برای نخستین سال بعد از جنگ دوم، روز جهانی کارگر در فرانسه با راهپیمایی و تظاهرات اتحادیه‌های بزرگ همراه نبود. محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا باعث شد که امسال حتی فروش گل موگه (زنبق درّه) که یکی از سنت‌های مهم روز اول ماه مه است، کساد بماند.
بر خلاف سال گذشته که روز اول ماه مه در فرانسه با تظاهرات همراه با خشونت، حضور جلیقه زردها و البته راهپیمایان سنتی برگزار شد، امسال، مسیرهای همیشگی راهپیمایی‌ها خالی از جمعیت بود.
با این‌حال اتحادیه‌های کارگری فرانسه بیکار ننشسته و هر یک با ابتکاری، حضور و اعتراضات همیشگی خود را در دنیای مجازی ابراز کردند. حتی یک اپلیکیشن راهپیمایی مجازی به فرانسوی‌ها امکان می‌داد که خیابان یا میدانی را در پاریس انتخاب کنند و نمایندۀ مجازی خود را به محل بفرستند. هر کاربَر یا تظاهرکنندۀ مجازی می‌توانست یک شعار نیز بنویسد!
شخصیت‌های سیاسی مخالف دولت نیز از طریق فیسبوک یا شبکه‌های دیگر برای طرفداران خود سخنرانی کردند. حزب “فرانسۀ نافرمان” (چپ رادیکال) به رهبری ژان لوک ملانشون از هواداران خواسته که حین قابلمه زدن از خود فیلم بگیرند و منتشر کنند. سنت سر و صدا درآوردن با قاشق و قابلمه از پنجرۀ خانه‌ها به ویژه از زمان حکومت سالوادور آلنده در شیلی باب شد. البته در آن زمان، بیشتر مخالفان آلنده بودند که با این شیوه، از درون خانه‌های خود در تظاهرات سیاسی شرکت می‌کردند.
منبع: سایت رادیو بین المللی فرانسه به زبان فارسی، ۱ می ۲۰۲۰
تصویر: محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا باعث شد که امسال حتی فروش گل موگه (زنبق درّه) که یکی از سنت‌های مهم روز اول ماه مه است، کساد بماند.