تشدید بحران کمبود داروی انسولین برای بیماران مبتلا به دیابت در ایران و سهمیه‌بندی و کمیاب شدن بسیاری از داروهای حیاتی دیگر همچنان ادامه دارد و هنوز مقامات مسئول راه‌حلی برای آن ارایه نداده‌اند.
روزنامه هم‌میهن روز چهارشنبه ۱۶ خرداد، از سهمیه‌بندی داروهای اساسی بیماران مبتلا به دیابت مانند انسولین قلمی خارجی خبر داد و ضمن اشاره به «فشار مضاعف و رنج آن‌ها برای تهیه قلم انسولین، نوار و دستگاه تست قند و گرانی دستگاه‌های کنترل‌کننده»، نوشت که بیماران باید هر ماه با نسخه به داروخانه‌های چندین منطقه از تهران و شهرهای دیگر ایران سر بزنند تا شاید بتوانند بخشی از نیازشان را تامین کنند.
این در حالی است که بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت و درمان جمهوری اسلامی ایران، در ماه‌های اخیر بارها کمبود انسولین در داروخانه‌های ایران را تکذیب کرده بود اما حالا هم‌میهن می‌نویسد: «داروخانه‌ها سهمیه انسولین دارند. در نسخه چهار قلم نوشته شده، اما داروخانه سه قلم میدهد و آن یک قلم باقیمانده را نمیتوان از داروخانه دیگری تهیه کرد. همه باید از یک داروخانه باشد. حالا تکلیف بقیهاش چه می‌شود؟ باید آزاد خریداری شود. سهمیه‌بندی است و هر ماه با نسخه باید به یک منطقه جدید رفت. نه یکی، چندین منطقه. مثل شادی که برای خرید دارویش داروخانه‌های قلهک تا سلسبیل را یکی‌یکی سر زد تا در نهایت توانست انسولینش را بخرد. انسولین قلمی خارجی سهمیه‌ای است و مثلا پنج قلم بخواهی، دو تا سه قلم می‌دهند و مابقی را باید آزاد گرفت؛ هر قلم ۲۰۰ هزار تومان.»
در ادامه این گزارش، با اشاره به گرانی ادامه‌دار قیمت تست قند آمده است: «نوارها هم به‌سختی پیدا می‌شوند و تحت پوشش بیمه نیستند. دستگاه‌های تست قند هربار از یک شرکت خریده می‌شود و دستگاه گلوکوکارد صفر یک که خون کمتری می‌خواست و عمق سوزنش کم بود، هم در ایران کم است و نوارش نیست. در نتیجه بیماران به‌دنبال دستگاه‌ها و نوارقندهای جدیدند و همه این‌ها در حالی است که هر سال به تعداد بیماران مبتلا به دیابت اضافه می‌شود.»
به گواه بسیاری از مردم ایران و مبتلایان، انسولین‌های تولید داخل کیفیت مناسبی ندارند و در کاهش قند بیماران تاثیرگذار نیستند.
پیش از این روزنامه خراسان هم در گزارشی با عنوان «داد دیابتی‌ها از نایابی انسولین نوومیکس بلند شد»، نوشته بود: «انسولین نوومیکس نیست و کسی هم پاسخگو نیست؛ این بخشی از اظهارات رئیس انجمن داروسازان استان درباره کمبود انسولین نوومیکس در بازار است. با وجود تماس‌های مکرر روزنامه خراسان با معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای اطلاع از جزئیات این موضوع و دلایل کمبود این دارو در بازار، وی پاسخی به تماس‌های ما نداد. این کمبود در حالی است که اکثر مردم از این شرایط در بازار دارو گلایه فراوان دارند و بنا به اظهارات رئیس انجمن داروسازان خراسان رضوی، دو تا سه ماه است که بازار با کمبود شدید این دارو مواجه شده است. از سویی دیگر برخی بیماران مبتلا به دیابت در مشهد نیز در تماس با ما ضمن گلایه جدی از نایاب شدن این دارو در بازار مشهد خواستار پیگیری در این زمینه شدند.»
سازمان غذا و داروی ایران اوایل اردیبهشت، فهرستی از پرفروش‌ترین داروها را در ایران اعلام کرد که متفورمین، داروی مصرفی بیماران مبتلا به دیابت، با بیش از دو میلیارد و ۲۰۰ میلیون عدد فروش، پرمصرف‌ترین داروی ایران در سال ۱۴۰۲ بود.
گزارش‌های رسمی می‌گوید بیش از هفت میلیون نفر در ایران مبتلا به دیابت‌اند.
بیماران انسولین‌های قلمی می‌خواهند؛ با این قلم‌ها هم دوز دقیق‌تر از انسولین تزریق می‌شود، هم تزریق آن راحت است و هم اینکه همیشه می‌تواند همراه بیمار باشد و به رعایت زنجیره سرد و نگهداری در کنار یخ و در یخچال نیاز ندارد. پزشکان و بیماران به استفاده از قلم انسولین ایرانی تمایلی ندارند و معمولا در نسخه بر «خارجی» بودن قلم‌ها تاکید می‌شود اما تعداد قلم انسولین خارجی موجود در داروخانه‌ها بسیار محدود است.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره کمیاب و حتی نایاب شدن بسیاری از داروهای اساسی در ایران منتشر شده است. یونس عرب، رئیس انجمن تالاسمی ایران، نیز می‌گوید از زمان بازگشت تحریم‌ها یعنی از سال ۱۳۹۷ تا امروز، یک هزار و ۱۰۰ بیمار مبتلا به تالاسمی به دلیل در دسترس نبودن داروی موردنیازشان جان باخته‌اند. عرب تاکید کرد حدود ۴۰ درصد از مبتلایان به تالاسمی در ایران برای زنده ماندن راهی جز مصرف داروهای خارجی ندارند اما سال گذشته واردات دارو تنها ۱۲ درصد بوده است.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی،۶ ژوئن ۲۰۲۴