دسته: یادداشت خبرگاه

چندی پیش مطلبی را در یادداشت خبرگاه به اشتراک گذاشتیم در خصوص دغدغهء علی خامنه ای در مورد کاهش جمعیت ایران و نيز پاسخ وزیر بهداشت مبنی بر که طرحی برای افزایش جمعیت دارند. در کنار اين خبرها امروز مطلبی از مسئول کنترل سفرهای دانش آموزی در ایران خواندم، مبنی بر آمار تلفات اردوهای دانش آموزی و ناخواسته ذهنم به سوی کارخانه جوجه کشی رفت: پرورش دادن برای کشتن!

جابجا کردن غیر مترقبه ی «مهره» های رژیم حرکتی ست که سیدعلی خامنه ای در طی دو ماه اخیر دست به آن زده است: در ماه گذشته با انتصاب ابراهیم رییسی به سمت رییس قوه قضاییه حکومت تحت سلطه ی خود، سپس، جابه‌جایی فرماندهی سپاه پاسداران، آن هم در شرایط ویژه و اضطراری کنونی. اين حرکات شخص ناظر را به ياد بازی شطرنج و حرکت تدافعی «قلعه رفتن» می اندازد. و هر شطرنج بازی می داند که قلعه رفتن» یکی از حرکت های جالب و مهم در شطرنج، است.

بی شک حکومت در حال پایه ریزی حرکتی است که دو موضوع مهم را تحت کنترل کامل داشته باشد. یکی با توجه به بیماری و شرایط جسمی علی خامنه‌ای مسئله جانشینی اوست و دیگری با توجه به تغییرات اخیر در سپاه و ورود مزدوران آنها به ایران، مسئله شورش‌ها و اعتصابات و اعتراضات خیابانی است. در حالی که حکومت برای حفظ خود برنامه‌ریزی می‌کند و از هرآنچه در دست دارد بهره می‌برد، ملت ایران باید با آینده‌نگری و برنامه ریزی احتمال پیروزی در برابر اینحکومت را به حداکثر برساند.

علیرضا تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه، در مصاحبه با تلویزیون العالم تهدید کرده است که اگر رژيم نتواند از تنگه هرمز استفاده کند آن را خواهد بست. البته چگونگی بستن تنگه هرمز – که احتمالا منظورشان قسمت ایرانی آن است – بیان نشده است.
در سال ‌های بعد از جنگ، نیروی دریایی سپاه، بر خلاف نیروی هوایی اش، رشد چشمگیری داشت. علاوه بر قایق های تندرو، مین های آبی ضد کشتی که بعضا از چین خریداری شده‌اند نیز از لوازم توانمندی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می باشد. بعلاوه، نیروی دریایی سپاه در جای جای خلیج فارس در جزیره های کوچک و بزرگ انبارهایی از مهمات و موشک دارد که در مواقع ضروری می تواند از آنها استفاده کند.

فعالیت و نقل و انتقالات نظامی غالبا مخفیانه صورت می گیرند، اما اکنون به نمایشی علنی بر می خوریم که در آن سپاه پاسداران – بعنوان کارگردان، و مزدوران خارجی اش بعنوان بازیگر – تئاتری را در فضای باز (نه زیر سقف یک سالن) برای میلیون ها تماشاگر ایرانی و خارجی تدارک دیده و به اجرا گذاشته اند. داستان اين نمايش چيست و چرا اينگونه اجرا می شود؟

به تسخیر آخرین سنگر اسلام سیاسی نزدیک و نزدیکتر می شویم. تسخیر این آخرین سنگر اسلام سیاسی در منطقه و جهان البته کار آسانی نخواهد بود اما راه دیگری وجود ندارد. خوشبختانه یا متاسفانه، بعلت وجود این سنگر در کشور ما، وارد آوردن این ضربه آخر بعهده ی نيروئی است که یکی – و فقط یکی – از حمله کنندگان به این سنگر سکولار دمکرات ها هستند که حضور مردم و نقش بیشتر آنها در این پیروزی را به نفع جبهه ی خود می دانند.

داشتن روابط با کشورهای دیگر در هنگامی درست و کارساز خواهد بود که یک حقانیت در این کارکرد از سوی بخشی از اپوزیسیون و مردم ایران پدید آمده باشد و بر پایه‌ی نیرو و اراده‌ای که از آن پدید می‌آید برای نزدیک شدن به خواست و دستیابی به آماج از آن بهره‌برداری نمود. آشکار است که کشورهای قدرتمند و در بالای همه، ایالات متحده آمریکا بیش از همه‌ی کشورهای دیگر می‌تواند نیروی خود را در راه خواسته‌هایش به کار ببرد.

روز اول اردیبهشت هر سال روز کانون نویسندگان ایران است. کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران یادداشتی در گرامیداشت این روز منتشر کرده است …

پرونده ی محمد علی طاهری، طی این هشت سال، آشکارا به معمائی تبدیل شده است؛ بخصوص از آن رو که پرونده ی او در اين مدت در دست «قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه»، که مهمترین واحد امنیتی درون سپاه می باشد، بوده است. در واقع سئوال اینجاست که چرا، پس از نگاهداری آقای طاهری به مدت هشت سال در بازداشتگاه سپاه، ناگهان سازمان اطلاعات سپاه، تصمیم به خاتمه ی محکومیت حبس محمدعلی طاهری گرفته است؟!

اگر اپوزیسیون سکولار دموکرات و برانداز حکومت اسلامی مستقر بر کشورمان بتواند صاحب حقانیت لازم برای هدايت مبارزات شود، قادر خواهد بود که در احياء انگیزهء حرکت در هم‌میهنان خويش نيز موفق باشد. در اين راستا و بیش از هرچیز ضروری است که دشمن واقعی ملت را درست بشناسد، منافع ملت ایران را درست تشخیص دهد و از وقایعی همچون تروریستی خوانده شدن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در جهت دستیابی به آن منافع استفاده کند.

پس از حضور چندی پيشِ نیروهای روسی در پایگاه شاهرخی، اکنون با حضور حشدالشعبی و زینبیون و فاطمیون در ایران، دومین مورد از قرار دادن خاک ایران در اختیار نیروهای نظامی بیگانه رقم خورده است. اينها حوادثی محسوب می شوند که در تاریخ این مرز و بوم بی سابقه بوده و بدعت هائی بسیار خطرناک علیه تمامیت ارضی ایران می باشند و، در نتيجه، دير نيست که به نام ایران و خواست ایرانیان زمينه ای فراهم آيد تا نخست حشدالشعبی و سپس آمران آن در حکومت اسلامی از ایران بیرون رانده شوند.

خمينی، نخست «رفراندوم تعيين شکل نظام» را انجام داد و از ملت برای يک «جمهوری اسلامی» که محتوای آن معلوم نبود رأی مثبت گرفت و سپس «مجلس خبرگان» را – که جانشين «محلس مؤسسان» کرده بود – مأمور ساخت تا «محتوای اسلامی» قانون اساسی را بنويسند و در رفراندوم دومی برايش از مردم رأی بگيرند؛ قانونی که اکنون مبداء و منشاء همهء خطاکاری های ايران بر باده ده اين حکومت موسوم به «جمهوری» شده است. بنا بر اين، علاوه بر پيشهادات ديگری که در «ميثاق ملی برای جلوگيری از بازتوليد استبداد» آمده، بر اصل «تقدم رفراندوم قانون اساسی» (که بايد بر مبنای اصول جمهوريت بنا شود) بر «رفراندوم تعيين شکل حکومت» تأکيد شده است.

از «مرکز اصلی اين اتحاد»، که در مواقع مختلف به سرکوب و انسجام نیرو احتیاج دارد، تا نهضت آزادی، يا فدائیان خلق با شعار «سپاه پاسداران را به سلاح سنگین مجهز کنید» و شرکت شان در نماز جمعه به امامت پدر طالقانی و رفسنجانی جنایتکار، یا شعار «جنگیدن در کنار سپاه برای مقابله با حمله خارجی»، همگی طبل مبارزه با آمریکا را می کوبند. اينها همه نشانه هایی از این اتحاد نامیمون در طول ۴۰ سال حکومت ننگین رژیم فاشیستی و سر تا پا سرکوب آن دارد.

حکومت اسلامی مسلط بر ايران از آغازین روز خود با گرفتاری‌های گوناگونی دست و پنجه نرم کرده است. این گرفتاری‌ها مانند رویدادهایی که برای همه‌ی کشورها روی می‌دهد بوده است، اما ناآگاهی، نادانی، هوش‌بهر اندک گردانندگان امور به جای گشودن تنگناها، گره بر گره افزوده است… با دانستن روش «بفروش- خرج کنِ» حکومت‌ های اسلامی در ایران و شام، باید آگاه باشیم که به زودی «فروپاشی مالی» از راه می رسد.

امريکا، به درستی، سپاه پاسداران را يک سازمان تروريستی ناميده است و در تقابل با اين موضوع، نمايندگان مجلس اسلامی هم، با شرکت در حرکت بظاهر اعتراضی و مبارزاتی پوشيدن لباس پاسداران، در واقع طی نمايشی افشاگرانه، به جهانيان اعلام داشته اند که: «تروريسم تنها در انحصار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نيست. اين کل حکومت اسلامی، و از جمله قوهء قانون گزاری آن نيز هست که خود را بدين صفت مفتخر می داند!»

یکی از اعضای کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس، از افزایش ۴۰۰ هزار تومانی ۵ میلیون نفر شاغل و بازنشسته ی کشوری و لشکری خبر داده و گفته است: «صحبت های برخی از مسئولان دولتی فقط سوهان روح کارمندان کشوری و لشکری و شاغلین بازنشسته است که فشار سنگین تورم و معیشت و مشکلات زندگی آن‌ها را آزار می‌دهد»… از آنجا که تصور «فشار تورم و معیشت و مشکلات زندگی بر مردم داخل ایران» برای ایرانیان خارج از کشور کار آسانی نیست، فکر می کنم بد نباشد که با ارائه ی مجموع مخارج یک زوج خیالی در ایران تصویری از دخل و خرج ماهانه آنها را ارائه دهم…

سوگیری‌هایی که گروه‌های گوناگون اپوزیسیونی در واکنش به قرار دادن سپاه در لیست گروه‌های تروریستی از خود نشان داده‌اند و می‌دهند، دلیل برجسته‌ای است که در عمل – و نه در تئوری – به ما می‌آموزد که اپوزیسیون ایدئولوژیک راهش با اپوزیسیون سکولار دموکرات متفاوت است و در این شرایط وظیفهء اپوزیسیون سکولار دموکرات است که برای پیشبرد جنبش ایرانیان سکولار دموکرات و غلبه بر حکومت اسلامی و بازوی تروریست اش هرچه زودتر جبهه فراگیر اپوزیسیون سکولار دموکرات را ایجاد کند.

سپاه انقلاب اسلامی، بیش از آنچه که سران فاسدش می گویند، متعهد به مفهوم «امت اسلامی» متعلق خمینی در مقابله با مفهوم «ملت ايران» است. شايد تا زمان فتح خرمشهر و شکست حصر آبادان، ایران – به معنی کشور ایران و مردم اش – برای سپاه اهمیت داشت اما، بخصوص با تأسیس سازمان اطلاعات سپاه، يکی از کارهای این نیرو سرکوب هرچه بیشتر معترضان داخلی نيز هست.

در اخبار آمده است که ایالات متحده آمریکا از ديروز سپاه پاسداران حکومت استبدادی اسلامی را در لیست سازمان های تروریستی گنجانیده و مقررات مربوط به مقابله با آن سپاه مخوف تروریستی را در دستور کار حکومت آمریکا قرار داده است. پس بد نيست اندکی به پروندهء سياه اين سازمان تروريستی توجه کنيم.

مجلس شورای اسلامی قانون محدود کردن ازدواج ۱۳ سالگان به اجازهء دادگاه را تصویب نکرد. این یعنی یک مرد ۵۰ یا ۶۰ ساله هم می تواند با اجازهء دادگاه به یک دختر بچه ۹ ساله بارها طی سالیان متمادی تجاوز کند. این یعنی وحشی گری کامل. این وحشیان رها شده از ده ها قرن گذشته در جامعهء ما، یک لحظه در گوشه از مغز پوک خود به عذابی که بر آن دختر بچه بی پناه تا آخر عمر تحمیل میکنند نمی اندیشند.