دسته: یادداشت خبرگاه

صدها میلیارد دلار از ثروت بین نسلی ایرانیان در سالهای بعد از انقلاب استخراج و فروخته شد و بعد از ۴۰ سال نه تنها در نقطه‌ای بسیار عقب‌تر از مقطع منتهی به انقلاب هستیم که علاوه بر آن در مهلکه ی هزارتویی از بحران های اقتصادی و اجتماعی ساختاری رها شده و وامانده ایم.

تنها چند روز پس از آنکه غلامرضا مصباحی‌مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام «تصویب ایجاد هفت منطقه آزاد تجاری» را اعلام کرد، روزنامه «صبح ساحل» از شیوع هپاتیت آ در روستای هُلر در جزیره قشم، یکی از بزرگترین مناطق آزاد تجاری، به دلیل آلودگی آب آشامیدنی خبر داد

خبرگزاری مهر، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی یکشنبه ۲۶ اردیبهشت نوشت از ۵۹۲ داوطلب نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری تنها ۳۶ نفر شرایط «رجل سیاسی، مذهبی، مدیر و مدبر بودن» که در بخشنامه شورای نگهبان مشخص شده را دارند.

«سازمان ملت‌ها و اقلیت‌های بدون نماینده» که با عنوان مخفف “UNPO” هم شناخته می‌شود به تازگی در یک گزارش تحقیقی تأکید کرده کشورهای روسیه، ایران و چین در حال تشدید حملات خشونت آمیز علیه مخالفان سیاسی، جامعه مدنی و اقلیت‌های قومی در خارج از مرزهای خود هستند.

دستفروشی برای اکثریت دستفروشان مرز باریک بین کسب درآمد یا افتادن در بیکاری محض است. جمعیت عظیم بیکاران، مورد تعدیل قرارگرفته‌ها، تمدید قرارداد نشده‌ها و … اغلب به عنوان راهی موقتی برای تامین حداقلی معاش به دست‌فروشی پناه می‌برند. مسیری که می‌تواند رفته رفته شکلی تقریبا دائمی به خود بگیرد به نحوی که برخی دستفروشان ده سال یا بیشتر با دستفروشی زندگی می‌گذرانند.

پس از چندماه هرج و مرج مطلق در بازار نان، قرار است قیمت قوت غالب مردم به صورت رسمی افزایش یابد. حسن حنان، قائم مقام مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران به ایلنا گفت که با پایان ماه رمضان، قیمت نان به صورت رسمی افزایش خواهد یافت.

به انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۴۰۰ نزدیک شده‌ا یم و در کشور اثری از فضای انتخاباتی نیست. به گمان من این امر را باید به فال نیک گرفت. گویی ملّت ایران نیک دریافته اند که صندوق های رأی باعث تحول قابل اعتنایی در حال و روز این مرز و بوم نمی‌شوند.

تاکنون شمار زیادی از چهره‌های اصولگرا نامزد شده‌اند: محسن رضایی، عزت‌الله ضرغامی، محمدحسن نامی، حسین دهقان، رستم قاسمی، محمد شریعتمداری، علی مطهری، علیرضا افشار، فریدون عباسی، سعید محمد و اسدالله بادامچیان. خامنه‌ای گفت:
«بنده در مورد انتخاب اشخاص هیچ دخالتی نمی‌کنم. در دوره‌های گذشته افرادی که قصد کاندیداتوری داشتند، نظر من را می‌پرسیدند که می‌گفتم نه موافقم نه مخالفم یعنی نظری ندارم اما در این دوره گفتم همین مطلب را نیز نمی‌گویم.»

سرپرستان اغلب از کارگران زن بیشتر کار می‌کشیدند خصوصا مواقعی که به دلیل انباشت تولید و یا اختلال در خط تولید و یا کارگر ناکافی کارها روی هم انباشته می‌شد. در این مواقع، اکثرا کارگرهای مرد را می‌فرستاند و کارگران زن را وادار به یک یا چندساعتی اضافه کار می‌کردند

اعتراضات عمومی بلوچ‌ها در سراوان و دیگر شهرهای بلوچستان در اسفندماه ١٣٩٩ و برخورد خشن نیروهای حکومتی، تصویری متفاوت از بلوچ به بسیاری از ساکنان غیربلوچ ایران عرضه کرد. بلوچ که تا پیش از این همچون قاچاقچی یا تروریست و در خوشبینانه‌ترین حالت، در قامت متحجر و قربانی صرف در اذهان نقش می‌بست، این بار انسانی به تنگ آمده از فقر و ستمی غیرقابل تصور، حتی در شرایط اسفبار اقتصادی کنونی ایران، بود که شجاعانه علیه نکبتی که بر او تحمیل شده طغیان کرده است و از قضا این بار بسیاری او را در این خشم و اعتراض محق می‌دانستند.

در یک سال گذشته، تاخت و تاز ویروس کرونا بر زیر و زبر زندگی‌هایمان، بهانه خوبی فراهم کرد تا بسیاری از مشکلات دیگر، در پرده باقی بماند. یکی از مهمترین آنها، کمبود یا نبود برخی از داروها در بازار است که در ماه‌های گذشته بیش از همیشه برای بیماران و پزشکان دردسرهای زیادی درست کرده است؛ کمبودهایی که ناباورانه گفته می‌شود بیشتر ناشی از به صرفه نبودن سود اقتصادی برای تولیدکنندگان است؛ آن هم در شرایطی که چند سالی است وزارت بهداشت، واردات بسیاری از داروها را ممنوع کرده است. گزارش همشهری از چند و چون و صحت و سقم این ماجرا را بخوانید.

کارگران و معلمان در حالی روز جهانی که به نام آنهاست را گذراندند که خیلی از آنها از پیام‌های تبریک تزیینی و توخالی حاکمان به ستوه درآمده‌اند. گوهر عشقی در پیامی ویدئویی خطاب به کارگران یا «فرزندان» خود گفت که این روز را نمی‌توان تبریک گفت، چرا که شکم کارگران خالی است و سهم آنها جز کتک و زندان نبوده است.

اگرچه تاریخ گذشته جهان مملو از داستان‌های جنگها و نبردها بین گروه‌های مختلف مردم از اقوام، فرهنگ‌ها، و یا مکان‌های جغرافیایی مختلف است، اما جنایات قرن بیستم، کشتارهای دسته جمعی، و نسل کشی‌ها در این دوره تاریخی بی سابقه‌اند. محققان متعددی در مورد مصادیق جنگ‌های قومی، نسل کشی‌ها و کشتارهای دسته جمعی در رواندا، بوسنی، آنگولا، سریلانکا، چچن، کامبوج و آرژانتین نوشته‌اند اما کمتر اشاره‌ای به اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان سال ۱۳۶۷ شده است.

ستم به زنان کارگر، ستمی تقاطعی است: ستم طبقاتی و ستم جنسیتی همزمان در عرضه دسترسی به بازار کار و اشتغال، در محیط کار و پیش و پس از ساعت کار. زنان در صف اول اخراج و تعدیل در هنگام بحران‌های اقتصادی‌اند و جنسیت آنها هم بهانه دیگری برای این کار است: آنها ازدواج می‌کنند و باردار می‌شوند.

در قزوین خانواده‌ای که بیمه شده صندوق فولاد بودند و پدر و مادر خانواده هر دو به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند در یک بیمارستان نیمه دولتی تحت مداوا قرار گرفتند اما در اثر پیامدهای ابتلا به کووید-۱۹ جان باختند. خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گزارش می‌دهد فرزندان که برای ترخیص جنازه والدین خود رفته‌اند باید حدود ۳۰ میلیون تومان بابت هزینه‌های معوق درمان بپردازند تا بتوانند جنازه‌ها را ترخیص کنند.

۷۲ خانواده دادخواه خاوران در نامه‌ای که خطاب به آزادی‌خواهان، خانواده‌های بهایی و نهادها و سازمان‌های بین المللی آزادی‌خواه و مستقل نوشته شده و برای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و اینس (اگنس) کامالار، دبیرکل سازمان عفو بین الملل فرستاده شده، تأکید کرده اند که «خاوران سند جنایت است» و باید حفظ شود.

سیاست روزگاری علم و عمل شریفی بوده است و شاید از همین رو ابونصر فارابی آن را “شاه علم” تعریف کرده است. در روزگاران ما اما سیاست به معرکه گیری تبدیل شده است. سطح این معرکه گیری در کشور ما به حدی نازل و پوچ و مزخرف شده است که حال آدم را به هم می‌زند!

جمهوری اسلامی سالهاست بخشی از مسئولیت‌هایش را به «خیریه»ها واگذار کرده است؛ در بعد کلان مدرسه سازی و بیمارستان سازی و در سطح خُردتر تامین حداقل‌ها را برای فقرا، حاشیه نشینان، معلولان، کودکان کار. اما هنوزآمار دقیقی از شمار خیریه‌ها منتشر نشده است.

وضعیت سلامتی محمد نوری‌زاد، مستندساز و زندانی سیاسی مخالف جمهوری اسلامی ایران در زندان وخیم گزارش می‌شود. خانواده او در ماه‌های گذشته اعلام کرده‌اند تداوم حبس این فعال سیاسی در حالیست که پزشکی قانونی رأی «عدم تحمل کیفر» برای او صادر کرده است

در سال ۲۰۱۵، به جز چین دو رکورددار اجرای مجازت اعدام یعنی ایران و عربستان سعودی، مجازات مرگ بسیاری از محکومان را اجرا کردند. جمهوری اسلامی ایران در سال‌های بعد، سرانجام با اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر، شمار اعدام‌های خود را به طرز چشمگیری کاهش داد. با این حال این کشور پس از جمهوری خلق چین، همچنان بزرگترین مجری صدور و اجرای مجازات مرگ است.