دسته: یادداشت خبرگاه

صدای انقلاب دیگر فقط نیاز به شنیدن ندارد؛ چشم‌ها انقلاب را می‌بینند و دیگر راهی برای انکار آن وجود ندارد.

در نوزدهمین روز اعتراضات، شعارهای دانش آموزان بیشتر ساختار سرکوب را هدف گرفت. آنان از جمله در پرند، اسلامشهر، قلعه حسن خان و بوکان به خیابان آمدند.

برای هجدهمین روز متوالی خیابان از آن معترضان بود، از آن دانش‌آموزان، دانشجویان، و دیگر شهروندان گرویده به جنبش «زن، زندگی، آزادی». همزمان معلمان با اعتصاب از اعتراض‌ها حمایت کردند.

سرکوب دانشگاه‌ها شدت گرفته است، مبارزه دانشجویان نیز. قم و مشهد، سنگر شعار علیه آخوندها را حفظ کرده‌اند. در اصفهان رانندگان معترض با مأموران حکومتی درگیر شدند.

به نام زن، زندگی و آزادی. با قلبی بیقرار خون مردم سرزمینم و امیدوار به شجاعت و ایستادگی بی‌بدیلشان در خیابان از پشت دیوارهای زندان اعلام همدلی با معترضین می‌‍کنم. دیوارها دستان ما را جدا می‌کند اما قلبمان را هرگز.

فعال اجتماعی از داخل ایران: «اگر امروز از مردم حاضر در خیابان بپرسیم که فکر می‌کنید تا کجا می‌توان پیش رفت جوابی صریح دریافت می‌کنیم: تا هر کجا که بتوانیم، تا انتها. پاسخ آنها ریشه در اراده جمعی‌‍شان دارد.»

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان با صدور بیانیه‌ای در واکنش به قتل حکومتی مهسا امینی و سرکوب معترضان، از معلمان خواسته است در روزهای چهارم و ششم مهر از رفتن به کلاس درس خودداری کنند. این دومین فراخوان عمومی به اعتصاب در ایران است. پیش از این جمعی از فعالین مدنی در ایران مردم را به اعتصاب فراخوانده بودند.

کسانی که از آرمان‌های طبقۀ متوسط متنفر بودند، برای درهم شکستن طبقۀ متوسط از طریق فشار اقتصادی بسیار تلاش کردند، اما امروز با صدای رسا می‌توان شکست پروژۀ نابودی طبقۀ متوسط را اعلام کرد. شاخص‌های اقتصادی لهشدن طبقۀ متوسط را آشکارا نشان می‌دهد، اما «طبقۀ متوسط» فقط «جسمِ مادیِ این طبقه» نیست، بلکه روح، اندیشه، آرمان‌ها و منش آن نیز بخشی از هویت و سرشتش را می‌سازد. ما به قهقرا نرفتیم. ارزشها در ما نمرد و فراگیری آن امروز شگفت‌انگیز است.

تا همین جا یک پدیده‌ی کلاسیک را در جنبش‌های اجتماعی تجربه می‌کنیم. حکومتی که دستخوش بحران مشروعیت است، دست به کاری میزند که در مقایسه با بسیاری از جنایت‌هایی که تا کنون مرتکب شده خُرد جلوه می‌کند، اما به ناگهان با واکنشی اعتراضی مواجه می‌شود که تلاش برای مهار آن واکنش‌های تندتر و گسترده‌تری را به دنبال می‌آورد. مقامات مثل همیشه شروع به توجیه می‌کنند، به تناقض‌گویی می‌افتند، یک مأمور را از کار برکنار می‌کنند، وعده‌ی رسیدگی می‌دهند، در همان حال نیرویشان را برای مقابله با مردم بسیج می‌کنند.

  دوست ارجمندم، جناب سخن. مطلب شما را با عنوان «جناب شاهزاده! دیگر منتظر چه هستید؟» خواندم و فکر کردم، بعنوان یک باورمند به سکولار دموکراسی (که سرچشمهء بدبختی های امروزمان را فراموش کردن خواسته های اصلی مشروطه و باختن مصاف به مشروعه خواهان می داند) بعضی ملاحظاتی را که مدت ها است در سِر ضمیر حود دارم بصورت علنی با شما و با دیگر خوانندگان این نامه در میان بگذارم.

دیوید بارنئا، رئیس موساد، می‌گوید: «با توافق یا بدون توافق اتمی، جمهوری اسلامی از ضربات اسرائیل مصون نخواهد بود».
– «معامله اتمی یک راه حل موقت است که فعالیت‌های تروریستی جمهوری اسلامی را مهار نمی‌کند».

سلام بر هموندان و مخاطبان این برنامه، چه در داخل تالار مجازی مهستان و چه آنان که در اقصی نقاط عالم به دیدن یا شنیدن این برنامه نشسته اند. امروز فرصتی دست داده که بعنوان سخنگوی جنبش سکولار دموکراسی ایران با شما سخن بگویم و به چند مورد مهم در رابطه با این جنبش اشاره کنم.

شلیر، زنی ۳۶ ساله بود با دو فرزند. خودش خانه‌دار بود و شوهرش در کردستان عراق کارگری می‌کرد. ماجرای مرگ دلخراش او روز پنجشنبه گروه گروه مریوانی‌ها را سیاهپوش، به خیابان کشاند تا افزایش خشونت علیه زنان اعتراض کنند و خواهان پیگیری پرونده شیلر از سوی مسئولان باشند. آنها شعار می‌دادند: «ما امنیت می‌خواهیم»، «از کردستان تا تهران، ستم علیه زنان».

امتداد فضای حقیقی جمهوری اسلامی در فضای مجازی؛ این بخشی از چشم‌انداز سندی است که شورای عالی فضای مجازی آن را تدوین کرده، خامنه‌ای آن را خوانده و تاییدش کرده و برای اجرا به دستگاه‌های و نهادهای جمهوری اسلامی ابلاغ شده است.

شورای عالی فضای مجازی در حالی به ریاست رئیس جمهوری بخش مهمی از طرح صیانت را تصویب و به قوانین خود اضافه کرد که عادل طالبی، کارشناس حوزه فضای مجازی معتقد است اجرای این قانون مبهم و کلی، درآمد ۹ میلیون نفر را به صورت مستقیم تهدید میکند و حقوق دانان باید از فرصت استفاده کرده و از شورای عالی فضای مجازی به دیوان عدالت اداری شکایت برند.

نازیلا قانع در خانوادهای بهایی به دنیا آمده و تجربه زیسته خود و بستگانش، نخستین عامل انگیزه بخش او برای حرفهاش است. بنابر تعریف سازمان ملل، گزارشگر ویژه «آزادی ادیان و عقیده» یک کارشناس مستقل است که موظف است «موانع موجود و در حال ظهور برای برخورداری از حق آزادی مذهب یا عقیده را شناسایی کند و توصیه‌هایی را در مورد راهها و ابزارهای غلبه بر چنین موانعی ارائه دهد».

حمایت مسکو از انتقال قدرت در ایران از پیش تدارک دیده شده است و در شرایط فعلی هم خواسته یا ناخواسته، در جریان است. نزدیکی سپاه به حاکمیت روسیه، این امکان را به سپاه می‌دهد تا از نظر امنیتی، اقتصادی و نظامی یعنی مهمترین امور بتواند به روسیه تکیه کند. این تکیه بر روسیه البته مثل سایر امور رایگان نیست و سپاه قائدتا میبایست امتیازات و هزینه‌های مربوطه را به حاکمیت کرملین بسپارد. امضای تفاهم‌نامه اقتصادی بیست ساله رژیم ایران و دولت روسیه و یا حتی تفاهم‌نامه اقتصادی ۲۵ ساله با چین به نوعی تضمین هزینه‌های همین همکاری مشترک است.

گزارش سایت «هم میهن»: کمبود متخصص فقط برای بیمارستان تازه ساخت بیخ گوش تهران نیست، در بسیاری از بیمارستانهای کشور هم در حال تبدیل شدن به درد بیدرمان است. حالا نهتنها مناطق محروم که شهرنشین ها هم همین وضعیت را دارند. بیخ گوششان بیمارستانی افتتاح میشود که شاید روزها رنگ متخصصان را به خود نبیند. حتی در بیمارستانهای پایتخت هم دسترسی به متخصص کمتر شده است.

جامعه نو – سعید برآبادی: ماجرای فساد فولاد مبارکه، لزوم انقلاب در فضای رسانهای کشور را دو چندان میکند. حتی نگاه کردن به لیستِ رسانههایی که علاوه بر عقد قراردادهای هنگفت، هر وقت عشقشان میکشیده، طرفِ را تیغیدهاند، پشت خبرنگاران را میلرزاند. عددهای این فساد، میل به مقایسه را تشدید میکنند؛ هر خبرنگاری احتمالا در ۲۴ ساعتی که از انتشار این فهرست گذشته، حساب و کتاب کرده که عددِ خاصهخرجی مدیران فولاد مبارکه برای این گزارشهای دروغ، برابر با حقوقِ چند ماه خودش بوده است! مبالغی که به رسانهها پرداخت شده، عرق سردی از خجالت هم به پیشانی روزنامه نگاران میآورد. رسانه و ما چه ارزان خرید و فروش میشویم و تلختر، توجیه و تقدیسِ این خلافکاری در لوایِ «تلاش برای سرپا نگهداشتن» رسانه است.

شرق: افشای فساد ۳.۵ میلیارد دلاری در فولاد مبارکه اصفهان – پای همه گیر است، از مدیران دولتی و صداوسیما و ائمه جمعه و حوزه علمیه تا فوتبال سپاهان.