برچسب: حجاب اجباری

واکنش ها نسبت به بازداشت مهسا امینی به بهانه مقابله با بدحجابی و سپس فوت وی در بیمارستان کسری تهران، کماکان از سوی بسیاری از مسئولان، ورزشکاران، هنرمندان و افراد دغدغه مند این موضوع ادامه دارد.

گروهی از شهروندان، کنشگران و فعالان حقوق زنان با امضای بیانیه‌ای ضمن اعلام حمایت از سپیده رشنو، شهروند معترض به حجاب اجباری، اعتراض خود را به بازداشت و شکنجه او و نیز چهار دهه سرکوب زنان ایران ابراز کردند.

کانال تلگرامی «اتحادیه آزاد کارگران ایران» خبر داد که تعدادی از از فعالان زن در تهران روز دوشنبه ۲۴ مرداد با در دست داشتن پلاکارد «‌سپیده رشنو کجاست»، خواهان مشخص شدن وضعیت این زن بازداشتیِ مخالف حجاب اجباری شدند.

سرکوب زنان برای درهم‌شکستن هر گونه مقاومت در برابر حجاب اجباری در اولویت اقدامات حکومت قرار دارد. انگیزه‌شان چیست؟ شدت گرفتن سرکوب و کنترل حجاب و پوشش زنان چه دلایلی دارد؟

مبارزه ادامه دارد. میدان‌های رزم با همه‌ی تکثرشان در پیوندی درونی با یکدیگرند. دور نیست روزی که نه فقط یک اتوبوس بی‌آرتی که بسیاری از فضاهای شهریِ دیگر به تسخیر زنانی درآيند که خودشان برای ظاهر خود تصمیم می‌گیرند.

سپیده رشنو زن جوانی که در ماجرای  اتوبوس به یک دختر مأمور مزاحم اعتراض کرد و با همکاری دیگر زنان وی را از اتوبوس بیرون انداختند و ویدئوی وی به گفته همین مأمور زن به نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی لو داده شد،

سوپرمن های ما

همزمان با افزایش فشارها در زمینه حجاب اجباری در ایران، شماری از زنان محجبه در شبکه‌های اجتماعی به مخالفت با این سیاست جمهوری اسلامی پرداختند.

‏سپیده رشنو نویسنده و مترجم، همان دختر شجاعیست که پادوی سرکوب را از اتوبوس بیرون کرد. حالا او در بازداشت است و پرونده سنگینی ‌برایش خواهند ساخت تا کسی دیگر چون او شهامت رویارویی با سیستم سرکوبگر را نکند. درهرحال سپیده کنش بسیار بزرگ و بی‌نظیری انجام داده؛ او فریاد زده پادشاه لخت است و تمام قدرت و هیمنه‌اش به تار موئی بند.

پیمان قلی‌پور، برادر پژمان قلی‌پور روز یک‌شنبه، ۲۶ تیر این خبر را در حساب کاربری خود در اینستاگرام اعلام کرد و گفت که حکم مادرش احتمالا با کمپین اعتراض به حجاب اجباری که روز ۲۱ تیر برگزار شد، مرتبط است.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، در پیامی از زندان قرچک با حمایت از تلاش زنان ایرانی برای توقف حجاب اجباری و برخورداری از حق پوشش، جمهوری اسلامی را یک «حکومت استبدادی زن‌ستیز» خواند که ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است.

شامگاه چهارشنبه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۱، سوری بابایی چگینی، شهروند اهل قزوین توسط پلیس امنیت استان البرز در منزل برادرش بازداشت شد.

بیست‌ و یکم تیرماه، روز حکومتی «حجاب و عفاف»، زنان در ایران با راه‌اندازی کارزار گسترده‌‌ی «#حجاب_بی‌_حجاب» به مقابله آشکار با حجاب اجباری پرداخته‌ و بسیاری از آنان در خیابان‌ها بدون روسری ظاهر شده‌اند.

پوشش انسان تا زمانی که به عرف و عقیده و اقلیم بر می‌گردد، موضوعی عادی به شمار می‌رود. چنانکه تا پیش از وقوع انقلاب۵۷ نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر نیز جز این نبود. پوشش زنان مناطقی از جنوب ایران به دلیل شرایط اقلیمی همان اندازه جذاب است که روسری‌های رنگارنگ زنان مناطقی از کشورهای اروپای شرقی و یا آسیای شرقی که تا پیش از فروپاشی جزو اتحاد شوروی به شمار می‌رفتند.

همزمان با افزایش محدودیت‌های مربوط به حجاب اجباری و ممنوعیت حضور زنان «بدحجاب» در برخی مکان‌های عمومی، محمد صالح نیکبخت، وکیل دادگستری گفت منع استفاده افراد از خدمات عمومی به بهانه نداشتن حجاب مبنای قانونی ندارد و هیچ مرجع قضایی نمی‌تواند مردم را بدون نص قانونی مجازات کند.

«ملیکا بلالی»، بانوی کشتی‌گیر ایرانی موفق شده است در رقابت‌های کشتی زنان بریتانیا به عنوان قهرمانی برسد. او در لحظه‌ اهدای جوایز، وقتی روی سکوهای قهرمانی ایستاد، برگه‌ای در دست داشت که روی آن نوشته بود: «به حجاب اجباری پایان دهید. من حق دارم کشتی‌گیر باشم.»

زنان می‌گویند: «چرا شال باید ۲۰۰ هزار تومن باشه؟ چرا مانتوی کوفتی و حجاب لعنتی باید ۷۰۰ تومن باشه؟ چرا پولی که اینقدر به سختی به دست میاریم رو باید برای حجاب اجباری هزینه کنیم؟»

شماری از فعالان زن در کابل در اعتراض به دستور جدید طالبان درباره پوشش چهره زنان و حجاب اجباری دست به تظاهرات زدند. آنها با سردادن شعارهایی چون “زنان افغانستان در گرو طالبان” خواستار لغو این دستور شدند.