گلرخ ابراهیمی ابراهیمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین خواستار توجه افکار عمومی به وضعیت دو زندانی سیاسی کرد زن، زینب جلالیان و سکینه پروانه شده و از افزایش آزار و اذیت آنها توسط نهادهای امنیتی خبر داده است.
گلرخ ابراهیمی ابراهیمی نامه سرگشاده‌ای در مورد وضعیت دو زندانی سیاسی کرد نوشته که متن آن در ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هرانا منتشر شده است. او در این نامه در مورد زینب جلالیان که هفته پیش به زندان قرچک ورامین منتقل شده نوشته است: «زینب جلالیان طی سال‌های طولانی حبس در برابر تمامی آزار و اذیت‌ها مقاومت کرد و تن به اعترافات دیکته شده‌ی امنیتی‌ها نداد.»
زینب جلالیان، فعال سیاسی کرد سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. او به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه ابتدا به اعدام محکوم شد، اما حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور با یک درجه تخفیف به حبس ابد تقلیل یافت. زینب جلالیان حال پس از تحمل سیزده سال حبس بدون مرخصی در زندان شهر خوی، به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شده است.
گلرخ ابراهیمی در نامه خود نوشته است: «این انتقال نابهنگام پس از سالها حبس و همچنین انتقال سکینه پروانه دیگر زندانی سیاسی کرد به زندان قرچک ورامین که در ماه‌های اخیر فشارهای زیادی را متحمل شده، برای اعمال فشار بیشتر بوده است.»
سکینه پروانه، دیگر زندانی سیاسی کرد از زمان انتقال به زندان قرچک ورامین به گفته گلرخ ابراهیمی “برای اعمال فشار بیشتر بارها با بیمارستان روان‌درمانی امین‌آباد منتقل و مورد صرب و جرح قرار گرفته است.”
گلرخ ابراهیمی سکوت در برابر “حرکات کینه‌توزانه توسط ارگان‌های امنیتی” علیه زندانیان کرد را جنایت خوانده و نوشته است این رفتار “مسئولیتی سنگین برعهده مدعیان می‌گذارد”.
نامه گلرخ ابراهیمی که از آبان سال ۹۸ در زندان قرچک ورامین محبوس است، در دهمین سالگرد اعدام فرزاد کمانگر، معلم کرد منتشر شده است. فرزاد کمانگر، معلم کرد به اتهام عضویت و همکاری با پژاک اعدام شد.
کمانگر اتهام تجزیه‌طلبی و عضویت در پژاک را هرگز نپذیرفت. وکیل او، خلیل بهرامیان، پس از تأیید حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور، در مصاحبه‌ای با دویچه وله با قطعیت دخالت او را در هر گونه فعالیت مسلحانه انکار کرده بود.
منبع: سایت صدای آلمان (دویچه وله) به زبان فارسی، ۸ می ۲۰۲۰