سال ۱۴۰۰ در حالی به آخر رسید که نقض حقوق بشر در ایران نه تنها پایان نیافت، که جمهوری اسلامی ایران ابعاد دیگری نیز به آن افزود؛ سرکوب معترضان در استان‌های خوزستان و اصفهان، دستگیری فعالان مدنی و سیاسی، بی‌توجهی به حقوق کودکان، ایجاد محدودیت‌های بیشتر برای زنان، در تنگنا قرار دادن اقلیت‌های مذهبی و جنسی، ممنوعیت واردات واکسن‌های معتبر، اعدام کودکان و آزار خانواده قربانیان فقط برخی از موارد نقض حقوق بشر در سال ۱۴۰۰ بودند. «مجموعه فعالان حقوق بشر» در گزارش سالیانه خود به برخی از این موارد اشاره کرده است.
ادامه ◄
