته شده بود و در سال ۲۰۱۹ آزاد شد، گفت با توجه به کارنامه گروگان‌گیری‌ تهران و مسئله رفع توقیف شش میلیارد دلار از سرمایه‌های ایران در ازای آزادی پنج گروگان ایرانی-آمریکایی که اخیرا به ایالات متحده بازگشتند، برای جلوگیری از این الگوی تجاری که سال‌هاست در جمهوری اسلامی ایران جواب داده و ممکن است کشورهای دیگر را نیز ترغیب به گروگان‌گیری کند، لازم است که کشورهای جهان یک استراتژی واحد و بازدارنده اتخاذ کنند.

او ضمن اشاره به این که جمشید شارمهد شکنجه شده، امکان دسترسی به بیرون را ندارد و حکم اعدام برایش صادر شده است، گفت

دیوید پیمان، معاون سابق وزارت خارجه آمریکا، در سخنانش به نقش رهبری دولت دونالد ترامپ در مهار سیاست‌های بی‌ثبات‌کننده تهران در منطقه اشاره کرد و گفت: «رهبری به معنی دست یافتن به اجماع در سازمان‌هایی چون سازمان ملل متحد نیست، بلکه به معنی اتخاذ یک موضع اخلاقی و صحیح و سپس جلب نظر متحدان و شرکای بین‌المللی است، یعنی آنچه دولت ترامپ در قبال حمایت‌های جمهوری اسلامی ایران از گروه‌های مسلح و همچنین پیشبرد برنامه اتمی تهران انجام داد.»

جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، گفت که از اعمال تحریم‌های هدفمند علیه عوامل و آمران نقض حقوق بشر در ایران حمایت می‌کند، به شرطی که تاثیرگذاری آن تضمین شود. او گفت تحریم افرادی که نه در خارج از ایران دارایی دارند و نه کشور را ترک می‌کنند، فایده‌ای ندارد.

برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳