برچسب: خاوران

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، از دفن یک شهروند بهائی اهل کاشان به نام “نصرت الله احسانی” جلوگیری شد.

گزارش ها از ایران حاکی از آن است که ماموران نیروی انتظامی، امنیتی و لباس شخصی جمهوری اسلامی روز چمعه چهارم خرداد، مانع ورود خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه ۶۰ به گورستان خاوران شدند.

ژنو – ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ (۵ مارس ۲۰۲۴) – قبور جدید بیش از ۳۰ درگذشتۀ بهائی در گورستان جمعی خاوران تهران، توسط مقامات حکومت ایران ویران و تخریب شده‌ است

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی کشته شده در دهه شصت و بهائیان شامگاه پنج‌شنبه ضمن برگزاری نشستی مجازی برای آغاز «کارزار ماندگاری خاوران»، اقدام وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در فشار بر خانواده‌های بهائی برای دفن درگذشتگان خود در محل گورهای دسته‌جمعی زندانیان اعدام شده در کشتار ۱۳۶۷ را محکوم کردند.

به آگاهی شما می رسانیم که جمهوری اسلامی ایران بیش از چهار دهه است که با نقض سيستماتيك و مستمر حقوق بشر، دستگیری، شکنجه، اعدام و قتل‌های دولتی فراقانونی دگراندیشان و مخالفان خود، تلاش کرده است پایه‌های حکومت استبدادی خود را مستحکم نماید.

وبسایت خبری هرانا از تداوم فشار بر شهروندهای بهایی در ایران خبر داده است. این وبسایت می‌نویسد شماری از شهروندهای بهایی روز یکشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۱، هنگام مراجعه به گورستان بهاییان تهران (گلستان جاوید) با محدودیت‌های جدیدی مواجه شدند و از ورود به محوطه آرامگاه بازماندند.

روز چهارشنبه یکم دسامبر / ۱۰ آذر پنجمین جلسه دفاعیات حمید نوری، دادیار سابق سیستم قضایی در سالن ۳۷ دادگاه سوئد برگزار شد. در این جلسه حمید نوری فایل صدای اظهارات آیت‌الله منتظری درباره اعدام‌های سال ۶۷ را جعلی خواند، گورستان خاوران را انکار کرد

به دنبال انتشار خبر حفر دستکم ۱۰ قبر جدید در گورستان خاوران در تهران، جمعی از دادخواهان با انتشار بیانیه‌ای خواستار حفظ و ثبت بین‌المللی خاوران به عنوان حافظه تاریخی جنایت‌های جمهوری اسلامی ایران شده‌اند. گورستان خاوران واقع در شرق تهران، یکی از گورهای دسته جمعی قربانیان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ است که در طول سال‌های گذشته بارها توسط نهادهای امنیتی در معرض دستکاری و تخریب قرار گرفته است.

اگرچه تاریخ گذشته جهان مملو از داستان‌های جنگها و نبردها بین گروه‌های مختلف مردم از اقوام، فرهنگ‌ها، و یا مکان‌های جغرافیایی مختلف است، اما جنایات قرن بیستم، کشتارهای دسته جمعی، و نسل کشی‌ها در این دوره تاریخی بی سابقه‌اند. محققان متعددی در مورد مصادیق جنگ‌های قومی، نسل کشی‌ها و کشتارهای دسته جمعی در رواندا، بوسنی، آنگولا، سریلانکا، چچن، کامبوج و آرژانتین نوشته‌اند اما کمتر اشاره‌ای به اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان سال ۱۳۶۷ شده است.

خانواده‌ها و بازماندگان افراد دفن شده در خاوران، در تلاش برای حفظ آثار به جای مانده در این گور جمعی در جنوب شرقی تهران، دست به کارزار اینترنتی زده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی نسبت به اقدامات تخریبی در گورستان خاوران و بی‌احترامی به دفن بهاییان اعتراض کرد و از جمهوری اسلامی خواست این کار را متوقف کند.

۷۲ خانواده دادخواه خاوران در نامه‌ای که خطاب به آزادی‌خواهان، خانواده‌های بهایی و نهادها و سازمان‌های بین المللی آزادی‌خواه و مستقل نوشته شده و برای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و اینس (اگنس) کامالار، دبیرکل سازمان عفو بین الملل فرستاده شده، تأکید کرده اند که «خاوران سند جنایت است» و باید حفظ شود.

از تمام سال‌های گذشته جمهوری اسلامی در پی آن است تا آثار و شواهد جنایات خود را در زندان‌ها و آرامستان‌ها از بین ببرد.

۳۲ سال از آن تابستان ۶۷ گذشت که جان‌های بیگناه را یکی پس از دیگری ابتدا بالای دار بردند و سپس به سینه خاک سپردند