چهل سال است که سیل ویرانگر حکومت اسلامی به تخریب ایران نشسته است
هموطنان ستمديدهء ما،
بدینوسیله با ابراز همدردی با شما هموطنان آسیب دیده از بارش بارانی که در فرهنگ ما «نعمت» خوانده شده و، به دلیل حاکمیت لشکری دزد و خطرناک، به ابزار تخریب بخشی از کشور و کشتار ایرانیان تبدیل شده است، تاثر عمیق خود را از بروز اين حادثه که ديگر آسمانی نيست ابراز می داریم.
بارانی که چکه هایش می توانست نوید بهار باشد، و سرچشمهء آبادانی، این بار بخاطر سلطهء حکومتی که اجزایش تاکنون، جز دزدی و ثروت اندوزی، جنگ افروزی و تخریب و سرکوب ملت، هنری از خود نشان نداده است، به نکبتی رگباروار تبدیل شده و بخش‌هائی از کشور و مردم ما را زیر تیغ خود گرفته است.
به اين مختصر گويا، در خبری که از شيراز بدست ما رسیده است، توجه کنيم: «دلیل سیلاب ناگهانی سرریز آبزنگی». مسیر سیلاب، به علت ساختمان سازی، سال ها مسدود بوده است. امروز پس از بارش شدید صبحگاهی مسئولین با مشاهده جمع شدن آب در پشت پادگان سپاه (در روستای آبزنگی) بفکر باز کردن مسیر جدید جهت خروج آب بوسیلهء بولدوزر می‌افتند، غافل از اینکه شیب کوه بطرف شهر و دروازه قرآن می باشد، نه بطرف پلیس‌راه پس از خاکبرداری، دیواره شکسته شده و آب بصورت سیلاب بسوی دروازه قرآن سرازیر می گردد و به همراه خود دو دستگاه بلدوزر را هم واژگون می سازد”.
در واقع، اکنون همهء منابع طبیعی ایران که همگی ملی و متعلق به ملت ایران هستند توسط حکومت اسلامی، با زور اسلحه، زندان و سرکوب، به تصرف حکومت گران و رانت خواران شان درآمده و به غارت رفته و می روند. جنگل ها، دشت‌ها و بستر و حاشیهء رودخانه‌ها، که بطور طبیعی هزاران سال ریزش باران را کنترل کرده و آن را به مخازن اصلی‌اش رهسپار می‌کردند، توسط عده ای عمامه بسر و بی عمامهء چپاولگر به تاراج رفته اند. حکومتگران اسلامی با تصرف این منابع طبیعی به ساخت و ساز برای امور نظامی، ویلا و خانه سازی سودآور دست زده‌اند و حاصلِ آن وضعیت دلخراشی است که امروز در استان‌های گلستان، مازندران، کرمانشاه و شهر شیراز و مناطق دیگر ایران شاهد آن هستیم. این در حالی است که نیاکان ما از هزاران سال پیش به روش‌های خردمندانه جریان آب را مهار نموده و از این آب استفاده بهینه می‌کردند.
از سوی دیگر، ادارهء شهرها و روستاهای ایران به منبعی برای ثروت اندوزی رانت خواران حکومت اسلامی تبدیل شده است؛ تا آنجا که سمت‌های مهم شهرداری‌ها بین گروه‌های تبهکار خرید و فروش می‌شوند. این مقامات، پس از جا گرفتن در پست خود، کاری جز شرکت در معاملات پر سود رانتی با استفاده از قدرت حکومتی ندارند. آنچه که این تبهکاران از دورهء ریاست خود در شهرداری، استانداری و غیره بجای می‌گذارند بیشتر به دکوری شبیه است که با بارانی شدید یا زمین لرزه‌ای خفیف ویران می‌گردد.
تا زمانی که حکومت استبدادی – مذهبی در ایران برقرار است نه تنها هیچ فاجعه و معضل طبیعی، اجتماعی و اقتصادی قابل حل نیست بلکه به دلیل ضعف و محدودیت‌های روزافزون حکومت در عرصهء درآمدهای نفتی، روابط بانکی، عدم پاسخگوئی به اعتراضات روز افزون مردم در مورد بیکاری، نپرداختن دستمزد، گرانی، نداشتن امنیت شخصی و اجتماعی، نبودن آزادی اجتماعات و ده‌ها معضل دیگر، این حکومت قادر به ادامهء وضعیت موجود هم نیست و با سرعت بیشتری بسوی فاجعه ای مهلک می تازد.
حزب سکولار دموکرات ایرانیان، مانند بسیاری از هموطنان‌مان، باور دارد که تا این حکومت استبدادی دینکاران در ایران مستقر است هیچ معضل و فاجعهء طبیعی، اقتصادی و اجتماعی در ایران نه تنها قابل حل نیست بلکه اوضاع وخیم کشور با رفتار جنگ‌طلبانی حکومت اسلامی در سیاست جهانی، از این هم بدتر خواهد شد.
هموندان حزب ما، همگی، باور دارند که مبارزهء مردم ایران برای استقرار حاکمیت ملت بر کشور، و برقراری نظامی دموکراتیک و فارغ از دخالت مذهب و ایدئولوژی، راهی جز سرنگون ساختن این حکومت خطرناک ندارد. در عین حال باور دارند که مبارزه برای تغییر حکومت به تشکل و رهبری سازمانی نیاز دارد. در این مسیر ما تلاش خود را در راستای ایجاد جبهه‌ای از احزاب و گروه‌ها متمرکز کرده‌ایم که به استقرار سکولار دموکراسی در کشورمان و حاکمیت ملت بکپارچهء ایران باور داشته باشند.
دبیرکل حزب سکولار دموکرات ایرانیان
منوچهر یزدیان