برچسب: مشروطیت

پیدایش روحانیت مقتدر و مستقل از حکومت چگونه تاریخ پس از خود را در طی این ۳۰۰ سال گذشته تغییر داده است. این نکته مهم همانی است که این روزها درباره آن زیاد می شنویم. اما چندان با تعریف و نتایج حاصل از آن آشنایی نداریم

به باور من مشروطیت و یا دیگر رویدادهای تاریخی را به هیچ دلیلی نمی شود نادیده گرفت زیرا تا انسان بر کره خاکی زندگی می کند نگاه به گذشته های دور و نزدیک و آن چه که بر او گذشته امری ضروری ست.

در زمانه ای که ما، برای تبادل نظر و رسیدن به تفاهم، محتاج زبان سیاسی شسته رفته ای هستیم، متأسفانه، زبان فارسی سیاسی ما پر از اشتباه و سوء تفاهم است و این اشتباهات راه را بر وصول به هم اندیشی می بندد. به نظر من، در این مورد امروز مهمترین اشتباه ما، در جمع مخالفان حکومت موسوم به «جمهودری اسلامی»، تضادی است که گفته می شود بین «جمهوری خواهی» و «مشروطه خواهی» وجود دارد.

به احتمال بسیار قوی، اکنون همگان پذیرفته‌اند که «هدف» جنبش مشروطیت آغازیدن «روند مدرن شدن ایران» بود: هم از لحاظ ساختارهای حکومتی و هم از لحاظ کوشش برای خنثی کردن آموزه‌های خرافاتی و ضد عقل و منطقی که برای قرن‌ها با زعامت روحانیت سنتی پاسداری می‌شد… اما نتایج این «هدف گیری»، که در قالب انقلاب مشروطه تجلی یافت، هیچگاه دارای یک قرائت منسجم نشد و به پیدایش پایدار سه قرائت انجامید. و ریشهء تفاوت این قرائت‌ها را باید در تفسیر‌های تجربی مختلف از «روند مدرن شدن ایران» جست.