دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد. فدراسیون فوتبال که در روزهای اخیر نتوانسته بود باشگاه سپاهان را متقاعد کند تا امیر قلعهنویی تیمش را رها کند و به تیم ملی بیاید، سپس از بین گزینههای خود با دراگان اسکوچیچ به توافق رسید و قرارداد ۳ ساله همکاری با وی امضا کرد. جز اسکوچیچ و قلعهنویی، نامهای دیگری همچون علی دایی و ترکیب وحید هاشمیان و حشمت مهاجرانی نیز به عنوان نامزدهای سرمربیگری تیم ملی مطرح شده بودند.
تیم ملی ایران در یک سال اخیر از کارلوس کیروش که سابقه سرمربیگری در رئال مادرید و تیم ملی پرتغال و مربیگری در منچستر یونایتد داشت، به مارک ویلموتس و سپس به دراگان اسکوچیچ رسید که بزرگترین تیمش در اروپا، ریهکا کرواسی بوده است. این مقایسهها در فوتبال ناگزیر است، هرچند، اسکوچیچ امروز در جایگاه سرمربی تیم ملی باید مورد احترام و حمایت اهالی فوتبال ایران باشد. اسکوچیچ مربی باارزش و تاثیرگذار و کاربلدی است، اما اگر فوتبال ایران بحرانهای مدیریتی و مالی یک سال اخیر را تجربه نمیکرد، دراگان باید برای رسیدن به سرمربیگری تیم ملی ایران سالهای دیگری کار میکرد و افتخارات بزرگتری به کارنامهاش اضافه میشد.
تیم ملی ایران باید از فروردین ۹۹ بازیهای دور برگشت مرحله گروهی در مسیر جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را شروع کند و با توجه به موقعیت ایران در جدول، به پیروزیهای پیدرپی نیاز دارد. کامبوج و هنگکنگ که حریفان فروردین تیم ملی هستند، برای ایران حریفان سختی محسوب نمیشوند. اما در خرداد ۹۹ دراگان اسکوچیچ دو بازی بزرگ مقابل بحرین و عراق در پیش رو دارد و آن ماه، آزمون بزرگ اسکوچیچ خواهد بود.
اسکوچیچ قراردادی ۳ ساله امضا کرده است، اما فدراسیون فوتبال، احتمالا با پیشفرض ناکامی ایران در راه جام جهانی، شرط فسخ بدون غرامت را در قرارداد اسکوچیچ گنجانده است تا تجربه هولناک قرارداد با مارک ویلموتس تکرار نشود. ویلموتس، به رغم ناکامی در تیم ملی ایران، غرامتی ۶ میلیون دلاری درخواست کرده است.
دراگان اسکوچیچ، مربی اهل کرواسی، سال ۱۳۹۲ به ایران رفت تا سرمربی ملوان بندرانزلی شود. او در ملوان، تیمی جذاب و دوستداشتنی ساخت و ملوان با اسکوچیچ در سیزدهمین دوره لیگ برتر هفتم شد؛ عنوانی که پس از اسکوچیچ دیگر هرگز برای ملوان تکرار نشد. اسکوچیچ برای تماشاگران ملوان خاطراتی به یادماندنی ساخت. او با رقمی بسیار اندک با ملوان قرارداد بست و یکی از ارزانترین مربیان خارجی در فوتبال ایران بود. اسکوچیچ پس از موفقیت در ملوان، سرمربی فولاد شد. فولاد، در فصل پیش از حضور اسکوچیچ، قهرمان لیگ برتر شده بود، اما اسکوچیچ چنان در لیگ برتر درخشیده بود که سرمربی تیم قهرمان شود. او در همان فصل تا آستانه سرمربیگری استقلال نیز پیش رفت، اما سرانجام با فولاد قرارداد بست. اسکوچیچ در فصل اول حضورش در فولاد پنجم شد و در فصل دوم که باشگاه فولاد بسیاری از بازیکنان شاخص خود را به دلیل کارتهای جعلی معافیت سربازی دیگر در اختیار نداشت، دوازدهم شد. آن نتیجه، موقعیت اسکوچیچ را در بازار مربیگری ایران به خطر انداخت. او پس از یک فصل دوری از مربیگری، سرمربی «خونه به خونه» در لیگ یک شد و با آن در آستانه صعود به لیگ برتر قرار گرفت، و تیم تازهتاسیس بابلی را به فینال جام حذفی رساند. تیم بعدی اسکوچیچ، صنعت نفت آبادان بود که اسکوچیچ در فصل جاری توانست از آن تیم موفقی بسازد که در مقاطعی از نیم فصل اول، در کورس تیمهای بالای جدول قرار گرفت. اسکوچیچ اما در پی بحرانهای اقتصادی باشگاه نفت آبادان، هفته گذشته از همکاری با این باشگاه استعفا داد و برای این قطع همکاری، مشکلات شخصیاش را بهانه کرد.
اسکوچیچ هنوز در فوتبال ایران موفقیت بزرگی را تجربه نکرده است و جام و افتخاری به دست نیاورده است، اما در سالهای حضورش در ایران همیشه نشان داده است که مربی اثرگذار و خوشفکری است. او جایگاه خوبی در بازار مربیگری لیگ ایران برای خود ساخته است.
فدراسیون فوتبال مدعی است که اعضای کمیته فنی در این فدراسیون به ریاست مرتضی محصص، در انتخاب اسکوچیچ نقش داشتهاند. محصص درباره این انتخاب میگوید: «ما در کمیته فنی هنگام انتخاب و یا اخراج یک سرمربی نظرمان را میگوییم. چند ماه است که بحث انتخاب سرمربی برای تیم ملی فوتبال بزرگسالان را پیش رو داشتیم. در بین مربیان داخلی گزینههایی مدنظرمان بودند که به دلایل مختلف این اتفاق رخ نداد. در نهایت، به دلیل شناخت اسکوچیچ از فوتبال و نتایج قابل قبول در ایران و خارج از ایران، ایشان به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال بزرگسالان انتخاب شدند.»
اسکوچیچ سختترین پروژه زندگی حرفهای خود را با تیم ایران شروع کرده است و همکاری او با ستارههای تیم ملی، میتواند چالشی برای مربیگری او باشد. او در موقعیتی بسیار دشوار سرمربی تیم ملی است. در مسیر جام جهانی، خطر حذف به شدت ایران را تهدید میکند، و اسکوچیچ تجربه و پیشینه بزرگی برای مواجهه با آن تهدید ندارد.
نوشته فرهاد کاسنژاد، منتشر شده در سایت بریتانیائی ایندیپندنت، ۶ فوریه ۲۰۲۰