دوران ریاست محمدرضا داورزنی بر فدراسیون والیبال ایران، روز دوشنبه ۲۹ آبان‌ماه، به‌طور رسمی به اتمام می‌رسد و اکنون برای انتخاب رئیس جدید، میان داورزنی که به مدت ۱۵ سال رئیس این فدراسیون بوده، با مقامات وزارت ورزش یک درگیری جدی رخ داده است که می‌تواند به تعلیق والیبال ایران منتهی شود.
محمد پولادگر، روحانی اسبق و معاون اول کیومرث هاشمی در وزارت ورزش و جوانان که پیش از این سابقه دعوا و درگیری با چند رئیس فدراسیون را داشته است، با مصاحبه مطبوعاتی خود و سپس لغو برنامه داورزنی برای برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون والیبال، باز هم به نقش اول یک پرونده جنجالی دیگر در ورزش ایران تبدیل شده است.
فدراسیون والیبال ایران در هفته گذشته اعلام کرده بود که «با نظر وزارت ورزش و جوانان»، مجمع فوق‌العاده فدراسیون والیبال برای تصمیم‌گیری در خصوص تعیین سرپرست این فدراسیون، روز دوشنبه ۲۹ آبان، در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک برگزار می‌شود. این درحالی است که تا قبل از حضور کیومرث هاشمی در وزارت ورزش و جوانان، تعیین سرپرست فدراسیون‌های ورزشی را وزیر ورزش انجام می‌داد و حال قرار بود برای اولین بار تعیین سرپرست برای فدراسیون والیبال را مجمع فوق‌العاده والیبال انجام دهد و وزارت ورزش و جوانان به صورت مستقیم نقشی در این تصمیم‌گیری نداشته باشد.
سیاستی که به نظر می‌رسد محمدرضا داورزنی با هدف جلوگیری از تعیین سرپرستی جدید برای فدراسیون والیبال و ترس از برکناری‌اش اتخاذ کرده است، زیرا طی ماه‌های گذشته تیم ملی والیبال ایران با ثبت نتایجی ضعیف و دور از انتظار در مسابقات آسیایی و جهانی، امیدها برای صعود به المپیک پاریس را تا حدود زیادی کمرنگ کرده بود و پس از افزایش انتقاد رسانه‌ها و شهروندان از عملکرد مدیریتی داورزنی، زمزمه‌ها برای احتمال برکناری‌اش قوت گرفته بود.
اما وزارت ورزش و جوانان مقابل تصمیم داورزنی ایستادگی کرد و پس از مصاحبه کیومرث هاشمی با رسانه‌ها درباره «بی‌اطلاعی از برگزاری مجمع فوق‌العاده فدراسیون والیبال»، محمد پولادگر نیز در گفت‌وگو با وب‌سایت وزارت ورزش و جوانان گفت: «فدراسیون والیبال تاریخی را برای برگزاری مجمع فدراسیون والیبال پیشنهاد کرده است، اما وزارتخانه هنوز مجوزی صادر نکرده و تاریخی قطعی نیست»، تا مدیران، این فدراسیون را به دروغگویی درباره مطلع بودن و تایید وزارت ورزش متهم کنند.
نکته مهم در این موقعیت بلاتکلیف میان دعواها بر سر نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون، آن است که فدراسیون جهانی والیبال قوانین سفت و سختی درباره دخالت مقامات سیاسی و دولت‌ها در مدیریت فدراسیون‌های والیبالی دارد که بی‌توجهی به آن‌ها می‌تواند به قیمت یک کابوس برای والیبال ایران تمام شود.
این نهاد جهانی بارها اعلام کرده است که دولت‌ها در کشورهای مختلف «هیچ‌گونه حقی برای دخالت در انتخابات فدراسیون‌ها ندارند» و در صورت تخطی از این دستور، با جریمه‌های سنگین و تعلیق مواجه خواهند شد. تهدیدی که به‌هیچ‌عنوان معمولی و ساده نیست و اف‌آی‌وی‌بی پیش از این، چنین جریمه‌های سنگینی را علیه برخی از فدراسیون‌ها، ازجمله در هند و فیلیپین صادر کرده است.
فدراسیون جهانی والیبال در قوانین خود تاکید دارد که در ابتدا مجمع هر فدراسیون، سپس هیئت‌مدیره و در نهایت ریاست فدراسیون‌های والیبال، حق تصمیم‌گیری در رابطه با والیبال هر کشور را دارند و دولت‌ها نمی‌توانند هیچ‌گونه دخالتی در‌این‌باره انجام دهند، قانونی که درصورت پافشاری داورزنی برای ماندن در فدراسیون والیبال یا توافق نکردن او با پولادگر و هاشمی، می‌تواند به ارسال یک گزارش افشاگرانه برای فدراسیون جهانی و تعلیق فدراسیون والیبال ایران منتهی شود.
در شرایطی که تیم ملی والیبال ایران همچنان روزهای بلاتکلیفی را سپری می‌کند و هنوز با گزینه‌ای برای هدایت این تیم به منظور حضور در مسابقات انتخابی المپیک پاریس توافق نشده است، اکنون باید منتظر ماند و دید که آیا دعوای پولادگر و داورزنی که هردو از سوابق حکومتی و امنیتی خود سوءاستفاده می‌کنند، والیبال ایران را هم مانند فوتبال، کشتی و تکواندو به سوی دره ناکامی هدایت می‌کند یا خیر.
محمد پولادگر از روحانیون معمم حوزه علمیه قم است که بیش از سه دهه، ریاست فدراسیون تکواندو ایران را برعهده داشت. در یک دهه پایانی ریاست او، ستاره‌های تکواندو ایران به کشورهای همسایه رفته و تغییر تابعیت داده بودند. او سال ۱۳۷۵ به‌واسطه روابط نزدیکش با «محمد مختاری» که مسئول حفاظت بیت روح‌الله خمینی و جانشین فرمانده کل کمیته انقلاب اسلامی بود، لباس روحانیت را درآورد، وارد مدیریت ورزش شد و دیگر به حوزه علمیه بازنگشت. از محمد پولادگر به‌عنوان یکی از تندروترین چهره‌های تاریخ ورزش ایران نام می‌برند.
از سوی دیگر، محمدرضا داورزنی نیز مهم‌ترین عضو سپاه پاسداران در ورزش ایران محسوب می‌شود. طی سال‌های اخیر، سردارها، سرهنگ‌‌ها و سرگردهای پرشماری از سپاه به اتاق‌های مدیریت ورزش ایران وارد شده‌اند، اما هیچ‌‌یک نه به اندازه محمدرضا داورزنی در سپاه نفوذ داشتند و نه به حد او در این بخش باقی مانده‌اند.
او که در دوران جنگ ایران و عراق، قائم‌مقام سازمان تربیت‌بدنی سپاه و مسئول آموزش‌های رزمی سربازان در این نهاد امنیتی-نظامی بود، در پایان جنگ با استفاده از سابقه امنیتی و نظامی خود وارد سازمان تربیت‌بدنی شد و پس از سال‌ها مدیریت فدراسیون والیبال، در دوران وزارت مسعود سلطانی‌فرد در دولت روحانی، عملا به همه‌کاره این وزارتخانه تبدیل شد و در جایگاه معاون اولی وزیر قرار گرفت.
داورزنی از سال ۱۳۹۸ دوباره به فدراسیون والیبال بازگشت و به گفته خبرنگاران ورزشی در ایران، اکنون تلاش می‌کند که از ظرفیت‌های فدراسیون والیبال برای جابه‌جایی ماموران امنیتی و نظامی در کشورهای مختلف جهان و در پوشش اردوهای ورزشی استفاده کند و بدین شکل، عمر مدیریت خود در فدراسیون والیبال را که طبق قانون از سه سال قبل باید از آن بازنشسته می‌شد، بیشتر کند.
در آخرین نمونه، داورزنی تیرماه امسال برای شرکت تیم ملی والیبال مردان ایران در هفته سوم رقابت‌های لیگ ملت‌های والیبال به میزبانی کالیفرنیای آمریکا، نام ۶۰ نفر را برای دریافت ویزا به سفارت ایالات متحده در ترکیه ارائه کرده بود. این درحالی است که تیم‌های حاضر در مسابقات جهانی معمولا با ۲۰ یا حداکثر ۲۵ عضو ورزشی شامل ۱۴ بازیکن و شش تا ۱۱ نفر عضو کادر فنی، به کشورهای دیگر سفر می‌کنند و همین مسئله موجب شک کارکنان سفارت آمریکا درباره سفر امنیتی‌ها و نظامی‌های جمهوری اسلامی به کشورشان شد تا در نهایت تنها برای ۲۰ نفر ویزا صادر شود.
امیرحسین میراسماعیلی
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳