دسته: اعلامیه ها و بیانیه ها

شاهزاده رضا پهلوی، روز یکشنبه ۲۲ بهمن (۱۱ فوریه)، با انتشار پیامی ویدیویی که به مناسبت تجمع «نه به جمهوری اسلامی»‌ ایرانیان و شهروندان اسرائیلی و اوکراینی در مقابل ساختمان نخست‌وزیری بریتانیا در لندن، در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد گفت: «اکنون زمان اتحاد پشت مردم صلح‌جوی ایران است.»

در طول تاریخ تنها یک پدیده تغییر نکرده و آن هم خود تغییر بوده است نیک می‌دانیم تغییر اراده مردم می‌باشد. هر جامعه و سیستمی اراده‌ای برای تغییر نداشته باشد محکوم به نیستی خواهد بود.

دوشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲- کمپین حقوق بشر ایران و ۲۵ سازمان‌ بین‌المللی حقوق بشر دیگر، در نامه‌ای سرگشاده از ندا النشیف، معاون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستند تا سفر خود را به ایران که برای تاریخ ۱۴ بهمن ۱۴۰۲برنامه‌ریزی شده، به تعویق بیندازد.

ما اعضای این جمعیت معتقدیم که این مهم، در قالب سیستم حکومتی جمهوری به دست می‌آید، اما ما پیش از جمهوریخواه بودن، میهن‌دوست، آزادیخواه و طرفدار سکولاردموکراسی و خواهان نجات ایران از چنگ رژیم جمهوری اسلامی هستیم.

تشکل‌های صنفی و فعالان دانشجویی ۱۷ دانشگاه کشور بیانیه‌ای مشترک با عنوان «ما اعدام را تحمل نمی‌کنیم و حکومت اعدامی را نابود خواهیم کرد» صادر کردند.

کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای خواهان لغو حکم اعدام رضا رسایی، مجاهد کورکور، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی، وفا آذربار و دیگر احکام اعدام شد و آزادی تمام کسانی را طلب کرد که به‌سبب فعالیت سیاسی یا ابراز نظر و عقیده‌ی خود زندانی شده‌اند.

واکنش ها و موضع گیری های تشکل های مدنی، صنفی و فرهنگی کشور در برابر موضع گیری های رسمی حکومت قرار دارد که ضمن شانه خالی کردن از هر گونه مسئولیتی در چنین حادثه ی دردناکی آن را صرفا به عهده ی دشمنان واقعی و موهوم خود می اندازند.

«سازمان تنظیم مقررات ارتباطات رادیویی رسما از افزایش حدود ۳۰ درصدی تعرفه اینترنت اپراتورهای ارتباطی خبر داد.»

داستان پرتکرار مطالبات بازنشستگان را گویا نقطه پایانی نیست! پس از گذشت بیش از یک دهه، کدام رئیس و مدیر و نماینده مجلسی هست که بتواند ادعا کند نمی‌داند مشکل بازنشستگان اعم از بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری و تامین اجتماعی چیست و چگونه می‌توان در صورت وجود اراده لازم در نظام سیاسی آن را حل کرد

سالیان درازی است که قانون حجاب و اقدامات حکومت برای تحمیل پوشش مورد نظر خود بر زنان به یک معضل بزرگ اجتماعی، سیاسی و حتی امنیتی تبدیل شده‌است.

خبر های مربوط به افزایش سن بازنشستگی و بلاتکلیفی قانون همسان سازی و همترازی علاوه بر نگرانی هایی که برای شاغلان ایجاد کرده است بازنشستگانی را که ۳۰ سال از بهترین سال های عمر خود را برای توسعه کشور صرف کرده اند و بخش مهمی از حقوق خود را به صندوق بازنشستگی واریز کرده اند و به این امید که در دوران کهنسالی از رفاه و معیشتی برخوردار شوند

تابستان همین امسال با ثبت آنچه در روز‌های خیزش ژینا بر ما گذشته بود در روایت جنبش (دانشگاه و قیام) از دانشگاه گفتیم. طی روزهای اخیر هم‌قطارانمان ذیل هشتگ #ازتعلیقبگو، فضا را با روایت‌هایشان از تعلیق پر کردند. ما همچنان کنار هم ایستاده‌ایم

از یک سال گذشته یعنی از ۱۶ آذر قبلی که همراه بود با فراخوان سه روزه ۱۴ ۱۵ ۱۶ آذر، تا این روزها و همزمان با نزدیک شدن به ۱۶ آذر امسال، ما دانشجویان در سراسر کشور یکی از موثرترین جنبش‌های مبارزاتی (جنبش دانشجویی) در تعیین سرنوشت‌مان به دست خودمان را به پیش برده‌ایم.

پانزده سال پیش در آبان سال ۱۳۸۷ کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای روز ۱۳ آذر را به یاد دو جان‌باخته‌ی راه آزادی اندیشه و بیان، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، روز مبارزه با سانسور نامید و از همه‌ی افراد و تشکل‌های فعال در عرصه‌های مختلف اجتماعی خواست که این روز را به رسمیت بشناسند و از آن حمایت کنند.

اخیرا نمایندگان مجلس در مصوبه‌ای، بجای رسیدگی به مشکلات کارگران و مستمری‌بگیران و بازنشستگان که هر روز در کف خیابان‌ها یا جلوی ادارات مربوطه برای رسیدن به حقوق پایمال شده خود فریاد می‌زنند، سن بازنشستگی را افزایش دادند که گویا مشکلات و بحران‌های مالی صندوق بازنشستگان ناشی از سن بازنشستگی است.

تقویم‌نوشته‌ها ۲۵ نوامبر (۴ آذر) را روز مبارزه با خشونت بر زنان می‌دانند، یادآور کشته شدن خواهران مبارز «میرابال» به دست دیکتاتور دومنیکن در سال ۱۹۶۰ اما نانوشته‌های خشونت بر زنان طوماری به گستردگی تاریخ دارد

اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیانیه ای به شدت از تصویب طرح دولت برای افزایش سن بازنشستگی انتقاد کرد و آن را اقدامی برای «بهره کشی از جنازه کارگران و حقوق بگیران» نامید.

چهار سال پیش در چنین روزهایی، جمهوری‌اسلامی بدون هیچ مرز و محدودیتی، علیه مردم سرزمینی که بر آن حکومت می‌کرد اسلحه کشید و خیابان را با خون آبان شست تا برای همیشه، دیوار بلندی میان خود و مردم بکشد.

کانون نویسنگان ایران: سال ۱۹۸۱ کمیته‌ی نویسندگان زندانی انجمن جهانی قلم (پن)، ۱۵ نوامبر را روز نویسندگان زندانی اعلام کرد. از آن پس بیش از ۴۰ سال است که تشکل‌های نویسندگان در سراسر جهان در این روز همبستگی خود را با نویسندگان زندانی و خانواده‌های آنان اعلام می‌کنند.

یازده نهاد و سازمان بین‌المللی وکلا و حقوقدانان، با صدور بیانیه‌ای نسبت به برگزاری دادگاه برای محمود طراوت‌روی، نازنین سالاری، و مسعود احمدیان اسدآبادی، سه وکیل ایرانی، واکنش نشان دادند.