نویسنده: خبرگاه

هر ساله با شروع محرم مساجد تاریخی چند صد ساله سرزمین مان در شهرهای مختلف ایران، مورد هجوم جاهلانه مسئولینی قرار می گیرد که کمترین درکی از اهمیت میراث فرهنگی و تاریخی سرزمین مان ندارند. آن ها برای برپا ساختن مراسمی که بیش از آن که مراسمی مذهبی باشد، مراسمی سیاسی ست، در و دیوار مساجد مهم تاریخی را که برخی شان در فهرست میراث فرهنگی جهانی به ثبت رسیده اند با میخ و داربست و رنگ آمیزی ها و نصب بلندگوهای بد هیبت تخریب می کنند.

این پرسشی است که بار دیگر در محافل سیاسی تهران مطرح شده است. جرقه این بحث یادداشت کوتاه از علی مطهری، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی زده شد.مطهری بحران تازه بر سر کشمیر را بهانه قرار داده است تا از بی تفاوتی جمهوری اسلامی در این زمینه گله کند. او می‌نویسد:«متاسفانه سیاست خارجی کشور ما به موضوع همبستگی و برادری اسلامی توجه  کافی ندارد».توجه کافی؟

رژیم ایران قصد دارد بخشی از توانایی اتمی خود را، که بر اساس توافق هسته‌ای «برجام» از بین برده است، بازیابی کرده و دیپلمات‌های خود را با برگ برنده توانایی هسته‌ای راهی مذاکرات احتمالی با آمریکا کند. ملاها چاره‌ای جز مذاکره ندارند. اگر مذاکره نکنند اقتصاد ایران در سال آیندهء خورشیدی چنان دچار فروپاشی خواهد شد که طی سال‌ها نتوان آن را بازسازی کرد.