نویسنده: مطلب انتخابی خبرگاه

خیزش ژینا و مقاومت مستمر دانشجویان در جریان این خیزش را می‌توان نقطه پایانی بر چهار دهه سلطه ضد انقلاب فرهنگی حکومت اسلامی در دانشگاه‌ها دانست.

سه‌شنبه ۲۴ آبان دانشجویان معترض ده‌ها دانشگاه در شهرهای مختلف ایران در اعتراضات سراسری شرکت کردند. یکی از شعارهایی که فریاد می‌زدند این بود: «استادامون نشستن، دانشجوها تو حبسن».

مبنای این یادداشت، گزارش کانون نویسندگان ایران از فهرست نویسندگان و شاعران دستگیر شده و دربند مانده در آبان۱۴۰۱ است که شامل فهرستی طولانی از نویسندگان نام‌آشنا و کمتر شناخته شده است. نویسندگانی که به خاطر بیان عقایدشان به زندان افتاده‌اند.

پنجاه و پنجمین روز اعتراض‌ها در ایران در حالی آغاز شد که چند شهر کشور از جمله تهران، مشهد، اصفهان، بندرعباس، اراک، سنندج و مهاباد و شیراز چهارشنبه شب و همزمان با فرارسیدن چهلم کشته شدگان جمعه خونین زاهدان شاهد برگزاری تجمع‌های اعتراضی شبانه بود و دانشجویان دانشگاه‌های تهران، صنعتی امیرکبیر، هنر تبریز، و علم و فرهنگ تهران نیز روز چهارشنبه دست به اعتراض زدند.

یکی از ویژگی‌های نظام‌های دیکتاتوری وقاحت است. گردانندگان این نظام‌ها ضمن اینکه حتی قوانین خودساخته‌شان را زیر پا می‌گذارند و هیچگونه مخالفتی را برنتافته با سرکوب پاسخ می‌دهند، مردمانشان را نیز مدیون خود میسنجند که همواره مورد لطف “ولی نعمت”شان قرار می‌گیرند!

مسئولان می‌گویند از ابتدای سال جاری تا پایان مهرماه ۷۸۲ میلیارد تومان کالا و دارو امحا شده و در شرایطی که کمبود دارو یکی از مشکلات اساسی کشور است، حدود ۲۰ میلیارد تومان آن دارو بوده است. همچنین با وجود کمبود شدید سرم حجم وسیعی از سرم‌ها نیز نابود شده‌اند.

در ۱۴ ماه گذشته نرخ دلار حدود ۳۵ درصد افزایش یافته است. چشم‌انداز مبهم آینده سیاسی و اقتصادی ایران به افزایش فرار سرمایه یا تبدیل سرمایه بیثبات به ارز و طلا منجر شده است

از تجمع گسترده معترضان در چهلم کشته شده‌ها تا وضعیت بحرانی در کرج
هفتمین هفته و ۴۷ امین روز اعتراضات ایران شب گذشته نیز ادامه یافت و معترضان با برگزاری تجمع‌های پراکنده در شهرهای مختلف ایران علیه حکومت جمهوری اسلامی شعار سردادند.

تهران، اتوبان آزادگان، دوشنبه شب ۹ آبان: «قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» • گزارش میدانی از فضای این روزهای تهران، و گفت‌وگو درباره جنبش «زن، زندگی، آزادی». همه می‌گویند ایران دیگر ایرانِ قبلی نیست.

در آستانه چهلمین روز قتل ژینا امینی فضای شهرهای کردنشین به شدت امنیتی گزارش شده است. معترضان کمتری به خیابان آمدند. در دانشگاه تسخیر سالن‌های غذاخوری به نشانه لغو تفکیک جنسیتی ادامه یافت. دانشگاه‌های بیشتری صحنه اعتراض بود.

شهروند خبرنگاران ایرانی در مقابل روایت یکطرفه، تحریف شده و مخدوش حاکمیت قد علم کرده اند و روایتی به مراتب زمینیتر و واقعیتر، بدون سانسور و دستکاری از وقایع جاری در کشور ارائه میدهند.

«تهران شده بازداشتگاه، اوین شده کشتارگاه» − این از شعارهای تازه جنبش است. دیروز خانواده‌های زندانیان مقابل زندان اوین تجمع کردند. میدان شوش تهران هم به اعتراضات پیوست. شهرهای کردنشین همچنان از کانون‌های اصلی اعتراض‌اند. دانشگاه‌‎های تهران، تبریز، نجف آباد و شهرکرد مقاومت را ادامه می‌دهند. از شعارهای دانشجویان: «فکر نکنید امروزه، قرار ما هر روزه».

این گزارش جویای نظر مردم و تحلیلگران دربارۀ اعترافات اجباری است. نظر عموم این است که قصد حکومت از پخش اعترافات اجباری ایجاد رعب و وحشت در بین معترضان و نیز اثبات قدرت خود است.

صدای انقلاب دیگر فقط نیاز به شنیدن ندارد؛ چشم‌ها انقلاب را می‌بینند و دیگر راهی برای انکار آن وجود ندارد.

در نوزدهمین روز اعتراضات، شعارهای دانش آموزان بیشتر ساختار سرکوب را هدف گرفت. آنان از جمله در پرند، اسلامشهر، قلعه حسن خان و بوکان به خیابان آمدند.

برای هجدهمین روز متوالی خیابان از آن معترضان بود، از آن دانش‌آموزان، دانشجویان، و دیگر شهروندان گرویده به جنبش «زن، زندگی، آزادی». همزمان معلمان با اعتصاب از اعتراض‌ها حمایت کردند.

سرکوب دانشگاه‌ها شدت گرفته است، مبارزه دانشجویان نیز. قم و مشهد، سنگر شعار علیه آخوندها را حفظ کرده‌اند. در اصفهان رانندگان معترض با مأموران حکومتی درگیر شدند.